اگر سمنان کم‌آبی داشت به مازندران طالبی و گرمک صادر نمی‌کرد!
در جلسات متعدد ارزیابی طرح انتقال آب خزر به سمنان بر لزوم رفع ابهامات تأکید کردیم اما در حالی که قرار بود مجریان طرح ابهامات را رفع کنند و نتیجه را بیاورند در کمال تعجب آقای کلانتری با اجرای طرح موافقت کرد.
به گزارش خبرنگار محیط زیست خبرگزاری تسنیم؛ مناقشات بر سر موضوع انتقال آب دریای خزر به سمنان همچنان ادامه دارد و هرچند به‌گفته منتقدان، اجرای این طرح در راستای تأمین آب شرب و کشاورزی نبوده و منافع صنعتگران را دنبال می‌کند، دولت همچنان بر اجرای آن اصرار دارد.
عزیر عابسی؛ دکترای عمران ــ هیدرولیک محیط زیست در این باره به تسنیم می‌گوید: آن‌گونه که گفته می‌شود در طرح انتقال آب خزر به سمنان، آب خزر در ساحل گوهرباران در 6کیلومتری غرب نیروگاه نکا به‌میزان 14 متر‌مکعب بر ثانیه وارد آب‌شیرین‌کن‌هایی از جنس اسمز معکوس شیرین و برای انتقال به سمنان پمپاژ خواهد شد که فرسایش خاک و نابود جنگل را به‌دنبال دارد؛ فاضلاب شور هم در نزدیکی خلیج گرگان به خزر ریخته خواهد شد که اثراتی جبران‌ناپذیر بر اکوسیستم آبی منطقه به‌جا خواهد گذاشت.
عضو هیئت علمی دانشگاه نوشیروانی بابل درباره اثرات طرح انتقال آب خزر به سمنان بر خشکی می‌گوید: قرار است آب از عمق 27متری دریا به ساحل منتقل شده، سپس تا ارتفاع 2312متری پمپاژ و پس از عبور از تونل چشمه روز‌یه به سمنان برسد که بخش زیادی از مسیر در دشت است و الباقی در جنگل‌های هیرکانی؛ در این مسیر، 8 ایستگاه پمپاژ شامل 4 ایستگاه در مازندران و 4 ایستگاه در سمنان تعبیه شده است.
وی با بیان اینکه 3 ایستگاه پمپاژ در جنگل‌های هیرکانی تعبیه شده است، متذکر می‌شود: از این سه ایستگاه تا‌کنون هیچ مشخصات و ابعادی ارائه نکرده‌اند تا بتوان میزان خسارات وارده به جنگل‌های هیرکانی را ارزیابی کرد؛ این ایستگاه‌ها سوله‌هایی هستند با مساحتی در حدود نصف یک ورزشگاه که به برق و امکانات نیاز دارند و راه‌اندازی‌شان مستلزم تخریبی گسترده در جنگل‌های هیرکانی خواهد بود.
عابسی ادامه می‌دهد: این‌طور که گفته شده دو خط لوله به‌قطر 1400 میلی‌متر برای انتقال آب خزر به سمنان در نظر گرفته شده که نزدیک به 100 هکتار از جنگل‌های هیرکانی را تخریب می‌کند البته بهتر است بگوییم 300 هکتار چون فضای مساحت قابل توجهی در پیرامون لوله هم در پی جاده‌سازی برای ورود ماشین‌آلات سنگین تخریب خواهد شد؛ بدین ترتیب با همان برداشت اولیه به‌منظور احداث خط لوله، بخش قابل توجهی از جنگل‌های هیرکان و همین‌طور دشت و مراتع کشاورزی بلعیده خواهد شد.
وی یادآور می‌شود: این لوله‌ها آنقدر بزرگ هستند که علاوه بر آسیب‌های یادشده از نظر پایداری روی شیب هم مخاطراتی به‌همراه دارند که مهم‌ترین آن ریسک جابه‌جایی هنگام زمین‌لرزه است.
