گزارش یک سفر| سن پترزبورگ و جاذبههایی فراتر از روادید رایگان
صدور ویزای الکترونیکی برای گردشگران ایرانی، تازهترین گام مسئولان سن پترزبورگ روسیه برای افزایش گردشگران و افزودن به شمار ۸ میلیون گردشگر کنونی است. اما این شهر جاذبههای فراوانی دارد تا بتواند رقابتی تنگاتنگ با دیگر اماکن مطلوب ایرانیها آغاز کند.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، پیش از این در گزارشها آمده بود که بنا بر اعلام دولت روسیه اتباع ایرانی و 52 کشور دیگر اجازه سفر با ویزای (روادید) الکترونیکی رایگان به سن پترزبورگ و استان لنینگراد را پیدا کردهاند.
بنا به مصوبه دولتی مصوب دهم سپتامبر 2019، اتباع کشورهای ایران، ژاپن، آلمان، فنلاند، بلغارستان، واتیکان، مجارستان، یونان، دانمارک، هند، اندونزی، ایرلند، ایسلند، ایتالیا، مالزی، لوکزامبورگ، کویت، سوئیس، چک، صربستان، کره شمالی، هلند، نروژ و اسپانیا در این فهرست قرار دارند.
بنا بر اعلام دولت روسیه، فهرست 53 کشوری که اتباع آنها میتوانند با ویزای الکترونیکی به سن پترزبورگ و استان لنینگراد سفر کنند مشابه فهرستی است که برای سفر به استان کالینینگراد (منطقه ای متعلق به روسیه در ساحل دریای بالتیک) تنظیم شده و از اول ماه جولای سال جاری (10 تیرماه) به اجرا در آمده است.
روسیه سال گذشته نیز ورود اتباع ایرانی و چندین کشور دیگر به منطقه خاور دور را از طریق بندر ولادی وستوک با ویزای الکترونیکی به اجرا درآورد.
خانم «یانا ماکشینا» نماینده و مشاور رئیس کمیته توسعه گردشگری سن پترزبورگ در جلسهای که اواسط سپتامبر (اواخر شهریور) در جمع گروهی از خبرنگاران و بلاگرهای و فعالین شبکههای اجتماعی ایرانی که به دعوت این کمیته برای بازدید از این شهر توریستی حاضر شده بودند، اعلام کرد که این ویزا از اول اکتبر فعال میشود.
وی در ارایه توضیحات بیشتر در این ارتباط گفت: اوایل اکتبر 2019، صدور روادید الکترونیکی را شروع میکنیم و ایران در لیست 53 کشور جهان که می توانند از این فرصت بهرهمند شوند، قراردارد. این روادید امکان سفر 8 روزه به پترزبورگ را فراهم میکند و مدت اعتبار استفاده از این روادید 30 روز است.
به رغم این تسهیلات سن پترزبورگ یا به قول اهالی این شهر «پتربورگ» به اندازه کافی جاذبه گردشگری دارد که بتواند گردشگران بیشماری را جذب کند، روند جذب گردشگر در این شهر بنا بر آماری که توسط کمیته توسعه گردشگری در این جلسه با خبرنگاران منتشر شد از 6.9 میلیون گردشگر در سال 2016 به 8.2 در سال 2018 رسید که البته روسیه در آن سال میزبان جام جهانی فوتبال بود.
این در حالی است که بنا به گفته خانم ماکشینا، این کمیته انتظار دارد که با اجرای برنامههای جدید جذب گردشگر، این تعداد طی سالهای 2019 الی 2020 رشدی 15 درصدی را شاهد باشد.
صرفهنظر از این که این شهر که با عنوان مختلف از جمله شهر موزهها، ونیز روسیه و همچنین شهر موزه بی سقف پلها نیز معروف است اما برای گردشگران ایرانی به سبب نزدیکی فرهنگی و اجتماعی جذابیتهای زیادی دارد. سفر برخی از شاهان ایرانی به این شهر که ماجرای آن در بسیاری از متون ادبی و تاریخی فارسی قابل دسترسی است در کنار جذابیتهای بصری و یادبودهای نویسندگان و شخصیتهای معروف روسی که مخاطب ایرانی با آثار و کتب آنها آشنایی دارد بر جذابیتهای این شهر برای ایرانیها میافزاید.
البته خود نام پتربورگ نیز ایرانیها را یاد واقعه تلخ قرارداد 1907 میاندازد. قراردادی که میان کشورهای روسیه و بریتانیا در 8 شهریور سال 1286 شمسی در منطقه سن پترزبورگ امضا شد و بر اساس این قرارداد ایران میان روسها و بریتانیاییها تقسیم شد.
در اینجا تنها برخی از اماکن و بناهای گردشگری این شهر که در فرصت کوتاه چندروزه امکان بازدید از آنها برای خبرنگاران و بلاگرهای ایرانی فراهم آمد، اشاره می شود.
