روایتی متفاوت یک معلم از زندگی مردم سیل‌زده‌؛ قدردانی مردم از حضور پر‌رنگ و بی‌ادعای جوانان‌

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، معلم بودن مسئولیتی بر دوش آدم می‌گذارد که بخواهی نخواهی در برابر دیگران مسئول می‌شوی و زندگی‌، کار، تحصیل و همه چیز شاگردان برایت مهم می‌شود. معلم بودن تنها محدود به مدرسه و کلاس درس نمی‌شود و شاگردان تمام زندگی او را الگوی خود قرار می‌دهند و از آن درس می‌گیرند.

معلم آموزش و تربیت خود را به کلاس درس محصور نکرده است و سعی می‌کند با رفتار و انتقال تجربیات و دانش خود به دانش آموزان آنها را برای انسان بودن در جامعه تربیت کند.

هنوز سال 97 به پایان نرسیده بود که زمزمه‌های ناگواری به گوش رسید. خبر آمد که سیلی ویرانگر در راه است. آمد و ویران کرد همه آبادانی‌هایی که سال‌ها برایش زحمت کشیده شده بود. سیل آمد و بسیاری از مردم را خانه خراب و عزادار کرد.

آخرین ماه سال آغاز ویرانی بزرگی بود که نوروز را به کام هم وطنان تلخ کرد و به همین بسنده نکرد و روزهای عید و پس از آن را نیز به سخت ترین روزها و شب‌های مردم تبدیل ساخت.

سیل آنقدر بی رحم همه چیزهای سر راهش را نابود کرد که نفهمیدم دل نگران چه باشیم. مادری که داغ فرزند دیده است، پدری که جلوی چشمانش خانه‌اش به ویرانه‌ای تبدیل شد، زوج جوانی که تمام دارایی‌شان به زیر آب رفت. پسر نوجوانی که برای کمک به میدان رفته بود و جنازه‌اش را از آب هنوز پیدا نکرده‌اند.

روزها و شب‌های تلخی را پشت سر گذاشتیم. می‌گویم ما؛ چرا که من و تو با آنها فرقی نداریم این سیل ویرانگر می‌توانست برای هر کدام از ما اتفاق بیفتد و آدم‌های شویم که یک شبه همه چیزمان را از دست داده‌ایم. داغ بر دل ما افتاد مایی که تاب دیدن بی خانمان شدن و عزادار شدن هم وطنان‌مان را نداریم.

ایرانی‌ها مانند همیشه "یاعلی" گفتند و سیل مهربانی‌شان به راه افتاد. سیلی که بسیار مقاوم‌تر از آب بود و سختی‌ها را از رو برد. سیل کمک‌های مردمی از همان روزهای ابتدایی آغاز شد و مردم ایران برای هم‌وطنانشان سنگ تمام گذاشتند.

عده‌ای آذوقه و پوشاک و خوراک فرستادند، برخی‌ها پول جمع آوری کردند. عده‌ای خودشان راهی شدند تا در کنار مردم آسیب دیده باشند و همه جوره یاری‌شان کنند و این بود که فضای واقعی و مجازی پر شد از اخبار کمک‌رسانی و خیر خواهی مردم.

مردمی که برای یاری به مناطق سیل زده رفتند از هر قشر و جایگاهی بودند. کارگر و کارمند، مهندس و پزشک، خیاط و آشپز، خبرنگار و عکاس، معلم و استاد، سپاهی و ارتشی، طلبه و روحانی و پیر و جوان و نوجوان. همه در کنار هم قرار گرفتند و یکی دیگر از حوادث عظیم و تلخ و سخت را پشت سرگذاشتند و سیل این مهربانی هنوز هم ادامه دارد.

امروز سالروز شهادت استاد مرتضی مطهری است و در تقویم کشورمان به نام روز "معلم" ثبت شده است. به همین بهانه با معلمی به گفت‌وگو نشستیم که رسالت خود را محدود به کلاس درس و مدرسه نکرده است و با حضور در یکی از مناطق سیل زده درس دیگری از انسانیت و وطن پرستی به شاگردان خود داده است.

معلمی که بدون هیچ چشم داشتی از جان و دل مایه گذاشت و روزها و شب‌ها در کنار سیل زدگان قرار گرفت و حالا خوب از خوشی و ناخوشی آنها آگاه است. از او خواستیم مشاهدات خود را برایمان بازگو کند و از رسالتی که بر دوش خود گذاشته است بگوید.

