بازیگری که دیده نشد و کسی نمیدانست او در نقش امام رضاست/ معجزهای که شاهدش "فرخ نعمتی" بود
فرخ نعمتی با اشاره به اینکه میدانستم دیده نمیشوم اما تردید نکردم و نقش امام رضا(ع) را پذیرفتم، گفت: پس از «ولایت عشق» بسیار امیدوار بودم مدیران ما بهدنبال سریال امام حسین(ع) بروند؛ خودم هم در این راه سهیم بودم اما این تلاشها به جایی نرسید.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، موضوع داستان سریال «ولایت عشق» درباره زندگی امام علی بن موسی الرضا(ع) و آوردن ایشان به مرو و دوران سخت نیابت ایشان و شهادتش است. فرخ نعمتی، محمد صادقی، اکبر زنجانپور، داوود رشیدی، فتحعلی اویسی، بیتا فرهی، مریلا زارعی، دانیال حکیمی، بیژن امکانیان، رامبد جوان، لادن طباطبایی، عنایت بخشی، مهدی فخیم زاده و ... از بازیگران اصلی این سریال بودند.
در کنار همه لحظات روحانی و نورانی سریال حتی موسیقی و نوای دلنشین محمد اصفهانی باید به نقش "فرخ نعمتی" اشاره کرد که مخاطب او را ندید و صدایش را شنید؛ حتی هیچ عکس گریم و مصاحبهای از او منتشر شد؛ در زمان پخش هم بسیاری به دنبالش بودند تا اینکه متوجه شدند او "فرخ نعمتی" است. بازیگری که میگوید بعدها در نوشتههای مهدی فخیمزاده و تهیهکننده «ولایتعشق» متوجه شدم که نمیدانستند چطوری باید به بازیگر نقش امام رضا(ع) بگویند معلوم نیست حتی بدنش هم در کادر قرار بگیرد؛ من این شرایط را میدانستم ولی در پذیرش چنین نقشی تردید نکردم.
فرخ نعمتی میدانست یکی از مهمترین دلایل ماندگاری نقش به قهرمانسازی یک شخصیت برمیگردد؛ حالا اگر این شخصیت قهرمان یکی از معصومین یعنی امام رضا(ع) هم باشد ماندگاری آن نقش چندین برابر خواهد شد.
در آن زمان وقتی به گوش اطرافیان میرسید که من قرار است نقش امام رضا(ع) را ایفا کنم، همه میگفتند مگر میشود نشان داده شود، مگر میشود چهره امام رضا(ع) دیده شود؛ این یک سؤال برای همه بود و امروزه برای بسیاری هنوز این سوال مطرح است که مگر امکان نداشت چهره امام رضا(ع) نشان داده شود؟ اما به اعتقاد من همینقدر هم به ما نشان میدهد که ما چقدر موفق بودیم.
ماجرای پلانی که فخیمزاده میگفت نباید نور برود
"ولایت عشق" به مراتب در دل مردم جا گرفت؛ صدایش، نوایش و لحظات پلانهایش خصوصاً آنجایی که در فیلم نشان داده میشود امام رضا(ع) برای هجرت از مدینه به مرو، در مسیر مردم چطور با او برخورد میکنند؛ ماجرای آن پلان هنوز هم خاطرهانگیز است. فرخ نعمتی بازیگر نقش امام رضا(ع) در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری تسنیم، ماجرای پلان را اینطور روایت کرد: آن روز باید با اسب بهطرف این جمعیت میرفتم؛ موقعیت حساسی بود و این نور نباید میرفت؛ از طرفی در همچنین کاری که دویست نفر سرازیر میشوند باید در یک برداشت، فیلمبرداری انجام میشد، آن هم کارگردانی مثل فخیمزاده که از این نوع صحنهها نمیگذرد. با اسب بهسمت تپه رفتم، اسب که جمعیت را دید ناگهان مرا به جای دیگری برد اما برای فخیمزاده این اتفاق قابل قبول نبود. من هم به او گفتم: "تقصیر من نبوده و اسب از جمعیت ترسیده و این کار را انجام داده است". بهیکباره وسط بیابان به من گفت "لباست را تن مأمور سوارکارها بکن!"، برای بازیگری مثل من که به ظرافتهای هنری اهمیت میدهم سخت بود لباسم را تن شخص دیگری کنم و این پلان را از دست بدهم. اما لباس را به نمازی مأمور سوارکارها واگذار کردم و پتو روی دوشم انداختم.
