ماجرای اصرار "عباس غزالی" برای تحقق نذر کاراکتریاش در فیلمی به مناسبت شهادت امامرضا (ع)
عباس غزالی که اینشبها مخاطب او را در نقش "امیرعلی" میبیند علاقهبسیاری به امام رضا(ع) دارد تا جایی که در صحنهای از فیلم تلویزیونی اصرار داشته است که صحنه کولیدادن به پدرش در فیلم را برای بردن پدر علیلش به حرم امام رضا(ع) فیلمبرداری کنند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در نوجوانیاش، در سریال "یوسف پیامبر" و در میان 12 برادر نقشی هم به او دادند؛ در "مادرانه" شمّهای دیگر از هنر خودش را ارائه داد، اما اوج ارتباط "عباس غزالی" با مخاطب در نقش بهروز سریال "وضعیت سفید" رقم خورد؛ جایی که بیشتر از سیر داستان، مخاطب با آن نقش قابل تأمل، سریال را میدید و هنوز هم در ذهنش است. او این روزها جلوی دوربین سریال "شاهرگ" شبکه 2 سیما رفته که درباره اتفاقات دهه 1360 و گروهک منافقین است. البته که "پناه آخر" سریال شبکه یک هم روی آنتن رفته و مخاطبان آن را دنبال میکنند؛ نقش عباس غزالی هم امیرعلی داستان است که به قولِ خودش این شبها، مخاطبین مجلس حیرانی او را از تلویزیون میبینند. به سینما انتقاد دارد و بر این باور است که چند نفر همیشه هستند و خیلی اجازه داده نمیشود استعدادها دیده شوند. او فیلمی با نام «پریسا» به کارگردانی محمدرضا رحمانی را برای اکران دارد که فضایی اجتماعی دارد و به معضل اسیدپاشی میپردازد.
عباس غزالی در خصوص حضور در کارهای مناسبتی به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، گفت: وقتی کار مناسبتی پیشنهاد میشود برای من نقش و فضای کار که به دور از شعارزدگی باشد حائز اهمیت است؛ این اتفاق در ماه مبارک رمضان و کار "مادرانه" افتاد که بسیار متفاوت و جذاب بود و مرا درگیر خودش میکرد. و اینبار هم سریال "پناه آخر" با پیشنهاد نقش امیرعلی این درگیری و جذابیت را برای من تکرار کرد. سریالهای مناسبتی باید هم آن فضا را برای مخاطب تداعی کنند و هم جذاب و پیچیده باشند.
وی تأکید کرد: من قبلاً در هشت سال پیش تلهفیلمی تلویزیونی به نام "حرف مردم" را در کنار داریوش ارجمند بازی کردم که کارگردانش داریوش یاری کارگردان "پناه آخر" بود؛ بارها این فیلم از تلویزیون پخش شد؛ نگاه من به کارهای مناسبتی جذاب و پیچیدگیاش است؛ ما باید به مخاطب احترام بگذاریم و در شأن آنها بازی، کارگردانی و فیلمسازی کنیم. نباید حرفمان درباره عاشورا، رمضان و یا هر مناسبت دیگر، شعاری مطرح شود با هنر اگر حرف نزنیم، حتماً آن مناسبت و حرف مهم و دینیمان به مخاطب نمیرسد؛ در این راستا قصهگویی مهم است و اینچنین کارهایی را با اشتیاق و نهایت علاقه میپذیرم.
غزالی با اشاره به اینکه در ایام محرم جلوی دوربین "پناه آخر" بودیم تا کار به این ایام برسد، افزود: یکی از سختیهای کار مناسبتی، رساندن به آنتن است؛ "پناه آخر" در ایام محرم هم فیلمبرداری میشد تا کار آبرومندانه به سرمنزل پخش برسد؛ الان در کوی و برزن مردم ما را میبینند از این کار رضایت دارند و امیدوارم همیشه در طول دوران هنرمندی و کاریام این لبخند رضایت را در چهره مردم ببینم.
