نشست خبری "«ماجرای نیمروز۲؛ رد خون»"| کنایه هادی حجازیفر به نوید محمدزاده در مورد کمکار شدن
هادی حجازیفر در نشست خبری فیلم «ماجرای نیمروز ۲؛ رد خون» در مورد ادامه روند کاری خود گفت: فکر میکنم که اکنون باید کمی استراحت کنم؛ البته نه برای این که بقیه من را مرور کنند بلکه باید خودم را مرور کنم تا از بزرگان سینما یاد بگیرم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، نشست خبری فیلم سینمایی «ماجرای نیمروز2؛ رد خون» با حضور کارگردان، تهیهکننده، بازیگران و دیگر عوامل این فیلم در آخرین روز از سی و هفتمین جشنواره فجر برگزار شد.
در این نشست، محمدحسین مهدویان صحبت کرد و در پاسخ به سوالی مبنی بر این که پیشبینی ساخت چنین کاری را از قبل داشته است، گفت: وقتی کار ماجرای نیمروز 1 را تمام کردیم، دیدیم که کاراکرتهای جذابی در این قصه حضور دارند که میتوانیم یک قصه دیگر با آنان تعریف کنیم. در ساخت این فیلم، تحقیق زیادی داشتیم. البته از آنجا که قبلا روی این مسئله کار کرده بودیم، به قصههای مختلف پیرامون آن فکر کرده بودیم و در نهایت این موضوع را انتخاب کردیم. چیزی در حدود یک سال و نیم تحقیق داشتیم که نتایج آن را در اختیار گروه نویسندگان قرار دادیم و آنان نیز با کاری چند ماهه، فیلمنامه را نگارش کردند.
سید محمود رضوی در مورد ساخت این فیلم گفت: این کار از نظر پروداکشن سخت و سنگین بود. داستان فیلم، سوژه خاصی است و به مانند راه رفتن روی لبه تیغ است. قاعدتا راه همواری نداشتیم اما از روزی که کلید خورد، همه چیز طبق روال جلو رفت و هیچ مشکلی نداشتیم.
هادی حجازیفر در پاسخ به سوالی مبنی بر تغییرات شخصیت کمال در این فیلم نسبت به اثر قبلی گفت: یکی از کارهای سخت ما که در قسمت اول ارائه داده بودیم این بود که کاراکتری را بازی کرده بودیم که یک سری طرفدارهایی داشت و جا افتاده بودند. کار سخت ما این بود که مخاطب این شخصیت جدید را پذیرفته و آرام آرام تغییراتی را در آن ایجاد کنیم. البته باید دقت میکردیم که این کار بدون پرش باشد. در حقیقت، سختی کار ما به جز هماهنگی با بچههای جدید که به کار اضافه شده بودند و قصه جدید، همین موضوع بود.
جواد عزتی در مورد نقش خود گفت: در این فیلم ، 7 سال گذشته از فیلم قبلی گذشته بود و باید فکر میکردیم که شخصیتها چه تغییراتی کردهاند. علاوه بر این، باید برداشت خودمان از این تغییرات را نشان میدادیم.
مهدویان در پاسخ به سوالی مبنی بر این که آیا او هم فیلم ساز وابسته است یا خیر، گفت: من مطابق عقاید خودم فیلم میسازم. وابسته نیستم. هر کس براساس دیدگاه خود، هر چه که میخواهد میتواند بگوید
بهنوش طباطبایی در مورد بازی خود در این فیلم گفت: پیشنهادات مختلفی را طی این مدت نپذیرفتم و صبر کردم تا نقشی به من پیشنهاد شود که اولویتش فیزیک و ظاهر نباشد. وقتی آقای رضوی به من پیشنهاد این کار را دادند، بسیار خوشحال شدم چون می خواستم بازهم تجربه کار با ایشان را داشته باشم. وقتی فیلمنامه را هم خواندم، از نقشم لذت بردم. ضمن اینکه قرار بود این فیلم را آقای مهدویان بسازند. کارگردانی که کارهایشان به دل همه مردم نشسته و برای هر بازیگری افتخار است که با ایشان کار کند. من فکر میکنم که آقای مهدویان فیلمساز سفارشی از طرف مردم هستند. این نقش چالشهای زیادی را برای من به همراه داشت چرا که من آورده هایی از فیلم سیانور با خودم داشتم. جنس زن سازمانی که در دهه 50 قبل از انقلاب بازی کرده بودم، با زن سازمانی که در سال 67 بازی کردم متفاوت بود.
هستی مهدوی در مورد نقش خود گفت: نزدیک شدن به این نقش بسیار سخت بود چرا که ما به ازای بیرونی نداشت. وقتی این کار پیشنهاد شد، فهمیدم که یک فیلمنامه خوب را خواهم خواند. جذابیت فیلمنامه من را درگیر خود کرد و خشونتی که در فیلم وجود داشت را دوست داشتم. ما به مدت یک ماه در شهرک دفاع مقدس کار میکردیم. تمرین تیراندازی، بشین و پاشو و ....