دیدم اسب کنارم راه میرود
بازیگر نقش امام رضا(ع) با اشاره به اینکه دستانم را بازکردم برای استقبال از مردم دیدم اسب کنارم راه میرفت، تصریح کرد: از عنایاتی که حضرت به من داشتند در این پلان به منصه ظهور رسید؛ جایی که نمازی مأمور سوارکارها بهسمت تپه رفت اما اسب هنوز با جمعیت مواجه نشده بود راهش را کج کرد و نمازی هم موفق نشد. اینجا به فخیمزاده گفتم "دیدید این اتفاق دوباره تکرار شد". او به من گفت "لباس را دوباره بپوش و این بار در آستانه نزدیک شدن به جمعیت، اسب را نگهدار و بقیه راه را پیاده برو". سعی کردم اسب را نگه دارم و پیاده بهسمت تپه رفتم. در راه با خودم فکر میکردم کاری انجام بدهم، از جایی که جمعیت نزدیکتر شد دستانم را باز کردم از پشت دیدم اسب همراه من میآید. بعد از اینکه پلان به پایان رسید دیدم تمام گروه دارند گریه میکنند. برخی اوقات چنین اتفاقاتی میافتد که فکر نمیکنم جز عنایت و معجزه چیز دیگری باشد.
نباید از امام رضا(ع) عکسی میگرفتند
فرخ نعمتی با بیان اینکه نباید از امام رضا(ع) عکسی گرفته میشد، گفت: یک ملاحظات خاصی در این کار بود مخصوصاً درباره عکس گرفتن که مواظب بودیم عکسی از ما نباشد و این کار سختی بود. البته نظر خود مهدی فخیمزاده و گروه تولید هم بود. خیلی از بازیگران در سینمای ما هستند که شاید کمتر شناختهشده باشند اما وقاری که در سینما دارند بلامنازع است. خیلی از بازیگران خوب هستند و پشت صحنه کارهایی میکنند که شایسته نیست؛ اما آن وقار میارزد. من گمان میکنم استاد نصیریان جزو الگوهای بازیگران باوقار سینمای ایران بهشمار میرود. شما به بازی حسّی این بازیگر توجه کنید یک دنیا فلسفه هنری در پشت آن پرداخت دیالوگی و شخصیتپردازی این بازیگر هوشمند وجود دارد. من واقعاً ایشان را از جهات مختلف بازیگر ارزندهای میبینم. منظورم این است که خیلیها این ملاحظات و توجه به رفتار علمی و تعمیق هنری را رعایت نمیکنند. اعتقاد دارم جایگاه کار خودشان را نمیشناسند؛ این ماجرا به خود هنرمند بستگی دارد.
امیدواری برای ساخت سریال امام حسین(ع)
بازیگر نقش امام رضا(ع) به امیدواریاش برای ساخت سریال امام حسین(ع) اشاره کرد و افزود: پس از «ولایت عشق» بسیار امیدوار بودم مدیران ما بهدنبال سریال امام حسین(ع) بروند؛ خودم هم در این راه سهیم بودم اما این تلاشها به جایی نرسید. امیدواری ما این بود روز به روز به این حیطه بیشتر نزدیک شویم، حتی یک روزهایی کار میکردیم این امیدواری بود یک سکانس ما را نشان دهد و در این راه بدعتگذاری هم انجام دادیم.
شهامت نداشتند در تیتراژ سریال هم باشم
وی با بیان اینکه شهامت نداشتند نام من را در تیتراژ هم بیاورند، تأکید کرد: در تیتراژ سریال هم این شهامت وجود نداشت که من بازیگر هستم و در پایان از من تشکر میشود. جالب است بدانید جرأت نمیکردیم بگوییم این نقش را بازی کردیم. نگاه نکنید که امروز راحت میگوییم که نقش امام رضا(ع). من خیلی تلاش کردم این سد شکسته شود. حتی بعد از «ولایت عشق» بهسراغ یک نقش منفی اما در یک سریال فاخر رفتم تا هیچ مرزبندی ایجاد نکنم؛ البته به اشخاصی که چنین نقشهای بزرگی بازی میکنند توصیهام انتخاب نقشهای برجسته و تأثیرگذار در عین سریال یا فیلم سینمایی ارزشمند و همراه با فیلمنامه مناسب است.
مگر میشود چنین نقشی را نپذیرفت!