سن پترزبورگ
این شهر تاریخی از شهرمای مهم و از مراکز صنعتی و علمی و فرهنگی روسیه است که از بندرگاههای مهم این کشور به شمار میرود. «پتر کبیر» که بنیانگذار این شهر است علاقمند بود که روسیه هر چه بیشتر به اروپا نزدیک شود و به همین دلایل بسیاری از رسوم اروپایی را در روسیه معمول کرد و چون میخواست پایتخت روسیه پنجرهای به اروپا باشد دستور ساخت پایتخت جدیدی را صادر کرد که امروزه پترزبورگ نامیده میشود.
بنای این شهر با همکاری معماران روسی، ایتالیایی و فرانسوی بر روی جزیره زایاچی در دلتای رود نوا در سال 1702 آغاز و به سرعت گسترش یافت. از راهکارهای توسعه ساخت این شهر مالیاتی بود که بر مسافران بسته شده بود مبنی بر این که هر مسافر باید برای ورود به شهر یک تکه سنگ با خود می آورد و اگر با اسب بود یک قطعه برای اسب نیز باید جداگانه می داد و چنانچه بار داشت باید قطعه دیگری میداد. اولین بنا فطعهای با 6 دژ بود که امروز نیز حفظ شده و پتروپاولوفسک نام گرفت. نام این شهر به احترام پترس مقدس از حواریون مسیح گرفته شده است.
این شهر در منتهیالیه غرب روسیه و در شرق خلج فنلاند است و مساحتی 607 کیلومتر مربع و جمعتی 4 میلیونی دارد و در آن 40 رودخانه و 30 کانال در جریان است. شهر در مجموع 100 جزیره داشت اما با کارهای مهندسی به 42 کاهش یافت و اینک حدود 560 پل ارتباط این جزایر را ایجاد می کنند و 20 پل متحرک هستند و 7 پل از این تعداد بر روی رود نوا است.
سوارکار برنزی یکی از نمادهای این شهر و تندیسی از پترکبیر است که به دستور کاترین کبیر توسط مجسمه ساز فرانسوی اتین موریس فالکونه ساخته شده است و عنوان آن از شعری به نام سوارکار برنزی از الکساندر پوشکین گرفته شده که از آثار ادبی مهم روسیه به شمار میرود این مجسمه یکی از نمادهای شهر پترزبورگ است.
میدان کاخ میزبان قصر با عظمت قرن هجده و اوایل نوزدهم است. این قصر 1057 اتاق دارد و بخشی از موزه معروف آرمیتاژ را تشکیل میدهد از دیگر جاذبههای اصلی این شهر است.
این شهر جاذبههای مذهبی، فرهنگی و اجتماعی فراوانی دارد. کلیساهای معروف سن پتر و سن پل، کلیسای جامع کازان، کلیسای جامع سنت اسحاق، کاخ زمستانی پتر کبیر، ستون یادبود الکساندر، صومعه الکساندروفسکی، موزه روسیه، موزه آکادمی هنرها، موزه تاریخ سیاسی، موزه هنرهای تئاتر و موسیقی، موزه انسان شناسی، موزه جانورشناسی و آبراهها و پلهای متعدد از آن جمله هستند.
البته نکتهای که مسئولان شهر در زمینه گردشگری در جاذبههای مذهبی روسیه و این شهر تأکید دارند این است که بنا بر احکام ارتدوکس مسیحی که بیشتر کلیساهای شهر جزو این دسته هستند، رعایت سکوت و لمس نکردن اشیاء در داخل کلیسا از آداب موکد است و این امر با حال و هوای گردشگری که با شور و هیجان همراه است در تعارض است بخصوص گردشگرانی که مسیحی نیستند و از این آداب اطلاعی ندارند. این امر موجب شده یکی از درخواستها و دغدغههای مسئولان از گردشگران این باشد که از عکسبرداری و یا ایجاد سروصدا یا لمس اشیاء در داخل کلیساها اجتناب کنند هرچند تمایل فراوانی دارند که گردشگری در این حوزه نیز همانند دیگر اماکن تقویت شود.
موزه آرمیتاژ
موزه آرمیتاژ که به هرمیتاژ نیز معروف است یکی از بزرگترین و غنیترین موزههای جهان بعد از موزه انگلستان و لوور فرانسه است که برای نگهداری مجموعه هنری خانواده سلطنتی ساخته شده و 3 میلیون اثر هنری را در خود جای داده است. غرفهای در این موزه به فرهنگ و تمدن ایران اختصاص دارد.این مجموعه در شش بنا به نمایش گذاشته شده که بنای اصلی آن قصر زمستانی نام دارد که در گذشته محل سکونت تزارهای روسیه بوده است.
این موزه اصلیترین مکان جذب گردشگر در سن پترزبورگ است بطوری که در برخی از اوقات سال که این شهر میزبان گردشگران بیشتری است، صفهای طولانی گردشگران برای ورود به محل تشکیل و در داخل مجموعه نیز تراکم گردشگران توجه همگان را به خود جلب میکند.
در کنار تصاویر برخی از اماکن و بناهای گردشگری این شهر که در فرصت کوتاه چند روزه امکان بازدید از آنها برای خبرنگاران و بلاگرهای ایرانی فراهم آمد، مخاطبان گرامی می توانند از طریق آدرس رسمی گردشگری شهر http://www.visit-petersburg.ru اطلاعات و عکسهای بیشتری از این شهر به دست آورید.