ابراهیم امینی نویسنده فیلم نامه این اثر گفت: این فیلمنامه مانند بقیه فیلمهایی که با محمدحسین مهدویان ساختهایم، به لحاظ داستانی متکثر است و اتفاقات در کنار هم جلو میروند. هر چه به پایان میرسیم، این داستانها بهم نزدیک میشوند. البته باید بگویم که ما برخلاف ماجرای نیمروز دست خود را برای پرداختن به وجه تخیلی کار بازتر گذاشتیم.
او درباره عاقبت عباس زریباف گفت: سرنوشت عباس زری باف این است که در عملیات مرصاد کشته میشود اما این که چگونه و به دست چه کسی است، را ما تخیل کردیم. در حقیقت، آن بخشهایی که تاریخ به صورت متغن نظر نداده است را خودمان ساختیم.
مهدویان در پاسخ به سوالی مبنی بر دریافت یا عدم دریافت این فیلم از جشنواره گفت: واقعیت این است که تجربه 4 فیلم گذشته اینگونه به من یاد داده است که حضور در جشنواره فجر اولین مواجهه جدی با ما تماشاچیانمان است. در این جشنواره حدود 20 هزار نفر فیلمما را میبینند و نظر میدهند. در حقیقت، این جشنواره یک اکران کوچک همراه با بازخوردهایی است که برایمان معلوم میکند فیلممان چگونه است. این مهمترین خواسته ما از جشنواره فجر است. خوشبختانه ما در 4 دوره جشنواره فجر، فیلمهای متفاوتی ساختهایم که همگی در بین 5 فیلم برتر جشنواره از نگاه مردم بوده است. اگر منتقدها خوششان بیاید و جایزه بدهند، خوشحال میشویم اما اگر هم ندهند، آن چیزی را که میخواستیم به دست بیاوریم را به دست آوردیم و از این بابت خوشحال هستیم.
رضوی در مورد این سوال گفت: ما کاری را شروع کردیم که این قدر برای خودمان بزرگ و پر اهمیت است و نظرات مردم خوب بوده است که به مساله دیگری فکر نمیکنیم. ما با یک محصول خوب مواجه هستیم. اگر جشنواره خوب استقبال کند، خوشحال میشویم و اکر نکنند برای بقیه برندگان دست میزنیم. خوشحالی اصلی ما از طرف مردم است و امیدواری که همان برخوردی که مردم با فیلم های قبلی ما داشتند، با این فیلم نیز داشته باشند که ما با همین دلگرمی فیلمهای بعدی را میسازیم.
مهدویان در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر چرایی عدم حضور تعدادی از شخصیتهای سیاسی در این فیلم گفت: شخصیتهای زیادی بودند اما این فیلم راجع به عملیات نیست بلکه یک قصه ای راجع به کاراکترهای امنیتی دارد که این قصه در جایی با قصه عملیات برخورد میکند. ما به قصه پایبند بودیم و بنا نداشتیم که شخصیتهای تاریخی را بیاوریم.
رضوی در پاسخ به سوالی مبنی بر اکران نوروزی این فیلم گفت: فیلم حتما مشکلاتی داشته است و نگرانیها تا روز آخر وجود داشت. در مورد اکران نوروزی باید بگویم که استقبال از فیلم باعث میشود که فیلمها یکی از گزینههای اکران نوروزی باشند اگر بتوانیم اکران نوروزی بگیریم، حتما این کار را انجام خواهیم داد و اگر شرایط فیلمهای دیگر بهتر باشد، آنان این اکران را خواهند کرد.
حجازی فر درباره انتقاد از شخصیت کمال در این فیلم گفت: قول داده بودم که آرام و بدون حاشیهای تمام کنم اما باید بگویم که این دیدگاه، خیلی برداشت دم دستی و سطحی نسبت به کمال است.
او درباره حضور ابتدایی خود در فیلم قصر شیرین و عدم ادامه این کار با این گروه گفت: من از پارسال درگیر فیلم قصر شیرین بودم. بخشی از فیلمنامه برای من نوشته شد اما قرار بود ماجرای نیمروز در تیر ماه کلید بخورد که بنابر دلایلی به شهریور ماه افتاد. در آن زمان باید انتخاب میکردم چرا که اگر من نبودم این فیلم نمیتوانست بدون کمال ساخته شود. در حقیقت، یا باید ماجرای نیمروز 2 تعطیل میشد و یا من از آقای میر کریمی عذرخواهی میکردم و بیرون میآمدم. فکر میکنم که اکنون باید کمی استراحت کنم. البته نه برای این که بقیه من را مرور کنند بلکه باید خودم را مرور کنم تا از بزرگان سینما یاد بگیرم.
انتهای پیام/