لابی‌گران تروریسم در بی‌بی‌سی فارسی

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، چندی پیش تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی برنامه‌ای را با موضوع بررسی توان گروه منافقین برای نقش‌آفرینی به عنوان آلترناتیو نظام اسلامی ایران پخش کرد. در این برنامه که با عنوان «مجاهدین خلق ایران چه وزنی دارند؟» به روی آنتن رفت، از شخصی به نام «مجید رفیع‌زاده» دعوت کرده بودند تا به عنوان «تحلیلگر سیاسی و مشاور نشریه مطالعات بین‌الملل هاروارد» در مقابل کارشناسی به نام ملیحه محمدی، که مواضع تندی علیه منافقین اتخاذ می‌کند، به این پرسش پاسخ دهد که با توجه به سابقه منفی منافقین در اذهان مردم ایران، آیا این گروه از قدرت لازم برای تبدیل شدن به جایگزین جمهوری اسلامی برخوردار است یا خیر. در ادامه به این خواهیم پرداخت که فردی که بی بی سی از او دعوت کرده تا در جایگاه تحلیلگر سیاسی از سازمان منافقین دفاع کند، کیست و پاسخ‌های وی به پرسش های بی بی سی فارسی از او درباره منافقین را بررسی خواهیم کرد.

*مجید رفیع زاده کیست؟

«دکتر مجید رفیع زاده»، نامی است که در چند سال اخیر به کرات در ذیل یادداشت‌های ضدایرانی مندرج در رسانه‌های جنگ طلب آمریکایی و سعودی به چشم می‌خورد. این نام را که ادعا می‌شود اصالت ایرانی-سوری دارد و پدرش زندانی سیاسی در ایران و سوریه بوده است[1]، در وب سایت ویکی پدیای فارسی، «دانشمند و سیاستمدار آمریکایی، محقق، استاد دانشگاه هاروارد، روزنامه‌نگار، فعال حقوق بشر، متخصص و مفسر سیاست‌های خارجی آمریکا و خاورمیانه، مشاور [سابق] رئیس جمهور آمریکا و ...» معرفی کرده‌اند.[2]

مجید رفیع زاده که طبق ادعای خود از «برجسته ترین ایرانی‌های مقیم آمریکا» به شمار می‌رود[3]، رئیس مرکزی به نام شورای بین‌المللی آمریکا در خاورمیانه است[4] و نام او در فهرست مشاوران هاروارد اینترنشنال رویو، نشریه وابسته به سازمان دانشجویی هاروارد اینترنشنال کانسیل، به چشم می‌خورد.[5] یادداشت‌های وی به طور منظم در عرب نیوز[6]، العربیه انگلیسی[7] و پایگاه خبری مؤسسه گیت استون[8]، یکی از اندیشکده‌های دست راستی آمریکا که علیه مسلمانان مطلب می‌نویسد و به دروغ پراکنی مشهور است[9]، درج می‌شود.

صفحه رسمی‌ای که در توییتر به نام «دکتر مجید رفیع زاده» اداره می‌شود، مملو است از مطالبی که از سایت‌های رسمی سازمان مجاهدین خلق مانند شورای ملی مقاومت ایران و مسئولین این سازمان مانند علیرضا جعفرزاده، معاون دفتر نمایندگی «شورای ملی مقاومت» در آمریکا؛ و علی صفوی، عضو کمیسیون خارجه «شورای ملی مقاومت ایران»؛ بازنشر شده.[10]

همچنین در صفحه شخصی ای که به نام «دکتر مجید رفیع زاده» در وب سایت محتوای آزادِ دانشجویان تحصیلات تکمیلی و پژوهشگران میهمان دانشگاه هاروارد (scholars@harvard) به روزرسانی می‌شود، عکس‌های منتسب به رفیع زاده در کنار حامیان بدنام منافقین مثل رودی جولیانی و نیوت گنگریچ دیده می‌شود.[11] در ادامه مختصری از سوابق حمایت این دو مقام پیشین دولت امریکا از منافقین را ذکر می‌کنیم.