وی با اشاره به حضور در کاری به مناسبت شهادت امام رضا(ع) و ماجرای کولیدادن برای ادای نذرش، گفت: یادم میآید سالها پیش در فیلم تلویزیونی به نام "نیمه شب" که بارها از تلویزیون پخش شد؛ نقشی را بازی میکردم که هرساله نذر دارد پدر علیلش را کول کند و به حرم امام رضا(ع) ببرد. این کار هفت سال پیش ساخته شد و خیلی مخاطب از آن استقبال کرد؛ من خودم عاشق امامرضا(ع) و خوشبختانه همیشه لحظه تحویل سال حرم امام رضا هستم و خیلی حضور در کاری متناسب با این ایام برایم اهمیت دارد.
غزالی با اشاره به گرفتاری که برای آن سکانس پیش آمد، تصریح کرد: برای آن فیلم مخصوصاً آن سکانس، گرفتاری پیش آمد که آن صحنه کولکردن پدر از طریق تماس تلفنی در دل ماجرا قرار داده شود اما من اعتراض کردم که باید مخاطب این صحنه را ببیند؛ با نهایت گرفتاری، کارگردان عوامل محدودی را جمع کرد تا این صحنه گرفته شود و خوشبختانه با جدّیت من این صحنه را به نمایش درآوردیم؛ من همیشه اعتقاد راسخی به اصل فیلمنامه و ماجراهای درون فیلم دارم. این اوج نذر کاراکتری من بود و حتی خودم که به امام رضا(ع) عشق دارم.
وی در خصوص وسواس در ادای نقشها و کاراکترها و بیاعتنایی به شتابزدگی و عجلهای ساختن سریالهای تلویزیونی، خاطرنشان کرد: شتابزدگی و عجلهای ساخته شدن برخی از سریالها وجود دارد و حتی برخی از فیلمنامهها در قالب طرح به ما ارائه میشود تا آن کار را بپذیریم. من وسواس عجیبوغریبی در کارها دارم تا هم متفاوت باشند و هم مخاطب ما را باور کند. مخاطب به ما اعتماد کرده است و نباید این اعتمادش را سلب کنیم. هم معیارهای فنی و هم نگاه مخاطب برای ما ارزشمند است و وسواس دارم و با وسواس کار میکنم، چون کاری در خور شأن مخاطب ارائه شود.
غزالی به حضور بیژن امکانیان در سریال اشاره کرد و افزود: برای من افتخاری بود که در کنار بیژن امکانیان، بازی کردم و "امیرعلی" نقش چالشبرانگیزی بود. ما وقتمان برای قصهگویی برای مخاطب کم است اما حرفهای مهم در هم تنیدهای را میزنیم. جای چنین کاراکتری در کارنامه کاریام کم بود؛ من نمیگذارم به شعارزدگی بیفتم و از این مدار همیشه فراریام! خیلی نظارت دقیقی کردند که "پناه آخر" به شعار دادن و شعارزدگی نیفتد.
وی با اشاره به مجلس حیرانی "امیرعلی" داستان، گفت: "پناه آخر" ماجرای دو برادر است که یکی از آنها فوت شده است و من بهعنوان فرزند و نماینده او در تقابل با عمویم قرار میگیرم؛ از قسمت ششم مجلس حیرانی "امیرعلی" شروع شده و این سیر تحول و کشف اتفاقات که از آن بیخبر بوده را میبیند و ذرهذره گرهگشایی میشود. پایان این سریال بسیار متمایز از سریالهایی است که اپیدمی شده است؛ پایان "پناه آخر" اصلاً قابل پیشبینی نیست و تماشاگر را شوکه خواهد کرد.
او با اشاره به جذابیت کارهای مناسبتی و مذهبی گفت که همیشه دوست داشته نقش حرّ بن یزید ریاحی را تجربه کند و در پایان تأکید کرد: قصههای مذهبی همیشه جذابند و رفتارهای آدمیانی را به نمایش درمیآورند که در عین پیچیدگی، بسیار چالشبرانگیزند؛ یکی از این آدمها که من دوست دارم تجربهاش کنم حرّ بن یزید ریاحی است؛ امیدوارم روزی سریالی ساخته شود که من این نقش را ایفا کنم.
انتهای پیام/