رفیعی: علت اتفاقات تلخ فوتبال ایران استثنا قائل شدن در اجرای قانون بازنشستگی است/ به صندلی خدمت تکیه زده و فوتبالمان را رسوای دنیا میکنند
غلامرضا رفیعی، حقوقدان ورزشی به اشاره به اتفاقات تلخ دیدار فینال جام حذفی میگوید که وقتی در اجرای قانون منع بکارگیری بازنشستگان استثنا قائل میشوند، باید هم منتظر اتفاقات تلخ باشیم.
غلامرضا رفیعی، حقوقدان ورزشی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم در خصوص اتفاقات زشتی که در فینال جام حذفی رخ داد و دیدار داماش گیلانیان - پرسپولیس را تحتالشعاع قرار داد، گفت: آن چیزی که دیشب رقم خورد، باعث شرمساری جامعه ورزش ایران شد. در دنیایی که ارتباطات سریع رقم میخورد و دادهها به صورت الکترونیک منتقل میشوند، ناخوشایندترین و زشتترین اتفاقات فوتبال کشور را در تلویزیون دیدیم و این اتفاقات زشت را به دنیا نیز نشان دادیم. آن هم درست یک شب پس از برگزاری فینال لیگ قهرمانان اروپا که باعث افتخار مسئولان برگزاری آن مسابقه بود و ما با برگزاری فینال جام حذفی، آبروریزی کردیم.
وی با اشاره به اتفاقاتی که در یک ماه اخیر در ورزشگاههای کشور رخ داده است، اظهار داشت: اتفاقاتی که در یک ماه گذشته در فوتبال ما رخ داد، قصه را غمانگیزتر میکند، وقتی که اتفاقات به صورت زنجیرهای در تبریز، تهران، اصفهان و دیشب در اهواز رخ داد. تلخی ماجرا اینجاست که ما در فوتبالمان به جای علتها دنبال معلول میرویم. سعید فتاحی و عبدالکاظم طالقانی و رئیس سازمان لیگ، مدیران یک سیستم مدیریتی هستند که چندسالی است در فدراسیون فوتبال و خیابان سئول به صندلیشان تکیه دادهاند. این اشکالات فراتر از یک اتفاق نامیمون در اهواز، اصفهان و تهران است. اینها همه به نقاط ضعف حقوقی و قانون مملکتی ما بر میگردد که بخشی از آن اساسنامه ضعیف، فشل و ناتوان فدراسیون فوتبال است که حتی نباید چنین اساسنامهای را در موزه و تاریخ فوتبال کشورمان نگه داریم.
این حقوقدان ورزشی خاطرنشان کرد: ما اکنون در سیستمی از ورزش مملکت هستیم که یک روی سکه وزیر ورزش و جوانان قرار دارد که احکام مدیران دو باشگاه دولتی را صادر میکند و رئیس مجامع این باشگاههاست و از طرفی رئیس مجمع فدراسیون فوتبال ممکلت است. همین وزیر هم از طرفی پشت تلفن دستور میدهد که این بازی باید برگزار شود. یک روی سکه هم پاسخگو نبودن آنهایی است که به صندلی خدمت تکیه زده و میگویند ما شیفته خدمت هستیم و اگر ما نباشیم، فوتبال مملکت هیچ چیز نیست و ما اگر نباشیم، ورزش مملکت تعطیل میشود. یک عده هم قدرتمندانی هستند که نامرئی بوده و پشت پرده اصرار دارند این افراد در فوتبال باشند. اکنون شرایطی رخ داده که انگار قحطالرجال است.
رفیعی با اشاره به شرایط موجود فوتبال کشورمان تصریح کرد: در چنین شرایطی، اگر فرایند چگونگی برگزاری مجمع فدراسیون فوتبال، چگونگی دعوت از اعضای مجمع و دستور کار مجمع مشخص نباشد و اصلاً رئیس مجمع که وزیر محترم است به آداب و آیین کار مجمع آشنا نباشد، وضعیت همین است. وزیر ورزش به جای اینکه پشت تلفن بگوید این بازی را برگزار کنید یا برگزار نکنید، وظیفه خودش را بهعنوان رئیس مجمع فوتبال درست انجام دهد. اینکه ببینند قوانین فوتبال دنیا چگونه است و چرا در اسپانیا، فینال بین لیورپول و تاتنهام بدون کوچکترین مشکلی برگزار میشود، اما در تک تک مسابقات ما این اتفاقات ناخوشایند رخ میدهد.
وی با بیان اینکه راه حل پشت سر گذاشتن اتفاقات تلخ فوتبال ایران تنها کنار گذاشتن سعید فتاحی نیست، گفت: کنار گذاشتن سعید فتاحی، معلول است و نباید با به میان آوردن نام او، بهاروند یا طالقانی، به مردم سیگنال اشتباه داده شود. علت اصلی آن است که قانون بازنشستگی در مورد همه اجرا شد، اما در مورد برخی استثنا قائل میشوند. علت اصلی این است که فوتبال از نوک انگشت پا تا موی سر، دولتی است، اما این ترس را به جان فوتبال میاندازند که اگر قانون در مورد ما اجرا شود، تعلیق و محروم میشویم. با این روند، نه تنها وضعیت درست نمیشود، بلکه اوضاع از اینی که هست بدتر خواهد شد. تا کسانی که به هر نحوی دلشان میخواهند رفتار میکنند و پاسخگو هم نیستند، شفافیتی هم وجود ندارد که این افراد با این وضعیت به کار خود ادامه میدهند و باید منتظر وقایع بدتر از این هم باشیم. باید منتظر این باشیم که بازهم فوتبالمان را اینگونه رسوای دنیا کنیم.
این حقوقدان ورزشی یادآور شد: قوانین و مقررات فوتبال دنیا در فوتبال ایران تومانی چند؟ قوانین در فوتبال ما مثقالی چند است؟ دنیا بر اساس عقل جمعی در مورد یک ورزش جهانی به پیشرفت رسیده است. از کفش بازیکن و بازوبند کاپیتانی تا چمن ورزشگاه و نورافکن، قانون وجود دارد و اینها با عقل جمعی کنگرههای جهانی و سالیانه فیفا به این قوانین رسیده است. نمایندگان ما هم به این قوانین رأی دادهاند، اما رأی آنها فقط برای فیفا و AFC بوده است، نه برای فوتبال خودمان. داستان این است که خانه شما الحمدالله و خانه ما استغفرالله!
انتهای پیام/