چرا ایران حتی یک موزه گردشگری ادبی ندارد

آرش نورآقایی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، درخصوص پتانسیل گردشگری ادبی در ایران اظهار داشت: متأسفانه هنوز در کشورمان تورهای ادبی گردشگری به‌معنای واقعی شکل نگرفته است یعنی رفتن به سر قبر سهراب سپهری صرفاً تور گردشگری ادبی محسوب نمی‌شود.

وی ادامه داد: گردشگری ادبی در دنیا به‌صورت مکانهای واقعی، خیالی و دست‌ساز توانسته است گردشگران قابل توجهی را جذب کند، به‌طوری که مثلاً حتی در موزه‌های ادبی برای سیگار فلان نویسنده مشهور، شرایط بازدید برای گردشگران فراهم می‌کنند و در قبال آن از توریست بلیط گرفته می‌شود ولی در ایران حتی ما یک موزه ادبی به‌معنای واقعی در حوزه گردشگری نداریم و یا خانه برخی نویسندگانمان اصلاً مشخص نیست.

عضو هیئت مدیره انجمن صنفی کارگری راهنمایان گردشگری استان تهران با انتقاد از وضعیت نابسامان گردشگری ادبی در کشورمان تصریح کرد: مثلاً وقتی بنده با پول شخصی، زمانی که نخستین تورهای ادبی در حوزه گردشگری را اجرا کردم چرا کسی حمایت نکرد تا تورهای بعدی اجرا شود؟ و حتی آن‌قدر حمایت صورت نپذیرفت که امروز باید کتابی را که در حوزه گردشگری ادبی چاپ کردیم بیاییم و رایگان بین مردم توزیع کنیم.

نورآقایی بیان داشت: با وجود این، ادبیات کشورمان پتانسیل توسعه برای رشد و رونق گردشگری ایران را دارد، ولی باید در این زمینه تولید محتوا صورت پذیرد، و به توریست خارجی، ادبیات‌مان را در برابر ادبیات‌شان مقایسه و به آنان معرفی کنیم و آنها را متوجه کنیم که ادبیات ایران و اروپا مشترکاتی در حوزه گردشگری دارد و بعد با طراحی تورهای ادبی گردشگری با جذب توریست بتوان درآمدزایی کرد.

وی در پاسخ به این مسئله که با وجود این راهنمایان گردشگری نیز آن‌چنان به مباحث طراحی تورهای ادبی گردشگری اشراف ندارند،  تصریح کرد: مثلاً وقتی در حوزه گردشگری ادبی از نظر سخت‌افزاری ضعیف هستیم از نظر نرم‌افزاری نیز دچار کمبودهایی هستیم، ولی حرف ما این است که ادبیات ایران به‌مانند جواهری است که باید از این پتانسیل به‌خوبی استفاده کرد و سخن بنده نیز صرفاً معطوف به سازمان میراث فرهنگی نیست بلکه همه گروه‌ها و نهادها باید در این زمینه ورود کنند.

انتهای پیام/*