یادداشت جعفر درونه|از انقلاب تا آزادی؛ با قرآن در صحنه
"مردم آمدند تا به همگان ثابت کنند اهل عقبنشینی از انقلاب اسلامی نیستند بلکه این منافقین و بددلهایی که یک روز دلهایشان با این انقلاب صاف نبوده است، دعوت به ارتجاع و عقبنشینی میکنند".
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، "جعفر درونه"، کارشناس مسائل سیاسی، در یادداشتی با عنوان "از انقلاب تا آزادی؛ با قرآن در صحنه"، به تفسیر حضور امروز مردم ایران در جشن چهلسالگی انقلاب اسلامی پرداخت.
متن زیر مشروح یادداشت، جعفر درونه است:
میگویند، معجزات پیامبران و رهبران نهضتهای الهی متناسب با مقتضیات زمان و مکان رسالتشان بوده است.
عصای موسی؛ دم مسیحایی و شفابخش عیسی و قرآن محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) هر یک بنا به زمینههای تأثیرگذاری بر امتها معجزه آفریدند و اسباب هدایت خلق شدند.
معجزه انقلاب اسلامی، نیز دلها و دستهای به هم پیوسته مردم است که پس از سالها تحمل ستمشاهی و تازیانههایی که از استبداد و استکبار بر جان و تنشان نشسته بود، همراه با رهبری مردی از تبار پیامبران الهی استقلال و آزادی را فریاد زدند و با تأسی به نهضت خونبار حسینی با فریاد "الله اکبر" و سلاح شهادت از میدان امام حسین (علیه السلام) به انقلاب اسلامی رسیدند و از آنجا به آزادی. آری آزادی در مقیاس یک ملت یعنی استقلال و این هر دو را در حصن حصین جمهوری اسلامی قرار دادند.
امروز چهل سال از ظهور معجزه قرن میگذرد و انقلاب ما به دهه پنجم خود رسیده است، انقلابی که دشمنان وعده فروپاشیاش را در روز و ماه و سال میدادند و هرچه در توان داشتند به میدان آوردند تا این سرو رشید را خم کرده و بشکنند و حتی بهامید برگریزان پاییزیاش در چهلسالگی نشسته بودند اما خدا اراده کرده است این قامت رشید همچنان استوار و سرفراز بماند و برای انقلابهای مردمی در هر عصر و مصری که مردمانش خواهان آزادی و استقلال باشند؛ سقایی کند.
امروز مردم با هر قدم در خیابانها آیهای از قرآن را تفسیر کردند.
گفتند، "دشمنان همه علیه شما اجتماع کردند و بسیج شدند تا شما را از پای درآورند و از انقلاب پشیمانتان کنند؛ بترسید از آنها و تسلیمشان شوید" اما مردم امروز با قدمهای استوارشان نهتنها سست نشدند و اندوه به دل راه ندادند، بلکه ایمانشان به راهی که با خمینی(ره) شروع کرده بودند و با خامنهای ادامه داده بودند، بیشتر شد و از عمق جان فریاد زدند: الله اکبر یعنی که "حسبنا الله و نعم الوکیل".
الَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِیمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّـهُ وَنِعْمَ الْوَكِیلُ﴿آلعمران: 173﴾
اینها کسانی بودند که (بعضی از) مردم، به آنان گفتند: «مردم [=لشکر دشمن] برای (حمله به) شما اجتماع کردهاند؛ از آنها بترسید!» اما این سخن، بر ایمانشان افزود؛ و گفتند: «خدا ما را کافی است؛ و او بهترین حامی ماست».
مردم وقتی دیدند نفوذیها با بزرگنمایی قدرت و اتحاد دشمنان، علیه ملت ایران نسخه سازش میپیچند و ذلتپذیری در برابر دشمنان را تئوریزه میکنند؛ در شب سختیها و علیرغم مشکلاتی که داشتند بر بام انقلاب رفتند و شعار الله اکبر سر دادند یعنی که خدا با ماست و ما همچنان به فضلش امیدواریم.
فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَى إِنَّا لَمُدْرَكُونَ﴿شعرا: ٦١﴾ قَالَ كَلَّا إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ ﴿شعرا: ٦٢﴾
هنگامی که دو گروه یکدیگر را دیدند، یاران موسی گفتند: «ما در چنگال فرعونیان گرفتار شدیم!» (موسی) گفت: «چنین نیست! یقیناً پروردگارم با من است، بهزودی مرا هدایت خواهد کرد!».
