نشست خبری «درخونگاه»| اسعدی: مگر میشود که فیلمی علیه هویتم بسازم؟
کارگردان فیلم درخونگاه در واکنش به ابهاماتی پیرامون ضد ایرانی بودن فیلم خود گفت: من عاشق مملکتم هستم. مگر میشود که فیلمی علیه سرزمینم بسازم؟ و هیچ وقت فیلمی نخواهم ساخت که باعث خوشحالی عدهای در جای دیگر بشود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، نشست خبری فیلم سینمایی «در خونگاه» با حضور عوامل این فیلم در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
اولین سخنران این جلسه، سیاوش اسعدی بود. او در پاسخ به سوال مجری جلسه مبنی بر این که چرا این فیلم را ساخته است، گفت: به نظرم چنین سوالی، سوال درستی نیست. من فیلمساز هستم و حرفهام این کار است بنابراین طبیعی است که فیلم بسازم. این سوال زمانی معنا پیدا میکند که یک نفر که سالها فیلم کمدی میساخته است، بیاید و به صورت ناگهانی فیلم اجتماعی بسازد. من همیشه فیلمهایم موضوعات اجتماعی داشته است و تغییری در این راستا نداشتم. همه فیلم سازان آثار خود را براساس دغدغه اجتماعیشان یا یک ضرورت میسازند اما این که کارگردان بیاید و راجع به دلایل خود برای ساخت اثرش حرف بزند، باعث میشود که آن فیلم تبدیل به بیانیه بشود که اصلا موضوع خوبی نیست.
امین حیایی در مورد همکاری خود با همایون اسعدی گفت: فیلم «درخونگاه»، براساس فیلمنامهای بود که وقتی آن را خواندم برایم بسیار جذاب بود و دیالوگهای بسیار خوبی داشت. وقتی برای اولین بار راجع به این فیلمنامه با آقای اسعدی صحبت کردم، جذب نقش رضا میثاق شدم و احساس کردم که این نقش، یک کاراکتر متفاوتی نسبت به آن چیزی که تاکنون بازی کردهام میباشد. من همیشه این چنین کاراکتری را در فضای طنز بازی کرده بودم اما در این فیلم، این کاراکتر را در فضایی بسیار جدی بازی کردم. البته رگههایی از طنز در آن وجود داشت. برای مثال، سکانسهایی وجود داشت که وقتی آن را بازی میکردم، میخندیدم و این باعث تعجب همه عوامل فیلم شده بود.
نیما نادری، نویسنده فیلمنامه این اثر گفت: فیلمنامه این اثر با توجه به این که قرار بود از یک نمایشنامه تبدیل به فیلمنامه بشود، دشواریهای زیادی داشت و ما را به شدت درگیر خود کرد. من و سیاوش اسعدی، ماهها درگیر این فیلمنام بودیم چرا که پروسه تغییر نمایشنامه به فیلمنامه بسیار سخت و طولانی بود. در این پروژه، برای اولین بار بود که چنین کاری را انجام میدادم و بسیار یاد گرفتم.
مهراوه شریفی نیا، بازیگر این فیلم در مورد حضور در این فیلم گفت: از آغاز تا انتهای این کار، چند ماهی درگیر آن بودم و به همین دلیل کارهای دیگری را از دست دادم که البته از این موضوع بسیار خوشحال هستم چرا که چیزی را به دست آوردم که بسیار دوست دارم. آقای اسعدی دقت زیادی دارد و حضور در کنار افرادی نظیر آقای حیایی و .... باعث شد تا چیزهای زیادی یاد بگیرم.
نیما نادری در مورد استفاده از نمادهای منفی در این فیلم و زیرپا گذاشتن بعضی ارزشها گفت: این فیلم، اصولا فیلمی است که نشانه زیاد دارد. البته منظورم، نشانه و نماد به معنای بد آن نیست بلکه با فیلم روبهرو هستیم که دارای ابهام، استعاره و .... است.
ژاله صامتی در مورد تفاوت سن نقش خود با سن واقعیاش گفت: با بازی کردن این نقش و این تفاوت سنی، میخواستم جسارتم را محک بزنم. من به فیلم نامه و به آقای حیایی اعتماد کردم و این کار را پذیرفتم. البته باید بگویم که بازیگران توانایی در این سن و سال داریم که بتوانند این نقش را بازی کنند اما انتخاب من توسط آقای اسعدی، من را به فکر فرو میبرد. مطمئنا یک هوشی در پشت این ماجرا قرار داشته است. من هم این هوش را فهمیدم و از آن به عنوان یک فرصت استفاده کردم. تاکنون، نقش مادران زیادی را بازی کردم و از 27 سالگی مادر بودم. از همین منظر، فکر میکنم که تا آخر عمرم میتوانم نقش مادران زیادی که هیچ کدام شبیه به هم نیستند را نیز بازی کنم.
