حسین‌خانی: کاری که باید در ۸ ماه انجام شود را در ۴ ماه انجام دادم/ در راه المپیک کوتاه نمی‌آیم

مصطفی حسین‌خانی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم باتاکید بر اینکه حرف‌هایش را روی تشک خواهد زد، در مورد قهرمانی‌اش در جام بین المللی تختی اظهار داشت: گفته بودم باید قهرمان شوم و بعد مصاحبه کنم. در جام تختی اول سعید داداشپور را 8 برصفر بردم و بعد حریف ارمنستانی را 10 بر صفر کردم. محمد نخودی را 6 بر صفر شکست دادم که البته دو امتیاز باراندازم را هم ندادند و در فینال هم محمدصادق فیروزپور را سه بر صفر بردم، به امتیازی بیشتر از این نیاز نداشتم و حریف هم آمده بود که با امتیاز بالا شکست نخورد.

دارنده مدال برنز سال 2016 جهان در اوزان غیرالمپیکی با اشاره به جراحی که تابستان امسال پشت سر گذاشت، خاطرنشان کرد: در جام تختی در شرایطی اول شدم که دقیقا 6 ماه و 10 روز از جراحی‌ام می‌گذشت. از هر پزشک جراحی بپرسید به شما می‌گوید کسی که ACL و مینیسکش را جراحی کرده، تازه بعد از 6 ماه می‌تواند تمرین را آغاز کند و هرگز بعد از 6 ماه نباید و نمی‌تواند مبارزه کند. وقتی دیدم سهمیه جام تختی را ندارم، و با تمرین 45 روزه (بعد از جراحی) در انتخابی جام تختی روی تشک رفتم. مجبور بودم آنجا کشتی بگیرم چون کادرفنی تیم ملی اولتیماتوم داده بود هر کسی در جام تختی کشتی نگیرد، شانس کسب دوبنده تیم ملی را از دست می دهد و من هم چون سهمیه نداشتم آنجا مبارزه کردم و دوم شدم. درواقع با آمادگی 30-40 درصدی کشتی گرفتم.

وی ادامه داد: در جام تختی هم با آمادگی 50 درصدی روی تشک رفتم. همه این سختی‌ها را به جان خریدم، از خانواده‌ام، بهترین خوشی‌هایم زدم، شبانه روز تمرین کردم تا در جام تختی کشتی بگیرم که مرحله آخر انتخابی تیم ملی بود. همه کشتی گیران 74 کیلوگرم هم در این رقابت‌ها حاضر بودند و آمادگی خوبی داشتند، کسی در این وزن بیرون نمانده بود. خدا را از بابت این اولی شکر می‌کنم.

حسین‌خانی با اشاره به کسانی که در رسیدن او به جام تختی نقش اساسی را ایفا کرده اند، گفت: از زحمات دکتر ملک محمدی دبیر فدراسیون پزشکی تشکر می‌کنم که کارهای مربوط به عملم را انجام داد و همچنین دکتر کیهانی که نیازی به تعریف ندارد و همه می‌دانند او در کار خودش نمونه و درعین حال نیز انسانی والامقام است. دانیال رمضانی فیزیوتراپ سابق تیم ملی و دوست عزیزم که بعد از جراحی روزی دو ساعت زیر نظر او فیزیوتراپی کردم و سعید تجسسی مربی بدنسازی و هم دانشگاهی سابقم که روزی سه ساعت کارهای اصلاحی و حرکت درمانی را روی من انجام داد تا بتوانم در این مدت کوتاه روی تشک برگردم. من با کمک این دوستان کاری که باید در 8 ماه انجام می شد را در 6 ماه پشت سر گذاشتم.

این کشتی گیر تهرانی تاکید کرد: پزشکانی که می‌دانند چه عملی را پشت سر گذاشته‌ام قطعا می‌دانند بازگشت در این مدت کار بسیار سخت و عجیبی است و کسی انتظار ندارد بعد از این تایم در شرایط مسابقه قرار بگیرم. درآخر هم از مربی خوبم اسماعیل پلویی که همیشه چه در بردها و چه باخت‌ها در کنارم بوده و فشار زیادی هم تحمل کرده و باوجود حرف و حدیث‌هایی که بوده، ممنونم که جدا از کار مربیگری، همیشه به عنوان یک راهنما در زندگی شخصی‌ام هم از راهنمایی‌های او استفاده کرده و از خیلی خطرها در امان مانده ام.

مصطفی حسین خانی در پایان در مورد اینکه چقدر به حضور در المپیک امیدوار است، گفت: من فقط با خدا معامله کرده‌ام، از کل زندگی‌ام زده‌ام فقط برای اینکه به مدال المپیک برسم. هرگز در این راه کوتاه نمی آیم. شرایطم با خیلی ها فرق می‌کند، ان شاءالله که بتوانم به مدال المپیک برسم، همه قبول دارند که باید حتما به این مهم برسم.

انتهای پیام/