مردم آمدند تا به همگان ثابت کنند اهل عقبنشینی از انقلاب اسلامی نیستند، بلکه این منافقین و بددلهایی که یک روز دلهایشان با این انقلاب صاف نبوده است، دعوت به ارتجاع و عقبنشینی میکنند و آنهایی که بهبهانه دفاع از منافع ملی با نفوذ در صف خودیهای انقلاب در صددند مالکاشترهای امام خامنهای را از خط مقدم مبارزه با ابوسفیانها و معاویههای زمان یعنی سران استکبار و رژیم منحوس صهیونیستی برگردانند و انقلاب و انقلابیون را به عقبنشینی از منطقه و خودداری از توانمندیهای دفاعی وادار کنند؛ همان بزدلان ترسویی هستند که نهتنها بهفکر منافع ملی نیستند، بلکه در صدد فرار از جبهه نبرد هستند.
آنها چون نمیتوانند سختی مبارزه را تحمل کنند با شعار منافع ملی درصدد فرار از جهاد و مبارزه هستند، در حالی که خداوند عزت و سربلندی را در جهاد و نهراسیدن از دشمن قرار داده است و چه سلاحی جز قدرت بازدارندگی دفاعی خواهد توانست از منافع ملی ملت ایران محافظت و حراست کند؟ و آیا امنیت امروزمان بهعنوان بزرگترین مؤلفه منافع ملی از این طریق تأمین نشده است؟
وَإِذْ قَالَت طَّائِفَةٌ مِّنْهُمْ یَا أَهْلَ یَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا وَیَسْتَأْذِنُ فَرِیقٌ مِّنْهُمُ النَّبِیَّ یَقُولُونَ إِنَّ بُیُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِیَ بِعَوْرَةٍ إِن یُرِیدُونَ إِلَّا فِرَارًا ﴿احزاب:١٣﴾
و (نیز) بهخاطر آورید زمانی را که گروهی از آنها گفتند: «ای اهل یثرب (ای مردم مدینه)! اینجا جای توقف شما نیست؛ به خانههای خود بازگردید!» و گروهی از آنان از پیامبر اجازه بازگشت میخواستند و میگفتند: «خانههای ما بیحفاظ است!»، در حالی که بیحفاظ نبود؛ آنها فقط میخواستند (از جنگ) فرار کنند.
بیش از یک سال است دشمنان در حال القای پشیمانی مردم از انقلابشان هستند.
تمام رسانههای ریز و درشت خود را بسیج کردند تا دلهای مردم را نسبت به انقلاب سست و لرزان کنند.
ناجوانمردانه بر امامخمینی(ره) و خلف صالح او امامخامنهای تیغ جفا کشیدند. چه تهمتها؛ چه شایعات؛ چه دروغها و چه بدگوییها؛ چه بددلیها و خدعههایی کردند تا پیوند مستحکم بین مردم و امامانشان را از هم بگسلند اما خداوند امروز هر یک از آحاد مردم انقلابی ایران زمین را کلمه کلمه آیهای کرد تا به دشمنان بگوید این انقلاب را تنها نخواهد گذاشت و این مردم خوب و نجیب همان ملائکه مسومینی هستند که با آنها انقلاب و رهبرانش را یاری خواهد کرد.
وَإِن یُرِیدُوا أَن یَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّـهُ هُوَ الَّذِی أَیَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِینَ ﴿انفال:٦٢﴾
و اگر بخواهند تو را فریب دهند، خدا برای تو کافی است؛ او همان کسی است که تو را، با یاری خود و مؤمنان، تقویت کرد.
آری بهحقیقت 22 بهمن امسال تفسیر رسای این آیه قرآن بود، روزی بود که باران لطف الهی در گلزار انقلاب، لاله رویاند و در شورهزار دل سیاه دشمنان و منافقین؛ بذر ناامیدی و سرافکندگی.
22 بهمن امسال تفسیر نصرت الهی بود، روز استحکام پیوند رهبری و مردم، روز نویدبخش دههای سرشار از امید و آرزو برای پیشرفت و امنیت و سربلندی.
روز یأس دشمنان؛ عید غدیر انقلاب؛ عید مرهم گذاشتن بر زخم دل فاطمه (سلام الله علیها)؛ روز لبیکگویی انصار و مهاجرین انقلاب بهدرخواست زهرای اطهر برای اذعان به ولایت علوی.
آری مفتخریم که دهه پنجم انقلاب اسلامی را با یاد و نام زهرای مرضیه (سلام الله علیها) آغاز کردهایم و این بشارت را از عمق جان احساس میکنیم که «لِنُبَشِّرَ أَنْفُسَنَا بِأَنَّا قَدْ طَهُرْنَا بِوِلایَتِهِمْ عَلَیْهِمُ السَّلامُ».
به این امید که پس از دههها و سالیان که چندان دیر مباد؛ پرچم این انقلاب با دست قدرتمند رهبر عزیزمان و یاران عاشوراییاش پاک و مطهر و نیالوده به غبار انحراف و تحریف به دست آن صاحب علمی که مدیون دعاگوییهایش در لحظه لحظه این انقلاب هستیم سپرده شود. «و نحن نقول احمد لله رب العالمین».
انتهای پیام/*