پاتک تعرفه‌ای چین به اردوگاه هواداران ترامپ
یکی از محور‌های اصلی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور امریکا، در سیاست خارجی‌اش روابط تجاری امریکا با چین است.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم،سید نعمت‌الله عبدالرحیم‌زاده در یادداشتی در روزنامه وطن نوشت :یکی از محور‌های اصلی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور امریکا، در سیاست خارجی‌اش روابط تجاری امریکا با چین است. او حتی قبل از ورود به مبارزات انتخاباتی دو سال قبل بر این محور اصرار می‌ورزید و از نظرات استراتژیست‌هایی مثل استیو بنن برای تند و تیز کردن حملات خود به شریک تجاری چینی امریکا استفاده می‌کرد. حالا که حتی بنن را هم در کنار خود ندارد نه تنها از میزان حملات خود نکاسته بلکه بر دامنه آن افزوده و شمار پیام‌های توئیتری او در این چند روز اخیر شاهدی بر این مدعا است. در واقع، ترامپ جنگ توئیتری خود علیه چین را از روز سه شنبه گذشته درست قبل از دور جدید مذاکرات دو طرف شروع کرد و با متهم کردن چین به عدول از توافقات پیشین، تهدید کرد که از روز جمعه تعرفه‌های گمرکی بر کالا‌های چینی را از 10 درصد به 25 درصد افزایش خواهد داد.
شکی نیست که ترامپ با این حمله توئیتری می‌خواست بر روند این دور از مذاکرات تأثیر بگذارد و با ترساندن هیئت چینی، آن‌ها را وادار به قبول خواسته‌های خود کند. نخستین و اصلی‌ترین خواسته ترامپ که از ابتدای جنگ تجاری او با چین بر آن تأکید داشت موازنه تجاری امریکا با چین است. ترامپ همواره مدعی بوده که این موازنه به ضرر امریکا است چرا که امریکا در مبادلات تجاری خود با چین بیش از 350 میلیارد دلار کسری تجاری داشته و قصد داشته با وضع تعرفه‌های گمرکی از یک سو این کسری را تا اندازه‌ای جبران کند و از سوی دیگر، چینی‌ها را مجبور کند در‌های خود را برای ورود کالا‌های امریکایی بیشتر از قبل باز کنند. به نظر می‌رسد ترامپ بعد از دور نخست افزایش تعرفه‌های گمرکی و چند ماه آتش‌بس در این جنگ تجاری، حالا عزم خود را برای فشار حداکثری بر چین جزم کرده و چنان که رابرت لایتیزر، نماینده بازرگانی امریکا، می‌گوید، تقریباً تمام کالا‌های وارداتی چینی مشمول افزایش تعرفه‌های گمرکی شده‌اند.
شکی نیست که ترامپ با این فشار حداکثری قصد گرفتن امتیاز از چینی‌ها در سریع‌ترین زمان ممکن را دارد و نمی‌خواهد مذاکره با چینی‌ها مثل این مدت تا چندین ماه دیگر ادامه پیدا کند. در واقع، او همین حالا هم نگران تأثیر تعرفه‌هایی است که چینی‌ها بر کالا‌های وارداتی امریکایی وضع کرده‌اند، زیرا بخش عمده‌ای از این تعرفه‌ها بر محصولات کشاورزان امریکا وضع شده و این قشر از جامعه امریکایی هم به طور عمده از هواداران حزب جمهوریخواهان و کسانی هستند که دو سال قبل به ترامپ رأی دادند. شاید ترامپ انتظار نداشت که دور نخست وضع تعرفه‌ها به پایگاه رأی او صدمه‌ای بزند، اما با روشن شدن عواقب جنگ تعرفه‌ای با چینی‌ها، او دو ماه قبل به طور مشخص از چینی‌ها خواست تعرفه‌ها را از محصولات کشاورزی امریکا بردارند. چینی‌ها این کار را نکردند و حالا فشار بر کشاورزان امریکایی بیشتر از گذشته شده است. او هم‌اکنون در پیام‌های توئیتری از حمایت دولت برای خرید محصولات کشاورزی حتی تا میزان 15 میلیارد دلار می‌گوید و قصد دارد این مبلغ را از افزایش تعرفه‌های گمرکی بر کالا‌های چینی تأمین کند، اما روشن است که این حمایت نمی‌تواند کل ضرری را جبران کند که کشاورزان امریکایی بابت جنگ تعرفه‌ای او متحمل می‌شوند. این جدای از آثار مخربی است که جنگ تعرفه‌ای او بر حجم اقتصاد امریکا وارد می‌کند که بنابر ارزیابی صندوق بین‌المللی پول، این جنگ باعث خواهد داشت رشد ناخالص داخلی امریکا تا میزان 6/0 درصد سقوط کند و این میزان تا حد 5/1 درصد خواهد بود. این آمار‌ها زنگ خطر جدی را برای اقتصاد امریکا به صدا درآورده‌اند. به نظر می‌رسد که با وجود ضرر شدید چین از این جنگ تعرفه‌ای، اقتصاد امریکا است که بیشترین ضرر را متحمل شده چنان که حتی بنابر ارزیابی‌های وزارت بازرگانی خود امریکا، این کشور به واسطه جنگ تجاری با چین، اتحادیه اروپا، کانادا و مکزیک بالا‌ترین کسری تجاری را در 10 سال گذشته متحمل شده و احتمال ورود این کشور در دور جدیدی از رکود اقتصادی می‌رود. به عبارت دیگر، ترامپ بنابر شیوه غیرمعمول خود می‌خواست با جنگ تعرفه‌ای چین و دیگر کشور‌ها را مقهور خود کند، اما حالا تا آن میزان گرفتار این جنگ شده که هم احتمال ریزش در بدنه اجتماعی هواداران حزب جمهوریخواه می‌رود و هم اینکه احتمال دارد امریکا بعد از رکود یک دهه قبل، بار دیگر در رکود فرو رود.
انتهای پیام/