این مهندس عمران ــ هیدرولیک محیط زیست درباره اثرات طرح انتقال آب خزر به سمنان بر اکوسیستم دریای خزر می‌گوید: آب‌شیرین‌کن‌ها از 10 واحد آبی که دریافت می‌کنند 5 واحد را شیرین کرده و 5 واحد را با شوری دوبرابر در نزدیکی خلیج گرگان در بخش کم‌عمق دریای خزر تخلیه می‌کنند؛ با توجه به مکان نامناسب این تخلیه، باید ملاحظاتی در نظر گرفته شود تا خسارت وارده به اکوسیستم منطقه به حداقل کاهش یابد اما گزارش‌ها حاکی از آن است که در پی بی‌مسئولیتی‌ها، هیچ‌یک از این ملاحظات رعایت نشده و در نحوه اجرای این بخش از طرح، ابهامات زیادی وجود دارد؛ در جلسات متعدد ارزیابی این طرح بر لزوم رفع ابهامات تأکید کردیم اما در حالی که قرار بود مجریان طرح، ابهامات را رفع کنند و نتیجه را بیاورند، در کمال تعجب، آقای کلانتری، با اجرای طرح موافقت کرد! این موافقت در حین ارزیابی مطالعات حتی معاونان سازمان حفاظت محیط زیست را هم غافلگیر کرد.
عابسی تصریح می‌کنید: فاضلابی که با شوری دوبرابر به دریا ریخته می‌شود، سنگین است و در کف دریا نشست می‌کند؛ در نتیجه باعث مرگ ارگانیسم‌های کف‌زی شده و بوی تعفن در منطقه ایجاد می‌شود؛ شوری بیش از حد آب طی 10 سال تدریجاً باعث می‌شود منطقه کارکردهای محیط زیستی خود را از دست بدهد.
وی اضافه می‌کند: علاوه بر پیامدهای محیط زیستی، باید هزینه‌های هنگفت و پیامدهای اجتماعی این طرح را هم مدنظر قرار می‌دادند که ظاهراً اهمیتی به آنها داده نمی‌شود(!)، به‌عنوان مثال یکی از شرایط اصلی انتقال بین‌حوزه‌ای آب، موافقت استان مبدأ است یعنی سیستم آب منطقه‌ای و مردم باید از اجرای طرح رضایت داشته باشند و به‌ازای تخریب حاصل از آن خدماتی دریافت کنند؛ خصوصاً در منطقه‌ای ساحلی که حق چندصدساله برای شیلات و ماهیگیران محفوظ است باید مردم را به‌نحوی راضی نگه داشت.
عابسی با اشاره به هزینه هنگفت طرح انتقال آب خزر به سمنان می‌گوید: همه معایب را هم که نادیده بگیریم از هزینه نامناسب اجرای این طرح نمی‌توان گذشت؛ شاید کسی مدعی شود می‌تواند در مریخ، ساختمان سه‌طبقه بسازد و در آن زندگی کند اما به‌چه‌قیمتی؟ در حالی که مازندران، گرمک و طالبی خود را از استان سمنان وارد می‌کند چه لزومی دارد آب مازندران به سمنان منتقل شود؟اگر سمنان مشکل آب دارد، چطور می‌تواند این میوه‌ها را صادر کند؟ پس مشکل ناتوانی در ارتقای آبیاری و ساماندهی کشاورزی استان سمنان است نه کم‌آبی، اما ظاهراً کم‌آبی بهانه است هدف از اجرای این طرح هزینه‌بر و مخرب، منافعی دیگر است که درباره آن این روزها زیاد می‌شنویم.
به گزارش تسنیم، ماه گذشته نامه جنجال‌برانگیز عیسی کلانتری، معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست مبنی بر موافقت سازمان متبوعش با اجرای طرح انتقال آب دریای خزر به سمنان، واکنش‌های اعتراض‌آمیز بسیاری را به‌همراه داشت؛ نامه‌ای که از سوی رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در دولتی به امضا رسیده که داعیه محیط زیستی بودن را دارد اما این روزها ضدمحیط زیستی‌ترین تصمیمات را در کارنامه خود به‌ثبت می‌رساند.
انتهای پیام/+