رودی جولیانی  

شاید در بین هواداران گروهک منافقین کسی شناخته شده‌تر از رودی جولیانی، شهردار سابق نیویورک، نباشد. جولیانی در مبارزات انتخاباتی سال 2016 به عنوان نماینده دونالد ترامپ در مقابل خبرنگاران حاضر می‌شد تا دیدگاه‌های توطئه‌محور ترامپ را توجیه کند. او همچنین جزو نامزدهای نهایی دونالد ترامپ برای تصدی وزارت خارجه یا پست مدیریت اطلاعات ملی ایالات متحده بود و از این رو مطبوعات و رسانه‌های آمریکایی مخالف ترامپ او را زیر ذره بین قرار داده بودند تا با برجسته کردن نقاط تاریک موجود در کارنامه فعالیت‌های اقتصادی و تجاری وی، وجاهتش را برای تصدی مناصب دولتی زیر سوال ببرند. در خلال این بررسی‌ها، ارتباطات جولیانی با گروهک منافقین نیز دوباره در کانون توجه قرار گرفته‌است. از جمله این که این گروهک مبلغی در حدود 20هزار دلار یا بیشتر[12]، و احتمالاً[13]  کمی بیشتر[14]  از «بیشتر»، را طی چند سال به شهردار سابق نیویورک پرداخت کرده‌است تا در تجمعات حامیان منافقین در آمریکا شرکت کند و در حمایت از خروج آن‌ها از فهرست سازمان‌های تروریستی وزارت خارجه آمریکا، سخنرانی کند؛ امری که در سال 2012 پس از چندسال لابیگری گسترده محقق شد.

نیوت گینگریچ

نویت گینگریچ، رئیس سابق مجلس نمایندگان آمریکا و نامزد ناموفق جمهوری خواهان در انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 ایالات متحده است. وی از طرفداران پر سر و صدای سیاست‌های اجتماعی دست‌راستی و نظامی‌گری در دفاع از ایالات متحده به شمار می‌رود. گینگریچ که پیش‌ از این عضو مؤسسه‌ نومحافظه‌کار امریکن اینترپرایز بود، چندین دهه یکی از  چهره‌های شاخص حزب جمهوری‌خواه محسوب می‌شد. نویت گینگریچ  6ژولای2016 (16تیر95) در سینسیناتی در جریان رقابت‌های انتخاباتی در کنار دونالد ترامپ ظاهر شد. با اینکه حزب جمهوری‌خواه گینگریچ را به عنوان همراه دونالد ترامپ در رقابت‌ها و معاون اول آینده او  انتخاب کرده‌بود، رئیس سابق خانه نمایندگان، در حرکتی ناگهانی، با ترک کردن صحنه رقابت‌ها به پاریس سفر کرد تا در گردهمایی سالانه گروهک منافقین شرکت کند. گینگریچ در سخنرانی خود تلاش‌های گروهک منافقین را بسیار ستود و نیز به خاطر حضور شاهزاده ترکی فیصل در همایش، به اعضای گروه تبریک گفت.

حضور در برنامه پرگار

برنامه پرگار تلویزیون بی بی سی فارسی در تاریخ 15سپتامبر2018 (24شهریور97) از مجید رفیع زاده دعوت کرده بود تا به عنوان تحلیلگر سیاسی حامی سازمان مجاهدین خلق در مقابل کارشناسی به نام ملیحه محمدی، که به گفته مجری برنامه مواضع سرسختانه‌ای علیه منافقین اتخاذ می‌کند، گفتگوی داغی را با موضوع بررسی توان سازمان مجاهدین خلق برای نقش آفرینی به عنوان آلترناتیو حکومت ایران ترتیب دهد. مجری، برنامه را با یک پرسش آغاز کرد و از میهمانان خواست به آن پاسخ بدهند: «سازمان مجاهدین خلق متشکل‌ترین گروه مخالف جمهوری اسلامی است. این گروه تلاش می‌کند خود را آلترناتیو جدی نظامی اسلامی ایران نشان دهد. آیا چنین توانی در این سازمان دیده می‌شود و می‌توان چنین دورنمایی برای آن تصور کرد؟» در ادامه پاسخ‌های رفیع زاده به پرسش‌های مجری برنامه از او درباره منافقین را بررسی خواهیم کرد.

