اخبار اربعین ۹۸| روایت خادمان جامانده از بین الحرمین در چذابه

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اهواز، افراد بسیاری هستند که ارزش خدمات‌رسانی به زائران حسینی را کمتر از زیارت کربلا نمی‌دانند؛ آنها به مرز می‌آیند تا با میزبانی از زائران قدمی هرچند کوچک را در راه امام حسین (ع) بردارند و در عین حال خستگی از تن زائران برگشته از کربلا بزدایند.

جستجوی بین الحرمین میان زائران

خادمانی که خاک پای زائران را توتیای چشم خود می‌دانند و با دیدار روی آنها غم دوری از ارباب شهیدان و دلتنگی بین الحرمین را از دل می‌زدایند. نشان افتخار خدمت بر سینه خادمان حسینی درخشندگی بی مثالی دارد که قابل مقایسه با هیچ چیزی نیست؛ از کوچک و بزرگ، پیر و جوان همه به چذابه آمده اند تا با میزبانی از زائران حسینی دلتنگی هایشان را رفع کنند.

عاشقان حسینی در آرزوی قطعه‌ای از بهشت که میان حرم حضرت ابوالفضل (ع) و امام حسین (ع) واقع شده به مرز آیند تا بین الحرمین را میان زائران راهی و زیارت رفته های برگشته جستجو کنند.

با پای دل راهی کربلا

"حب الحسین یجمعنا" باعث شده تا کودکان دلتنگی از خانواده را تاب آورند و مادران و پدران بسیاری هم کانون گرم خانواده های خود را بیمه امام حسین (ع) کنند؛ آنها همه به مرز می‌آیند تا زائران کوی یار را در حریم مرز راهی سرزمین عشق کنند. خادمان حسینی مستقر در مرز چذابه بعد از روزها خدمات رسانی به زائران از حس و حال جاماندگی و دلتنگی هایشان از بین الحرمین می‌گویند؛ آنها با چشم های بارانی از احساسی می‌گویند که با پای دل راهی کربلا می‌شود.

هرچند خودشان در مرز مانده‌اند تا خادمی زائران را رقم بزنند ولی با پای دل راهی کوی عشق می شوند تا از دور سلامی گرم به امام حسین (ع) داشته باشند.

کربلای من همینجاست

14 سال بیشتر ندارد، مشک آب به دست گرفته تا از زائران برگشته از کربلا پذیرایی کند؛ نحیف و ریز جثه است و به 9 ساله‌ها می‌خورد تا 14 ساله ولی به مرز آمده تا خادمی کند. کریم که از هویزه به مرز آمده تا از زائران حسینی میزبانی کند، می‌گوید: 8 روز است که به چذابه می‌آیم، روزهای پنجشنبه و جمعه را در موکب مانده‌ام ولی روزهای دیگر بعد از تایم مدرسه به مرز می آیم و شب ها هم به خانه برمی‌گردم.

بیشتر از سن کمش می‌فهمد، فلسفه قیام عاشورا را به خوبی درک کرده و با خادمی شور حسینی را در خود به شعور حسینی تبدیل کرده است. او در پاسخ به این سوال که از خطرات جاده مسیر منتهی به مرز نمی ترسد، می گوید: من نه از رقیه سه ساله حسین و نه از علی اکبر شیرخواره او باارزش تر نیستم، اگر اتفاقی برایم بیفتد حداقل می دانم مفید بوده ام.

کریم با گریه نبودنش در بین الحرمین و کربلا را روایت می‌کند و می‌گوید: به خاطر مدرسه نشد که من هم اربعین بین الحرمین را تجربه کنم ولی امیدوارم امام حسین (ع) خدمات رسانی مرا هم به عنوان کمترین نوکرش قبول کند.

لیاقت  کربلا را نداشتم
سارا بانو چادر مشکی سر کرده و جلوی موکب را آب پاشی می‌کند؛ میانسال است و از سوسنگرد به چذابه آمده تا خادم حسینی باشد. آب و جارو کردنش به آخر رسید و وارد موکب شد، حالا مهیا شده تا بساط پاک کردن سبزی را پهن کند؛ هرچند از ساعت پنج صبح برای کار بیدار شده ولی به میانه ظهر گرم که رسیده اثری از خستگی در چهره اش پیدا نیست.

سبزی‌ها را بوته به بوته تمیز کرده و مابین کار گریه‌اش می‌گیرد؛ با گوش چادر چشمانش را پاک می‌کند و می‌گوید: حتما لیاقت برات کربلا را نداشته‌ام که آقا مرا نطلبیده ولی به حکمتش شکر که اگر کربلا نرفتم اما در مرز به زائران کوی عشق حسین (ع) خدمت رسانی می‌کند. ساعت از نیمه ظهر گذشته و او سبزی‌ها را بسته بندی کرده و حالا قدم هایش را دوتا یکی برمی دارد تا زودتر غذای گرم وعده ناهار را آماده کند.

