نقد و بررسی مستند «کولبر» در تلویزیون|نمایش نجابت مردمی که از کولبری راضی نیستند
مستند «کولبر» در شبکه مستند رونمایی شد؛ این اثر روایتی بی پرده از یک کولبر ۱۷ ساله است که به دلیل مشکلات معیشتی مجبور به قبول این شغل شده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، مستند «کولبر» شب گذشته روی آنتن شبکه مستند رفت و پس از آن نشست نقد و بررسی با حضور احسان معراجیفر، مستندساز و صادق امامی، روزنامهنگار برگزار شد.
در ابتدای برنامه احسان معراجیفر صحبت کرد و گفت: در حوزه فرم مستند باید بگویم که کارگردان تلاش کرده است صفا، صمیمیت و نجابت مردم آن منطقه را به تصویر بکشد؛ مردمانی زحمتکش که مظلوم واقع شدهاند. بنابراین به نظر میرسد که در حوزه قاب و تصویر تلاش شده است مظلومیت و محرومیت این منطقه به تصویر کشیده شود؛ این مستند محتوای خوبی دارد و صحبتهای شخصیت اصلی بسیار خوب است؛ اگر بخواهیم عادلانه قضاوت کنیم باید بگوییم که کولبری به دلیل عدم وجود زیرساختهای اقتصادی یک راه اشتغال برای مردم این منطقه است؛ یکی از شخصیتهای این فیلم هم همین حرف را میزند و میگوید از این شغل راضی نیستم اما چارهای ندارم.
وی ادامه داد: البته مستند به یک روی سکه کمتوجهی کرده است؛ یکی از شخصیتها در جایی میگوید که درآمد من 10 هزار تومان برای هر کولبری است اما کسانی که قاچاق میکنند درآمد 100 هزار تومانی دارند. با توجه به این مساله آیا آن فرد تشویق نمیشود که به سمت قاچاق برود؟ حرف من این است که کولبری ماحصل معضلات اقتصادی و اجتماعی است؛ این موضوعی است که باید بدان توجه شود.
صادق امامی در مورد مستند «کولهبر» گفت: آن چیزی که اکنون رخ میدهد با قبلا کمی متفاوت است چرا که اکنون مرزها بسته است و این مستند زمانی ساخته شده است که مرزها باز بوده است. البته باید این سوال را پرسید که چرا اجازه رسمی کولبری داده میشود اما غیررسمی اجازه این کار داده نمیشود؟
وی ادامه داد: در این مستند چند فرد را میبینید؛ یکی شخصیت اصلی داستان است که کولبری را از راه قانونی آن انجام میدهد اما چیزی گیرش نمیآید و حتی میگوید که نمیتوانم زن بگیرم؛ شخصیت دیگر کسی است که با قاچاق جنس میآورد؛ جالب است که این فرد میگوید چهار شغل را بلدم و اگر کار باشد دست از کولبری میکشم؛ بنده بارها افرادی را دیدم که حاضر هستند با حقوقی کمتر اما در یک کارخانه کار کنند و دیگر به سراغ قاچاق کالا نروند.
معراجیفر در پاسخ به سوالی مبنی بر این که آیا کولهبری قاچاق هست یا خیر گفت: به نظرم اتفاقی که چند روز پیش در مورد آزاد و فرهاد رخ داد یک تلنگر است و موضوعی است که باید بدان پرداخته شود؛ رهبر معظم انقلاب بارها به این مساله اشاره کردند و فرمودند که باید مرزی بین کولبر و قاچاقچی قائل شد؛ باید زیرساختهای آن منطقه را فراهم کنیم؛ اکنون 3 سال است که ما شعار اقتصادی داریم و رهبری بر اقتصاد مقاومتی تاکید دارند؛ آن فرد کولبر میگوید که اگر شغل داشته باشیم دیگر کولبری نخواهم کرد؛ این جمله او معنا دارد؛ باید زیرساختها را فراهم کنیم تا او در یک کارخانه شاغل شود؛ کارگردان این فیلم کسی را انتخاب کرده است که قدرت تکلم ندارد؛ چرا این کار را کرده است؟ به این دلیل که مظلومیت آنان را نشان بدهد؛ ای کاش سراغ قاچاقچیهای بزرگ هم میرفت و میدید که این بارها به دست چه کسانی میرسد؟ کسانی که بیشترین سود را میبرند اما چیزی به مرزنشینان نمیرسد. اینجا است که باید وارد شویم و با قاچاق مبارزه کنیم؛ من یک سوال دارم اکنون مشکل اصلی کشور سوخت است خب چرا کارخانهها را در مرزها نمیسازیم که برای صادرات کالا به خارج سوخت کمتری مصرف کنیم؟ در مقابل میآییم و کارخانهها را در استانهای بزرگ میسازیم و باعث ایجاد آلودگی میشویم و در نقطه مقابل هزینههای آن هم بالا میرود.
