«غذا مقابل صلح»؛ عنوان مرحله آینده
زمانیکه طرح صلح عربی، در نشست اتحادیه عرب در بیروت در سال ۲۰۰۲ مطرح شد، اصل «زمین مقابل صلح» مطرح شد، ولی از همان زمان رژیم صهیونیستی این طرح را قاطعانه رد میکند، ولی تشکیلات خودگردان فلسطین به این ابتکار، بهعنوان طرحی برای صلح پایبند است.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، پایگاه خبری «النشره» لبنان در مقالهای به قلم «ماهر الخطیب» نوشت: جهان در حال آماده شدن برای طرحی جدید است که «دونالد ترامپ» رئیسجمهوری آمریکا آن را بعد از ماه رمضان اعلام خواهد کرد هر چند گام اولیه این طرح، از طریق کنفرانس اقتصادی برای جذب سرمایهگذاریها در کرانه باختری، غزه و منطقه، که طی روزهای 25 و 26 ماه ژوئن در بحرین برگزار میشود، فاش شده است؛ ولی بهنظر میرسد اصل اساسی این طرح که «صلح مقابل غذاست»، برگرفته از معادله «نفت مقابل غذاست» که آمریکا آن را قبل از لشکرکشی به عراق مطرح کرد.
معادله اخیر، در سیاست آمریکای دونالد ترامپ که مبتنی بر تحریمهای اقتصادی علیه کشورها و دولتهای مخالف سیاستهای واشنگتن است تا از این طریق، آنها را به پای میز مذاکره با بهترین شروط بکشاند و این رویکرد در بهترین حالت در تعامل با جمهوری اسلامی ایران آشکار شده است، مبتنی بر اصل «سرزمین مقابل صلح» است که در قاموس آمریکا و اسرائیل از گذشته وجود دارد؛ بهویژه بعد از اینکه آمریکا در وهله نخست قدس را پایتخت اسرائیل معرفی کرد و در وهله دوم، حاکمیت این رژیم بر جولان اشغالی سوریه را به رسمیت شناخت؛ در حالیکه نگرانیهایی درباره اجرای گام سوم در کرانه باختری، یا مزارع شبعا و تپههای «کفر شوبا» در لبنان، وجود دارد.
در این چارچوب، یک مسئله اساسی و حساس که وجود دارد این است که طرح صلح جدید آمریکایی با استقبال برخی طرفهای عربی، بهویژه عربستان سعودی، امارات متحده عربی و بحرین همراه است که پیش از این نیز با این ادعا که دشمن فعلی، تهران است نه تلآویو، موج گسترده عادیسازی عربی- اسرائیلی را راه انداختند و از ائتلاف مشترک علیه ایران، که به واقعیت نزدیکتر است، سخن میگویند.
در همین زمینه، یک بند اساسی وجود دارد که آن را نباید به هیچوجه نادیده گرفت که در ارتباط با پرونده آوارگان فلسطینی است که بار دیگر به صورت جدی در سایه رویکرد آمریکا به لغو حق بازگشت، مطرح میشود. در حالیکه این موضوع به اصرار طرف لبنانی در زمان بررسی طرح عربی در بیروت در سال 2002، بررسی شد و متعاقب آن، بند بازگشت آوارگان به طرح پیشنهادی «عبدالله بن عبدالعزیز» پادشاه وقت سعودی - که از آن غفلت کرده بود- گنجانده شد. حل و فصل پرونده فلسطین، امروز بر اصل اسکان محدد در مقابل کمکهای مالی است که کشورهای عربی تامین بخش اعظمی از آن را بر عهده خواهند گرفت و اگر کشورهایی موافقت با طرح مذکور را رد کنند در معرض تحریمهای اقتصادی یا مالی زیادی قرار خواهند گرفت.
با توجه به موارد ذکر شده، میتوان گفت که عناصر طرح صلح عربی، به تاریخ پیوسته است و آنچه امروز روی میز مذاکره مطرح میشود طرح سازش آمریکایی است که واشنگتن از طریق آن، تمام درخواستهای اسرائیل را تامین میکند. در حالیکه طرح صلح عربی، به شکل اساسی بر عقبنشینی اسرائیل از سرزمینهای اشغالشده عربی از سال 1967، با امکان مبادله اراضی توافق شده میان طرفین، و نیز تشکیل کشور مستقل فلسطین به پایتختی قدس شرقی و حل و فصل عادلانه پرونده بازگشت آوارگان فلسطینی مبتنی بود تا در مقابل، کشورهای عربی ضمن به رسمیت شناختن رژیم اسرائیل، روابطشان با آن را عادیسازی کند.
خلاصه کلام، همگان باید با اصل صلح جدید یعنی «غذا مقابل عادیسازی» یا «کمکهای مالی مقابل عادیسازی» تعامل کنند که این اصل، عنوان بارز فشارهایی خواهد بود که به کشورها و طرفهایی مخالف طرح صلح جدید آمریکایی تحمیل خواهد شد.
انتهای پیام/