آخرین تیر ماکرون برای حضور در الیزه؛ رئیس‌جمهور جوان در بن‌بست
ماکرون در حوزه سیاست خارجی، اقتصاد، سیاست داخلی و حتی در حوزه مدیریت بحران‌های اتحادیه اروپا و منطقه یورو عملکرد قابل دفاعی ندارد؛ موضوعی که در آینده‌ای نزدیک می‌تواند برای او گران تمام شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، رئیس جمهور فرانسه روزهای خوبی را سپری نمی کند. اخیرا امانوئل ماکرون در واکنش به برگزاری چهل و پنجمین تظاهرات هفتگی و بدون وقفه جلیقه زردها نسبت به شرایط داخلی در کشورش ابراز نگرانی کرد. این در حالی است که ماکرون امسال در جریان برگزاری انتخابات پارلمانی اروپا، از جریان ملی گرا به رهبری مارین لوپن شکست خورد. این شکست، انگیزه های مخالفان ماکرون برای پایان دادن به حضور وی در کاخ الیزه را افزایش داده است. از سوی دیگر، ماکرون به خوبی می داند که در صورت استمرار روند فعلی، شکست وی در انتخابات ریاست جمهوری سال 2022 قطعی خواهد بود. حتی شاید کار به جایی برسد که او نیز به مانند فرانسوا اولاند رئیس جمهور سوسیالیست سابق فرانسه ناچار شود اساسا از شرکت در انتخابات انصراف دهد. به راستی در چنین شرایطی چه سرنوشتی در انتظار ماکرون خواهد بود؟
تمرکز ماکرون بر محورهای چهارگانه
رئیس جمهور فرانسه اعلام کرده است که برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال 2022، تمرکز ویژه ای بر روی دو موضوع "مهاجرت" و " سکولاریسم" خواهد کرد. روزنامه نروژی "کلاسه کمپن" در این خصوص می نویسد:« به نظر می رسد پایش سیاستهای دولت امانوئل ماکرون جدی تر شده است. این در حالی است که اصلاحات دولت در خصوص بازنشستگان، به دو اعتصاب بزرگ سراسری در این کشور دامن زده است. در این اعتصاب ها، کارگران حوزه حمل و نقل، پرستاران، وکلا و پزشکان حضور گسترده دارند. همانگونه که مشاهده می شود، ماکرون عملا با اصلاحات اقتصادی- رفاهی خود طیف گسترده ای از شهروندان فرانسوی را با خود درگیر ساخته است. مطابق اخبار موجود، قرار است در آینده‌ای نزدیک نیز بر وسعت و دامنه اعتصابهای عمومی در فرانسه افزوده شود.»
این روزنامه نروژی در ادامه می نویسد: «ماکرون درباره سیاستهای خود طی سالهای آینده و اولویت بندی آنها، سخنرانی مفصلی در پارلمان فرانسه داشته است. در این سخنرانی، رئیس جمهور فرانسه از "مقابله با فقر"،"محیط زیست"، "اصلاحات در حوزه بازنشستگان" و "مدیریت مهاجرت و تقویت سکولاریسم" به عنوان محورهای اصلی سیاستهای خود نام برده است. نکته حائز اهمیت اینکه ماکرون بر روی سه حوزه اولیه، یعنی "مقابله با فقر"، "محیط زیست" و "اصلاحات در حوزه بازنشستگان" از ابتدای حضور خود در قدرت ( سال 2017) تاکید داشته است.»
ناتوانی رئیس جمهور فرانسه در اقناع شهروندان فرانسوی
با این حال به نظر می رسد وی در اقناع شهروندان فرانسوی در این سه حوزه عملکرد مثبتی نداشته است. شکست اخیر رئیس جمهور فرانسه و حزب متبوع وی در انتخابات پارلمانی اروپا و از آن مهم تر، استمرار تظاهرات جلیقه زردها در فرانسه نقطه آشکارساز "استیصال ماکرون" در عرصه اقتصادی و سیاسی کشورش محسوب می شود. موضوع "مهاجرت و سکولاریسم" درست در چنین شرایطی به عنوان یک محور و اولویت جدید از سوی رئیس جمهور فرانسه مطرح می شود. رئیس جمهور فرانسه بدون آنکه منظور دقیق خود از این طرح را تشریح کند، صرفا اعلام کرده است: «ما امروز در خصوص موضوع همبستگی در فرانسه دچار مشکل شده ایم و این معضل باید از سوی احزاب مورد توجه قرار گیرد، احزاب بایستی از سکولاریسم دفاع کنند.»
معنای همبستگی سیاسی از دیدگاه ماکرون
رمزگشایی از اظهارات از سوی رئیس جمهور فرانسه چندان سخت و دشوار به نظر نمی رسد. او قصد دارد همه احزاب میانه رو ( که ضد جبهه ملی فرانسه به رهبری مارین لوپن هستند) را حول محور خود گرد هم بیاورد. این هدفگذاری ماکرون در حالی صورت گرفته است که بسیاری از طرفداران احزاب میانه رو، مخصوصا دو حزب محافظه کار ( جمهوریخواه ) و سوسیالیست و حتی چپ افراطی در فرانسه ( به رهبری ملانشون)، نسبت به بقای وی در راس معادلات سیاسی و اجرایی پاریس دید مثبتی ندارند. واقعیت امر این است که ماکرون در انتخابات ریاست جمهوری سال 2017، از حمایت حداکثری همه احزاب میانه رو در فرانسه برخوردار شد. احزاب سوسیالست و محافظه کار برای جلوگیری از پیروزی مارین لوپن در انتخابات ریاست جمهوری، از طرفداران خود خواستند تا آرای خود را به سود ماکرون به گردش در آورند. از این رو بخش عمده ای از آرای ماکرون در دور دوم و پایانی انتخابات ریاست جمهوری سال 2017 فرانسه، از جنس آرای "سلبی" بوده و در ماورای این آرا، ترس از ظهور راستگرایان افراطی در کاخ الیزه خود نمایی می کرده است.
ماکرون در حال حاضر به خوبی می داند که باید بار دیگر از طریق هم پیمانی با احزاب میانه رو، حضور خود در قدرت را تضمین کند. او در این معادله سعی دارد بار دیگر به یک "نقطه اتحاد" تبدیل شود، حال آنکه به نظر می رسد این بار محاسبات ماکرون به مانند سال 2017 دقیق نیست.
شاید کار به انتخابات آینده نکشد
هدفگذاری رئیس جمهور فرانسه برای حضور دوباره در قدرت، کاملا طبیعی به نظر می رسد، اما نباید فراموش کرد که دستان ماکرون در این مسیر بسیار خالی تر از آن است که تصور می شود. وی از اینکه تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال 2022 و به سبب استمرار اعتراضات موجود و حتی شکست در انتخاباتهای محلی ناچار به کناره گیری از سمت خود شود هراسان است. نوپا بودن جریان سیاسی وابسته به ماکرون و عدم وجود طرفداران سنتی و پر و پاقرص در این جریان، هزینه ریسک اقدامات سیاسی رئیس جمهور جوان فرانسه را به شدت افزایش داده است. او هم اکنون در حوزه سیاست خارجی، اقتصاد، سیاست داخلی و حتی در حوزه "مدیریت بحران‌های اتحادیه اروپا و منطقه یورو" عملکرد قابل دفاعی ندارد. موضوعی که در آینده ای نزدیک می تواند برای ماکرون گران تمام شود.
انتهای پیام/.