نعمتی در پاسخ به این سؤال که شما میدانستید قرار نیست چهره شما نشان داده شود و یک بازیگر معتبری بودید؛ چه اتفاقی افتاد که این نقش را پذیرفتید، خاطرنشان کرد: مگر میشود چنین نقشی را نپذیرفت! شاید سخت باشد برای هر بازیگری که نه قرار است چهره او مشخص شود و نه شاید بدنش! و همه کارها را باید از طریق صدا انجام دهد. ولی وقتی به من پیشنهاد شد در پذیرش آن تردید نکردم. فکر نکردم چه چیزی قرار است نشان داده شود. البته هیچگاه به متراژ نقش فکر نمیکنم. نقش باید تأثیرگذار باشد و تأثیرگذار بازی شود.
نماز عیدفطر، سختترین صحنه سریال
او به سختترین صحنه سریال "ولایت عشق" اشاره کرد و گفت: همه صحنهها سخت است مخصوصاً بخشهایی که با اسب سروکار داشتیم و باید تاخت میکردیم. ما یک فصل مهمی در این فیلم داشتیم؛ همانجایی که مأمون به امام(ع) میگویند نماز عید فطر را بخوانند. امام(ع) پابرهنه به بیابان میروند؛ یادم میآید زمستان بود و کاشیها آنقدر سرد بودند که پاهایمان بیحس میشدند. یا وقتی جلوی دروازه شهر امام(ع) میرود که در تابستان گرفتند سنگهای مسیر مثل آنقدر داغ بودند که پاهایمان تاول میزدند. این صحنه در تداوم آن پلان سرد بود، چرا که باید یک تداوم حسی به وجود میآمد. این اتفاق شاید برای مردم ما خیلی ملموس نباشد. اینکه آنجا پا میسوزد و آنجا از زور یخ کردن بیحس میشود و این دو صحنه و اتفاق در توالی هم قرار میگیرند.
چرا تلویزیون سریالهای فاخر مذهبی نمیسازد؟
بازیگر نقش امام رضا(ع) در پاسخ به این سؤال که چرا دیگر تلویزیون رویکرد تولید سریالهای فاخری مثل «ولایت عشق» و «مختارنامه» را در دستور کار خودش ندارد، خاطرنشان کرد: قطعاً به مسائل مدیریتی برمیگردد. چرا که روال کار در تلویزیون احتیاج به بودجه دارد. اما این بودجه گاهی با سیاستهای خاصی در اختیار مدیران تلویزیونی قرار میگیرد تا برای برنامهها خرج شود. هرچه دلشان میخواهد میسازند و خودشان، نتیجه کار خود را مثبت ارزیابی میکنند. این نوع ساخت سریال و فیلم در تلویزیون هم مطمئنا مخاطب را دلزده میکند و شخصا با این نوع فیلمسازی یا سریالسازی در تلویزیون موافق نیستم. متاسفانه روال کار تلویزیون به نفع سینما هم نیست. دست اندرکاران تلویزیون از نظر کمی خیلی به خودشان میبالند اما به لحاظ کیفی، وضعیت خوبی را مشاهده نمیکنیم. سینما و تلویزیون بر روی هم تاثیر میگذارند.
انگار یک مدیریتی نشسته و افکار مشابهی رقم میخورد
وی با بیان اینکه مدیران با یک فکر مشابه میگویند نویسنده چه بنویسد، افزود: مجموعههایی مثلاً به نام فاخر کمتر ساخته میشوند و حالا هم که دیگر چندسالی میشود اکثر کارگردانها به سمت تلهفیلمهای تلویزیونی روی آوردهاند چرا که با بودجه پائینتری ساخته میشوند. امیدوارم وضعیت و کیفیت مجموعههای تلویزیونی دوباره اوج بگیرد. البته برخی اوقات هم سناریوهایی به دست ما میرسد و جزو بازیگرانی هستیم که چند تا یکی کارها را میتوانیم بپذیریم. انگار یک مدیریتی نشسته و افکار مشابهی رقم میخورد. مثلاً به نویسنده میگویند راجع به کودکانی که دنبال پدر و مادرهایشان میگردند یا مهاجرت، سناریویی را به نگارش درآورد. متأسفانه نویسندگان ما یاد گرفتهاند به داخل اتاق بروند و بدون هیچ تحقیق و پژوهشی، سناریو خلق کنند. در صورتی که بایستی کارها با جدیت دنبال شوند و اهلفن سرکار باشند.
انتهای پیام/