خدمت به سیل زدگان را رسالت خود می‌دانیم

اسماعیل رستمی خود را جهادگری می‌داند که نه تنها در مدرسه که در تمام عرصه‌ها حضور خود را وظیفه می‌داند. او که با 20 سال سابقه، به درخواست خود در مناطق محروم اصفهان تدریس می‌کند این بار به کمک دانش آموزان سیل زده لرستانی شتافته است. وی در مورد حضور و فعالیتش در پل دختر لرستان گفت: با وجود محدودیت زمانی که داشتم به تنهایی و شخصی به شهر پل دختر رفتم. تا کنون چندین گروه از معلمان، مهندسان، پزشکان، کارگران و مردم دیگر به مناطق سیل زده برای کمک رفته‌اند اما من به صورت شخصی به این منطقه رفتم.

وی با بیان اینکه آنچه ما در فضای مجازی می‌خوانیم و می‌بینیم با واقعیت‌ها فاصله دارد، افزود: متاسفانه فضای مجازی در برخی موارد تبلیغات نادرستی به راه انداختند، حتی عنوان می‌کردند که مردم با نیروهایی که برای کمک به مناطق سیل زده رفته‌اند برخورد بدی داشته‌اند در صورتی که ما در میدان و در کنار همان مردم بودیم و چنین چیزی را ندیدم.

وی ادامه داد:  در شهری که ما بودیم مردم بومی برخورد خیلی خوبی داشتند و از ما و دیگر امدادگران بسیار قدردانی می‌کردند و می‌گفتند اگر نیروهای مردمی نبودند به این زودی پلدختر و وضعیت خانه‌ها و مردم بهتر نمی‌شد.

برای بهبود وضعیت مردم سیل زده از هیچ کاری دریغ نکردیم

این معلم با بیان اینکه در شهر پل دختر به شستن قالی مشغول بوده‌ام، اظهار داشت: ما در مرحله اول قالی را می‌شستیم و مرحله دوم نیز با دستگاه شسته می‌شد تا کاملا تمیز و قابل استفاده باشد. تمام تلاشمان را برای بهبود وضعیت مردم انجام داده و می‌دهیم و از انجام هیچ کاری دریغ نداریم.

وی با بیان اینکه کمک‌های مردمی بسیار عالی و قابل انتظار بود، افزود: سیل کمک‌های مردمی خیلی زیاد بود، وقتی که ما آخر شب سر بر بالین می‌گذاشتیم صبح که بیدار می‌شدیم چندین کامیون حامل کمک‌های مردمی به منطقه می‌رسید. متاسفانه در کنار تمام خوبی‌ها و محاسنی که کمک‌های مردمی دارد یک عیب نیز دارد و آن ناهماهنگی در توزیع این کمک‌ها بود.

برخی ناهماهنگی‌ها توزیع کمک‌ها را سخت کرده بود

رستمی ادامه داد: برخی‌ها به صورت خصوصی می‌آمدند و کمک‌های خود را می‌آوردند به همین دلیل به برخی از خانواده‌ها بیش از نیازشان می‌رسید و به برخی دیگر چیزی نمی‌رسید. اما با این وجود کمک‌های مردمی چشم گیر بود.

وی با بیان اینکه همه کسانی که برای کمک به مناطق سیل زده آمدند داوطلبانه و بدون هیچ چشم داشتی در آنجا حضور دارند، گفت: در آنجا همه بیشتر جوان زیر 30 سال بودند و تعداد زیادی نیز جوانان زیر 20 سال حضور داشتند. حضور جوانان آنقدر پر رنگ بود که مسن‌ترها کمتر دیده می‌شدند؛ همه یکدل و همدل شده و به یاری سیل زدگان آمده بودند.

شاگردان از معلم خود درس انسانیت می‌گیرند

وی با بیان اینکه ملت ما مردمی نوع دوست و وطن پرست هستند و برای هم‌نوعان خود از هیچ کوششی دریغ نمی‌کنند، اظهار داشت: مردم کشور ما همه رایگان و داوطلبانه برای کمک به مناطق سیل زده رفتند و این همدلی همگان را حیرت زده کرده است.

وی با بیان اینکه به عنوان یک معلم خواهان انتشار فعالیتم در فضای مجازی و مدرسه نبوده‌ام، گفت: دانش آموزان مدرسه ما در کانال‌ها و فضای مجازی تصاویر کمک‌های ما را می‌دیدند و تشویق می‌شدند. دلشان می‌خواست که خودشان هم برای کمک بروند و در این مورد سوالات زیادی از من می‌پرسیدند.