صادق امامی به ابعاد دیگری از ماجرای کولبری اشاره کرد و گفت: اکنون در مقابل اشخاصی که به کار کولبری احتیاج مبرم مالی دارند کسی را دیدم که 3 طبقه خانه داشت و 2 طبقهاش را اجاره داده بود، خودروی دنا داشت و کولبری هم میکرد چرا که به ازای هر کیلو باری که میآورد 12-13 هزار تومان میگرفت؛ برای مثال اگر دو تا LED میآورد 50 کیلو بود و پولش بیش از 500 هزار تومان میشد؛ علاوه بر این عدهای بودند که با خرید چندین قاطر خوب درآمد میلیونی داشتند؛ چنین کسی دیگر به فکر کارکردن در کارخانه نمیافتد.
صادق امامی در بخش دوم صحبتهای خود گفت: یکی از مشکلاتی که در کردستان وجود دارد این است که صنایع تبدیلی وجود ندارد و محصولات کشاورزی با کمترین قیمت فروخته میشود. برای مثال، کسی را دیدم که باغ گردو داشت و میگفت که در این شهر گردوهایم به قیمت کیلویی 40 هزار تومان فروخته میشود در حالی که همین جنس را در خوزستان 70 هزار تومان فروختم، کردستان محصولات کشاورزی بسیار خوبی دارد اما صنایع تبدیلی وجود ندارد، علاوه بر این، مشکل دیگر ناامنی مرزها است؛ البته اکنون به لطف خود مردم امنیت برقرار شده و شهر مریوان امنیت خوبی دارد.
احسان معراجیفر در مورد این که آیا سامانبخشی به کولبران امکانپذیر است یا خیر گفت: ماهیت کولبران بهگونهای نیست که بتوانیم ساماندهیشان کنیم؛ البته اگر با کسانی روبهرو هستیم که قاچاقچی نیستند و فقط برای کسب روزیشان تلاش میکنند، باید اقداماتی نظیر بیمهکردن، حمایت و ... انجام بدهیم؛ ما باید توجه بیشتری به استانهای مرزیمان داشته باشیم و کارخانههایی را برای اشتغالزایی در آن مناطق ایجاد کنیم؛ اگر سرمایهداران علاقهای به کار در این مناطق ندارند ما باید این علاقه را ایجاد کنیم؛ باید کاری کنیم که مردم مرزنشین ما وقتی محصولات کشاورزی خود را به فروش می رسانند پول ناشی از آن در جیب خودشان برود نه در جیب دلال؛ برای مثال در زمانی که گوجهفرنگی در تهران به قیمت 8 هزار تومان فروش میرفت در منطقهای روستایی آن را به قیمت 300 تومان میفروختند؛ مردم مناطق مرزی ما مردمی بسیار نجیب هستند و علیرغم تلاشهای دشمن برای ایجاد اختلاف متعهد هستند.
وی با اشاره به دیگر ظرفیتهایی که در استانهای غربی کشور وجود دارد گفت: درگذشت این دو برادر که در روزهای گذشته رخ داد، تلنگری به ما بود تا بدانیم علت اصلی این رخداد بیکاری است؛ در این منطقه رودخانههای بسیار خوبی وجود دارد؛ وقتی از کرمانشاه به سمت سنندج میروید روستایی وجود دارد که در آن آب رودخانه را به سمت منزلها هدایت کرده و با اعطای وام به هر منزل، پرورش ماهی خانگی راهانداختهاند، این کار باعث شده است تا علاوه بر داشتن کار و درآمد، جلوی مهاجرت گرفته شود. علاوه بر این کشاورزی در این منطقه غنی است و همچنین ظرفیتهای گردشگری را هم نباید فراموش کنیم.
انتهای پیام/