منصور سهراب پور، تهیهکننده این فیلم در پاسخ به سوالی مبنی بر این که چرا این فیلم در جشنواره سال گذشته شرکت نکرد، گفت: این فیلم در سال گذشته و در ایام جشنواره آماده نبود. در جمع بندی با آقای اسعدی به یک حرکت تبلیغی رسیدیم که به نظرم موثر نیز بود. ما احتمال میدادیم که این کار به جشنواره سال قبل نمیرسد اما با این وجود، نام کار را فرستادیم تا هم اسم آن شنیده شود و هم تبلیغی برای آن صورت بگیرد. در حقیقت، تلاش کردیم تا با استفاده از فضایی که به وجود آمده بود، اسم را برای مخاطبان آشنا کنیم.
امین حیایی در مورد نقش خود در این فیلم گفت: من در چند فیلم اخیرم به تجربه بسیار خوبی رسیدم و آن هم این است که فهمیدم نگاه کارگردان و فیلمنامهنویس نسبت به نگاه من به خودم بسیار عمیقتر است. این مساله از فیلم ناردون شروع شد و در دارکوب و بقیه فیلمها نیز ادامه پیدا کرد. بنابراین تلاش میکنم تا هر آنچه که کارگردان از من میخواهد را به صورت دقیق و مو به مو انجام بدهم. در این جا هم همین کار را تکرار کردم چرا که دیدم متن دیالوگها بسیار درست و دقیق نوشته شده است. بنابراین همان متنها را حفظ و فقط آن را اجرا کردم. البته در مورد میزان حساسیت به نقش با آقای اسعدی گفتگو میکردم.
سیاوش اسعدی در واکنش به سوالی مبنی بر این که این فیلم، موضع مشخصی نسبت به جنگ نداشت، گفت: در مقطع آن فیلم، جنگ به مدت 3 سال بود که تمام شده بود و طبعا نباید خیلی راجع به آن حرف میزدیم.
او در مورد نقش مادربزرگ بیکلام در فیلم خود گفت: در فیلمهایم، همیشه یک سری پیرزنهای بامزه وجود دارد. این که به چه دلایلی از آنان استفاده میکنم، قطعا نشانههایی دارد اما پرهیز میکنم که آن نشانهها را بیان کنم. مطمئنا منتقدان، این قدر باهوش هستند که این نشانهها را پیدا کنند.
او در مورد موضع خود نسبت به دفاع مقدس و حضور آن در این فیلم گفت: من اعتقاد دارم که اصولا جنگ چیز خوبی نیست و از همین منظر ضد جنگ هستم. این که میگویند در این فیلم، استفاده از عبارت 8 سال کار کردن در ژاپن ربطی به 8 سال دفاع مقدس دارد، بیمعنی است چرا که میتوان این عدد را به هر موضوعی ربط داد.
این کارگردان در مورد پایان باز فیلم گفت: فیلم درخونگاه، پایان باز هنری فرانسوی ندارد بلکه پایانی دارد که معلوم نیست شخصیت رضا آن بچه را تحویل گرفته است و با او تفنگ بازی میکند یا واقعا سکته میکند و میمیرد.
سهرابپور در مورد هزینه ساخت این فیلم گفت: هزینه ساخت این فیلم کاملا خصوصی بوده است و تحت هیچ حمایتی از هیچ ارگانی نبودیم.
در بخش انتهایی جلسه، سیاوش اسعدی نسبت به سوال یکی از مخاطبان مبنی بر ضد ایرانی بودن این فیلم واکنش نشان داد و گفت: مگر میشود که فیلمسازی که متولد بعد از انقلاب است، بیاید و فیلمی ضد هویت خود و ضد مملکتش بسازد؟ من نمیدانم که چرا عدهای با این حرفها میخواهند همدیگر را تخریب کنند. همان قدر که شما ایران را دوست دارید، من نیز دوست دارم. فیلم درخونگاه، یک فیلم کاملا ایرانی و دلسوزانه برای سرزمینم است. من عاشق سرزمینم هستم؛ مگر میشود که فیلمی علیه هویتم بسازم؟ خدا آن روز را نیاورد. این موضوع بد است و باید این روحیه را کنار بگذاریم. من عاشق مملکتم هستم و هیچ وقت فیلمی نخواهم ساخت که باعث خوشحالی عدهای در جای دیگر بشود. اگر هم نقدی وجود دارد، نقد دلسوزانه است.
انتهای پیام/