در آغاز گفتگو، مجری برنامه پس از معرفی رفیع زاده به عنوان «تحلیلگر سیاسی و مشاور نشریه مطالعات بین الملل هاروارد»، دلیل خوشبین بودن او به منافقین را علیرغم وجود «سوء ظن جدی» نسبت به این سازمان حتی در بین گروه‌های مخالف حکومت ایران، پرسید؛ پرسشی که پاسخ دور از انتظار رفیع زاده را در پی داشت. او که اساساً به برنامه دعوت شده بود تا در جایگاه کارشناس حامی منافقین اظهارنظر کند، در پاسخ به این پرسش، ضمن انکار خوشبینی به سازمان مجاهدین خلق، سوء ظن داشتن به آن را غیرموجه ندانست: «من نگفتم خوشبینم و نگفتم سوء ظن بیراه است. من از نظر آکادمیک بر حسب مدرک و اسناد و حقایقی که وجود دارد تجزیه و تحلیل می‌کنم...»

وی در پاسخ به پرسش دیگر مجری برنامه که از او سؤال کرده بود باتوجه به ذهنیت منفی مردم ایران از منافقین، گمان می‌کند این گروه از پشتوانه لازم برای جایگزینی حکومت ایران برخوردار است یا خیر، در تلاش برای فرار از پاسخگویی، از عواملی مانند ارتباط قوی با سران کشورهای مختلف، قدرت مالی چشمگیر و سازمان دهی قوی به عنوان نشانه‌های دال بر امکان تفوق سازمان مجاهدین خلق یاد کرد و بار دیگر کوشید تا با بی‌طرف نشان دادن خود، وابستگی‌اش به سازمان را انکار کند و این بار حتی اطلاق عنوان منافقین به آن‌ها را بلاوجه ندانست: «شما چه موافق باشید با این گروه، چه مخالف باشید، چه بگویید منافقین هستند، چه بگویید مجاهدین هستند، چه نیروی خوبی هستند، یا نیروی بدی هستند، آن‌ها سازمان دهی دارند...»

رفیع زاده وقتی با اصرار مجری برنامه برای اظهارنظر درباره میزان محبوبیت منافقین بین مردم ایران مواجه شد، با ادعای اینکه در ایران امکان نظرسنجی آزاد از افراد فراهم نیست، تلاش کرد تا اعتراضات دی ماه 96 را به عنوان عرصه‌ای برای ابراز وجود هواداران منافقین قلمداد کند، ادعایی که واکنش دیگر میهمان برنامه را در پی داشت و او اعلام کرد در اعتراضات مذکور با وجود سردادن شعارهای سلطنت طلبانه از سوی برخی افراد، حتی یک شعار در حمایت از منافقین سر داده نشد. در اینجا رفیع‌زاده مجبور می‌شود بر باطل بودن ادعای سازمان مجاهدین خلق مبنی بر نفوذ گسترده در ایران و نمایندگی از آحاد مردم ایران صحه بگذارد: «شاید مجاهدین در ایران میلیون‌ها هوادار نداشته باشند، اما نمی‌توان گفت اصلاً هوادار ندارند... نمی‌توانیم بگوییم این گروه گروهی است که هیچ تأثیری در این ندارد، هیچ قدرتی ندارد... آن ها هنوز در ایران نفوذ دارند.»

