مصاحبه|سلام بارزانی: کردهای سوریه مشکلاتشان را در تعامل با دمشق حل کنند/پ‌ک‌ک جاده‌صاف‌کن سیاست‌های استعمار در منطقه
روزنامه‌نگار کرد ساکن نروژ گفت: کردهای سوریه می‌توانند در یک پروسه سوری ــ سوری و نشستن دور میز مذاکره با دمشق، مشکلات خود را حل کنند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، خاورمیانه بعد از حملات 11 سپتامبر وارد مرحله جدیدی از تحولات شد، پ.ک.ک. نیز بر همین اساس ساختار تشکیلاتی خود را گسترش داده و از سال 2003 تا 2011 در 3 کشور سوریه، عراق و ایران شاخه‌های اقماری خود را تأسیس کرد.
تحولات سال 2011 در سوریه نقطه آغاز حرکت کردهای سوریه و منطقه شد. پ.ک.ک. از ناتوانی دولت مرکزی سوریه استفاده کرده مناطق کردنشین شمال سوریه را اشغال و یک اداره خودگردان تشکیل داد.
سیاست آنکارا نیز از سال 2015 به بعد علیه جریان پ.ک.ک. در شمال سوریه تغییر کرد و این تغییر رویکرد در قالب سه عملیات «سپر فرات»، «شاخه زیتون» و «چشمه صلح» در شمال سوریه خود را نشان داده است.
تمام این اتفاقات و درگیری‌هایی که در شمال عراق و شمال سوریه در حال جریان است به‌بهانه حضور پ‌ک‌ک در این مناطق است، در این خصوص با سلام بارزانی روزنامه‌نگار کرد ساکن نروژ مصاحبه‌ای ترتیب داده شده که در ادامه از نظر خوانندگان می‌گذرد؛
تسنیم: ارزیابی شما از سیاست‌های امروز پ.ک.ک. چیست؟
سلام بارزانی: سیاست بی‌شرمانه و غلط احزاب کردهای ترکیه و مخصوصاً پ.ک.ک. سر آنها را به سنگ زده و هوش از سر آنها برده است. وقتی کسی خودش خانه نداشته باشه و تصمیم به ساخت خانه برای همسایه‌اش بگیرد بی‌شک نباید چشم طمع به خانه همسایه داشته باشد.
می‌گویند 20 میلیون کرد در ترکیه وجود دارد، اما 2 میلیون نفر نیز نمی‌توانند به‌زبان کردی صحبت کنند. زبان، شناسنامه هر کسی است. زمانی می‌گفتند کردی صحبت کردن داخل ترکیه ممنوع است، سؤال اینجاست اصلاً چرا 90 درصد اعضای پ.ک.ک. کردی نمی‌دانند؟ چرا بیشتر آنها در اروپا زندگی می‌کنند و خود و فرزندانشان نسبت به زبان و فرهنگشان بیگانه‌اند؟
حال پ.ک.ک. با این نگاه می‌خواهد کردهای عراق، سوریه و ایران را با خود همراه کند.
امیدوارم پ.ک.ک. از مداخلات خیالی آزادکردن خاورمیانه دست برداشته و برای زبان و فرهنگ خود در داخل ترکیه تلاش کند.
تسنیم: کردهای سوریه باید چه رویه‌ای را در پیش بگیرند تا قربانی نیت پنهان پ.ک.ک. نشوند؟
سلام بارزانی: بعد از حمله ترکیه به شمال سوریه نشست‌های متعددی برگزار شده و برای نمونه اقلیم کردستان عراق از پ.ک.ک. خواست این موارد را در نظر بگیرد:
١ ــ تحریک‌نکردن ترکها در مرزهای سوریه و ترکیه
٢ ــ پایین‌آوردن پرچم پ.ک.ک. و عکس اوجالان در مرزهای ترکیه
٣ ــ برگشتن پیشمرگه‌های روژ که 100 درصد از کردهای سوریه هستند و ازطرف آمریکا و ناتو آموزش داده شده‌اند.
4 ــ تحویل‌دادن مناطق کردنشین سوریه به کردهای سوریه و خروج پ.ک.ک. از شمال این کشور.
اما متأسفانه پ.ک.ک. هیچ‌کدام از این موارد را اجرایی نکرد.
مشکل ترکیه در مرزهای خود با سوریه به‌قول آنکارا پ.ک.ک. است و این واقعیت را باید کردهای سوریه باور کنند. کردهای سوریه می‌توانند در یک پروسه سوری ــ سوری و نشستن دور میز مذاکره با دمشق، مشکلات خود را حل کنند.
دیگر مجالی برای خطا نیست، آمریکا که بار دیگر پشت به آنها کرد، کردهای سوریه هم می‌دانند که بودن پ.ک.ک. بهترین بهانه برای حمله ترکیه به شمال سوریه است و آنکارا از این سیاست دست‌بردار نیست و کردهای سوریه باید عاقلانه تصمیم بگیرند.
کلید حل مشکل آنها نه در دست آمریکا، نه در پایتخت‌های اروپایی که در مذاکره با دولت سوریه است و بس.
تسنیم: پ.ک.ک. که حوزه فعالیتش با نگاه تاریخی، کردستان ترکیه است، چرا امروزه به‌سمت کردستان سوریه رفته و تا کجا می‌تواند این رویه را ادامه بدهد؟ آیا قصد دارد حضور نیروهای ترکیه را در داخل خاک سوریه قانونی نشان دهد؟
سلام بارزانی: امروزه دارند فضا را به‌سمتی می‌برند که اعلام کنند ی.پ.گ. ارتباطی با پ.ک.ک. ندارد، اما آیا افکار عمومی کردها قبول می‌کند؟ نه، بیشتر فرماندهان اداره خودگردان سوریه، پ.ک.ک. هستند.
شعارهای پ.ک.ک. و عکس‌های اوجالان چرا باید بین کردهای سوریه رواج داشته باشد، گویی بین کردهای سوریه رهبر یا دلسوزی نیست که مردم را قانع کند به اینکه پ.ک.ک. می‌خواهد آنها را آلت دست کند.
یک حقیقت این است که ما کردها همانند دیگر اقوام منطقه هزار بار بیشتر از یک خاورمیانه‌ای دموکراتیک به یک آرامش و صلح و آبادانی نیاز داریم. برای بقای کردها و با شرافت زیستن و آزادی، اگر لازم باشد باید آماده باشیم دست از هر نام و نشان و پرچم و رنگی برداریم و این یک واقعیت است.
اروپا در اتحادیه‌اش روزگار می‌گذراند و پ.ک.ک. دل‌بسته به شعارهای کهنه و بی‌اثر فقط و فقط به‌فکر خانه‌خرابی کردهاست. یک نتیجه اینکه کردهای هر کشور می‌توانند با کشور خودشان به بهترین توافق دست یابند و بس، تجربه‌ای که در ایران و عراق هر کدام با یک روش خوب نتیجه داده است.
در آخر اینکه با قاطعیت می‌توان گفت که پ.ک.ک. جاده‌صاف‌کن سیاست‌های میت (سازمان اطلاعات و امنیت ترکیه) و استعمار در منطقه است و این گروه نه‌تنها هیچ نفعی به کردها نرسانده بلکه بیشتر آسیب را کردها از همین گروه دیده‌اند.
انتهای پیام/+
