آوارگان سوری؛ اهرم فشار آمریکا و همپیمانانش علیه نظام دمشق

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، «عبدالباری عطوان» تحلیلگر برجسته جهان عرب در بخش سخن سردبیر روزنامه فرامنطقه‌ای «رای الیوم» نوشت: سخنرانی «سیدحسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله لبنان همواره حاوی داده‌ها و تحلیل‌هایی درباره تحولات اوضاع در جهان عرب، به‌ویژه منازعه عربی- اسرائیلی و هشدار درباره جنگ (احتمالی) آمریکا و ایران است که مسئولان آمریکایی طبل‌های آن را طی این روزها با قدرت به صدا درمی‌آورند.

سخنرانی اخیر سیدحسن نصرالله، که در روز شنبه به مناسبت نوزدهمین سالگرد پیروزی مقاومت لبنان بر رژیم اشغالگر اسرائیل ایراد کرد، از این قاعده مستثنی نبود و شامل بسیاری از نکات اساسی در این زمینه بود. ما در اینجا بر دو مورد اصلی تمرکز می‌کنیم:

نخست: تأکید سیدحسن نصرالله بر اهمیت قدرت بازدارندگی لبنان، که تضمین واقعی برای لبنان طی سال جاری است که در آن قوانین بین‌المللی دیگر، جایگاهی ندارد، و اگر این قدرت بازدارندگی نبود «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری آمریکا بخش‌هایی از جنوب لبنان را به دشمن اسرائیل تقدیم می‌کرد مشابه اقدامی که در قدس اشغالی و جولان اشغالی انجام داد.

دوم: سید حسن نصرالله به اصرار آمریکایی، غربی و عربی برای عدم بازگشت آوارگان سوری به کشورشان قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری و پارلمانی برنامه‌ریزی‌شده اشاره، و تأکید کرد که «بشار اسد» رئیس‌جمهوری سوریه طی گفت‌وگوی تلفنی به او گفته که آماده تسهیل این بازگشت است.

آنچه که سیدحسن نصرالله می‌خواست درخصوص مورد نخست بگوید این است که بهترین راه برای مقابله با هرگونه اشغالگری اسرائیل مراجعه به سازمان ملل یا ورود در مذاکرات صلح نیست بلکه حرکت در مسیر مقاومت است؛ چرا که آن، تنها زبانی است که رژیم اشغالگر اسرائیل و سرانش آن را می‌فهمد.

فداکاری‌های عظیم مردان مقاومت در جنوب لبنان بود که تمامی معادلات را تغییر داد و «ایهود باراک» نخست‌وزیر وقت اسرائیل را به عقب‌نشینی یک‌جانبه از جنوب لبنان و بدون پیش‌شرطی برای کاهش تلفات مجبور کرد. از این‌رو، آنچه در مورد «کمربند امنیتی» در جنوب لبنان صدق می‌کند بایستی درباره بلندی‌های جولان، قدس، «مزارع شبعا»، «الغجر»، تپه‌های «کفرشوبا» و دیگر سرزمین‌های عربی اشغال‌شده صدق کند.

ولی اگر به مورد دوم در سخنان سید حسن نصرالله، یعنی بازگشت آوارگان سوری به کشورشان منتقل شویم،( می‌گوییم) آمریکا و همپیمانان عربی و غربی‌اش، نمی‌خواهند، و حتی در حال برنامه‌ریزی برای عدم بازگشت آوارگان سوری به کشورشان برای طولانی‌مدت هستند؛ برای این‌که آنها می‌خواهند برگه خودشان را در تحمیل اراده‌شان و تغییر نظام در سوریه استفاده کنند به عبارتی دیگر، برای تحقق آنچه که طی جنگ به آن دست نیافته‎اند.

تصادفی نیست که شدت محاصره خفه‎کننده تحمیلی علیه سوریه این روزها برای بی‌ثبات کردن این کشور افزایش یافته است به ویژه بعد از پیروزی ارتش عربی سوریه در بازپس‌گیری بخش اعظمی از مناطق سوریه و برقراری امنیت در آن.

در اوج بحران سوری و قبل از چند سال پیش، سوخت و تمامی کالاهای ضروری در این کشور فراوان و با قیمت مناسب بود ولی الان، اوضاع کاملا فرق کرده و صف خودروها جلوی ایستگاه‌های سوخت‌رسانی چندین کیلومتری شده است. دیدیم که وابسته تجاری در سفارت آمریکا در امان، پایتخت اردن تجار را فراخواند و آنها را تهدید کرده است که در صورت صادرات تنها یک بشکه بنزین به سوریه تحریم خواهند شد. همه این اقدامات انجام می‌شود تا یک تصویر بد و ضعیف از معیشت (در سوریه) به آوارگان ارائه شود و آنها را برای بازگشت داوطلبانه به کشورشان بی‌رغبت کند.

شاید بهتر باشد در همین زمینه به این موضوع اشاره‌ای کنیم که 2 هزار سرباز آمریکایی از سیطره «نیروهای دموکراتیک سوریه»( قسد) بر ذخایر نفت و گاز سوریه در شرق فرات حمایت می‌کنند تا مانع از بازگشت این ذخایر تحت حاکمیت سوریه گردند و بدین ترتیب بحران سوخت تداوم یابد و تشدید شود.

آوارگان سوری، که راه بازگشت آنها در کشورهای میزبان مسدود شده است، می‌خواهند به کشورشان بازگردند برای این‌که آنها با شرایط و فشارهای سخت زندگی به‌ویژه در ترکیه- که میزبان حدود 4 میلیون آواره سوری است- دست و پنجه نرم می‌کنند و با سیاست‌های نژادپرستانه فزاینده از جانب احزاب راست‌گرا و میانه‌رویی که خواستار اخراج‌شان هستند، مواجهند و این نژادپرستی به وضوح در جریان انتخابات اخیر شهرداری بازتاب یافت و جای شگفتی بود که حزب حاکم (عدالت و توسعه) جزو همین احزابی بود که این برگه را همسو با مطالبات رای‌دهندگان به‌کار گرفت.

یکی از همکارانم که به تازگی از لبنان برگشته است، به ما اطلاع داد که سربازان آمریکایی به صورت مخفیانه، بر مرزهای مشترک لبنان و سوریه نظارت دارد و خودروها را بازرسی و هر گالن بنزینی که ممکن است به سوریه قاچاق شوند را مصادره می‌کنند. ما نمی‌دانیم این اطلاعات تا چه اندازه صحت دارد ولی به صداقت این همکارمان شک نمی‌کنیم به‌ویژه این‌که او اصلا حامی نظام سوریه نیست.

توطئه علیه سوریه و فلسطیمی یکی است و کسی که از بازگشت آوارگان سوری ممانعت به عمل می‌آورد همان کسی است که قدس اشغالی و جولان اشغالی را به «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل «هدیه می‌‌دهد» و پشت کنفرانس حذف مساله فلسطین در منامه- کنفرانسی که عنوان آن بخش اقتصادی «معامله قرن» است- قرار دارد و از این‌رو، جایگاه محور مقاومت و سیدحسن نصرالله در میان امت عربی افزایش می‌یابد برای این‌که او تنها کسی است که زنگ را به صدا درمی‌آورد و حقیقت را با شجاعت و جسارت در هر زمانی‌که دیگران بخواهند آن را خفه کنند، می‌گوید.

انتهای پیام/