زیارت اربعین آرزوی هر خادمی است

دود از کنده منقل بلند شده و حاج محسن بساط قهوه عربی را برپا کرده تا با دله هایی که یک ردیف بی صدا کنار هم نشسته اند از زائران حسینی پذیرایی و از صدای "تقه زدن دله به فنجان" لذت ببرد. می‌گوید همیشه این تقه زدن در گعده های ما شنیده می شود ولی اینجا برای زائران حسینی وقتی خادم باشی آهنگی زیباترین از این "تقه" نیست؛ لذت می برم از اینکه با یک قهوه عربی غبار خستگی را از تن زائران پاک می کنم.

او از حمیدیه به مرز چذابه آمده تا هر با دم کردن قهوه عربی به زائران حسینی خدمت کند، هرچند خدمات دیگری در موکب آنها برقرار است ولی او این کار را دوست دارد.

حاج محسن می گوید: کسی نیست که آرزوی زیارت اربعین نداشته باشد ولی امام حسین (ع) خود به خوبی گواه است که خادمان بسیاری به دلایل مختلف از کاروان اربعین جامانده‌اند.

این خادم حسینی با بغض ادامه می‌دهد: مگر می‌شود حسینی باشی و آرزوی زیارت صحن بین الحرمین در روز اربعین را نخواهی ولی حالا که نشده تا این روز در کنار امام حسین (ع) و باب الحوائج حضرت ابوالفضل (ع) باشم ولی به مرز آمده ام تا دست های خدمت رسانم را بدرقه عاشقان کوی حسین کنم.

همه پروانه شمع حسینیم

با عبور از میان مواکب وجود سینی میوه‌های مختلف خصوصا هندوانه، آب خنک، شربت، گلاب پاشی، بساط چای و قهوه عربی در کنار دیگر اقلام چشم نوازی می‌کند. در یکی از مواکب چذابه هلال ماهی خمیده به چشم می‌خورد؛ مادری که کمر خم شده‌اش مانع از خدمات رسانی به زائران حسینی نشده و با وجود 79 سال سن و ضعف جسمی باز هم به مرز آمده تا خادم حسین باشد.

ننه خاتون که چاقو به دست سیب زمینی‌ها را پوست می‌گیرد، می‌گوید: بچه‌ها و نوه‌هایم برای زیارت اربعین راهی کربلا شده‌اند ولی مرا به خاطر شلوغی مسیر و ازدحام جمعیت همراه خود نبرده اند. حالا که نوبت سلاخی گوجه ها رسیده تا مواد اولیه خورشت قیمه را آماده کند، ادامه می‌دهد: عاشقان حسینی چه در این سوی مرز و چه آن سوی مرز، چه خادم و چه زائر همه پروانه‌هایی هستند که گرد شمع وجودی امام حسین (ع) می چرخند.

آشپز ماهری است ولی سن بالای او باعث شده تا در نقش سرآشپز فقط توصیه هایی را برای جوانان داشته باشد چون خیلی توان ایستادن ندارد.
او هم مانند دیگر خادمان از عشقش به امام حسین (ع) می گوید و اینکه 24 سفر کربلای معلی در پرونده اش به ثبت رسیده ولی همچنان شوق زیارت دارد.

علم آموزی در مکتب حسین (ع)

اسپند دود کرده و حالا که بوی آن هر زائری را نوازش می‌کند، ظرفش را دست دوست دیگر می‌دهد و با هم موکبی خود قرآن را میان چفیه می پیچد تا زائران را از زیر قرآن رد کند. سعید جوان 25 ساله ای است که این روزها دانشگاه را رها کرده تا چند صباحی به زائران حسینی خدمات رسانی کند.
او می‌گوید: شروع این ترم با ایام اربعین همزمان شده ولی چند روزی لازم بود که از تحصیل و کتاب و استاد فاصله بگیرم تا در مکتب امام حسین (ع) نیز علم آموزی کنم.

این دانشجوی خادم معتقد است که فلسفه قیام عاشورا نباید در صفحات کتب تاریخی خاک بخورد بلکه باید به عنوان سرلوحه ای برای زندگی عاشقان مکتب حسین (ع) قرار بگیرد.

به گزارش تسنیم، در ایام اربعین بیش از 20 هزار نفر در مواکب مختلف استان خوزستان مشغول خدمت رسانی به زائران حسینی هستند که هر کدام مشغله های متعددی در زندگی یا محل کار دارند ولی آمده اند تا ثابت کنند راه امام حسین (ع) باید ادامه داشته باشد.

گزارش از کوثر کریمی

انتهای پیام/ ز