این معلم ادامه داد: دانش آموزان معلم خود را که می‌بینند چه معلم خودش عنوان کند چه نکند تاثیر را می‌گیرند و تشویق می‌شوند که در راه کمک رسانی قرار بگیرند.

جوانان ما سختی‌های بسیاری کشیدند اما خم به ابرو نیاوردند

وی خاطرنشان کرد: من خواهان منتشر شدن تصاویر و فعالیت‌های شخصی در فضای مجازی نبودم اما دوستان و همکاران این تصاویر را در کانال‌های مدرسه منتشر کردند و دانش آموزان نیز دیده و مدام در مورد نحوه کمک رسانی و نقش خودشان در این امدادرسانی‌ها پرس وجو می‌کردند و این نشان می‌دهد که چقدر خواهان کمک به هم نوعان خود هستند ما کوچکترین رفتارمان در شاگردان‌مان تاثیرگذار است.

رستمی با اشاره به حضور پر رنگ و بی ادعای جوانان در منطقه گفت: جوانانی که برای کمک آمده بودند خیلی تلاش می‌کردند، با کمترین امکانات، کمترین استراحت و بی وقفه کار می‌کردند تا هرچه زودتر خانه‌های مردم قابل سکونت شود. این جوانان شب‌ها با لباس‌های کثیف و گلی و بدنی کثیف به خواب می‌رفتند و صبح خیلی زود با همان لباس‌ها مشغول کار می‌شدند. آنها سخت کار می‌کردند اما خستگی را نمی‌شد از حرف‌هایشان شنید.

وی افزود: آنقدر کمک‌ها زیاد و خوب بود که حیف است در مورد آنها حرف نزنیم، به گفته مردم بومی اگر نیروهای مردمی نبودند به این زودی‌ها شهر آرام نمی‌گرفت. مردم نیز قدردان بودند و خودشان نیز در کنار نیروهای مردمی کار می‌کردند.

رستمی با اشاره به فعالیت‌های دیگر جوانان بیان کرد: علاوه بر اینها موکب‌های رایگان نیز در منطقه حضور داشتند. موکب مازندان و موکب افغانی‌ها در نزدیکی ما بودند و خدمات به مردم ارائه می‌دادند. گروهی از جوانان افغانستانی نیز برای کمک به پل دختر آمده بودند و کار می‌کردند.

فضای مجازی گاهی تبلیغات نادرستی ارائه می‌دهد؛ مردم ایران کنار هم بودند

وی با بیان اینکه این نکات بزرگ و مثبت را باید با چشم خود ببینیم، اظهار داشت: فضای مجازی موارد خلاف بسیاری را منتشر می‌کند و متاسفانه برخی‌ها نیز باور می‌کنند. ما با چشم خودمان مناطق سیل زده را دیدیم. درست است که سیل زندگی بسیاری از مردم را ویران کرد اما مهربانی و کمک دیگر مردم آنقدر زیاد و خوب بود که نمی‌توان از آن چشم پوشی کرد.

رستمی گفت: در این حادثه تمام مردم در کنار هم قرار گرفتند؛ سپاهی و ارتشی، بسیجی و جهادگر و تمام جوانان هر چه در توان داشتند انجام دادند. هیچ کس کوچکترین چشم داشتی نداشت. برخی خبرها در مورد بد رفتاری‌ها و ... اصلا صحت نداشت و مردم با مهربانی و گذشت در کنار هم به کار پرداختند تا اوضاع شهر آرام گرفت.

‌معلم این سختی را هم به جان می‌خرد، عازم مناطقی می‌شود که شب و روز را از او می‌گیرد، در کنار همه مردم قرار می‌گیرد و بدون چشم داشت تلاش می‌کند تا رسالتی که پیشه انبیا بر دوشش گذاشته است را به درستی انجام دهد.

رفتار معلم همیشه الگوی شاگردان است او همیشه به گونه‌ای رفتار کرده است که الگوی خوب و مناسبی باشد و هر حرفی که از دهانش خارج می‌شود سنجیده و مناسب باشد. هرچه باشد معلمی با دیگر شغل‌ها تفاوتی اساسی دارد و آینده فرزندان ما در دستان آنهاست.

شایستگی رفتار و اعمال معلم شاگردانی شایسته و کوشا تحویل جامعه خواهد داد و رفتار وعمل جوانان و نوجوانان ما در حوادث و سختی‌ها و روزهای خوش و ناخوش وطن نشان از عملکرد درست معلمان دارد.

انتهای پیام/ش