در بخشی از مصاحبه، ملیحه محمدی در پاسخ به این ادعای رفیع زاده که مجاهدین «هنوز» در ایران نفوذ و تأثیر دارد، با اشاره به اینکه مرکزیت و نیروهای منافقین در خارج از مرزهاست و آن‌ها در 40 سال گذشته حداکثر دو سال با مردم ایران در مشکلات و فراز و فرودهایشان هم سرنوشت بوده‌اند، در اجازه دادن ایرانی‌ها به چنین گروهی برای برعهده گرفتن رهبری مطالبات آن‌ها ابراز تردید کرد. ملیحه محمدی همچنین در این بخش از پاسخ منفی مردم به روش جنگ شهری منافقین در پیش و پس از انقلاب سخن گفت و بیان کرد مردم ایران خیانت منافقین در جنگ هشت ساله و اتحاد آن‌ها با صدام در حمله نظامی به کشور را فراموش نخواهند کرد. رفیع زاده در پاسخ به سخنان محمدی، اظهار داشت بیشتر  محققان در گذشته و در دهه 60 مانده‌اند و ادعا کرد برای جوانان امروز مهم نیست که منافقین در گذشته کجا بوده‌اند و چه کار کرده‌اند.

پاسخ به چند ادعا

گفتیم که رفیع‌زاده در بخشی از صحبت‌هایش از عواملی مانند ارتباط قوی با سران کشورهای مختلف، قدرت مالی چشمگیر، سازمان دهی قوی و پافشاری بر یک هدف معین به عنوان نشانه‌های دال بر قدرتمندبودن سازمان مجاهدین خلق یاد کرد، ادعاهایی که واکنش کارشناس دعوت شده به برنامه را در پی داشت. در اینجا می‌خواهیم به اختصار به ادعاهای مطرح شده توسط رفیع زاده پاسخ بگوییم.

گردهمایی هواداران گروهک منافقین در ویلپنت پاریس، 30 ژوئن 2018

اولین عاملی که رفیع زاده از آن به عنوان نشانه قدرت سازمان مجاهدین خلق یاد می‌کند، ارتباط قوی با سران کشورهای مختلف است. درپاسخ به این ادعا باید به این واقعیت اشاره کرد که کسانی که رفیع‌زاده از آن‌ها به عنوان سران کشورها یاد می‌کند، گروهی از سیاست‌مداران و مقامات سابق هستند که با حقوق بازنشستگی امرار معاش می‌کنند و در ازاء هزاران تا ده‌ها هزار دلاری که سازمان، براساس اعترافات خود این اشخاص یا گزارش مراکز حسابرسی مالی، به آن‌ها پرداخت می‌کند، حاضر می‌شوند تا در تجمعات آن‌ها حاضر شوند و به نفعشان سخنرانی کنند. برای مثال، در فهرست سخنرانان آخرین گردهمایی سالانه منافقین در ویلپنت پاریس که در وب سایت منافقین قرار گرفته است، عبارات «سابق» و «پیشین» عناوینی است که در مقابل نام تقریباً تمامی آن‌ها به چشم می‌خورد.

 البته باید به این نکته اشاره کرد که دولت فعلی ایالات متحده در این خصوص یک استثناست و شاهد حضور تعدادی از حامیان بدنام منافقین مانند جان بولتن و الینا چائو در کابینه ترامپ هستیم. هرچند، آمریکایی‌های دعوت شده به نشست امسال منافقین هم همگی از مقامات پیشین و بازنشسته دولتی بودند: رودی جولیانی، شهردار سابق نیویورک؛ نیوت گینگریچ، رئیس پیشین کنگره آمریکا؛ رابرت توریچلی، سناتور سابق؛ بیل ریچاردسون، وزیر پیشین انرژی؛ مایکل موکازی، وزیر پیشین دادگستری؛ لوئیس فری، رئیس پیشین اف.بی.آی؛ فرانسیس تانزند، مشاور پیشین رئیس جمهور آمریکا؛ و ارتشبد جورج کیسی، فرمانده کل نیروهای چندملیتی در عراق. واضح است جمع کردن چند بازنشسته فرتوت که هیچ جایگاه سیاسی و اجرایی ندارند، به معنای ارتباط قوی با کشورها نیست، کمااینکه این افراد حاضرند در ازاء دریافت پول در حمایت از هر گروهی سخنرانی کنند.

دیگر عاملی که رفیع زاده از آن به عنوان نشانه قدرت سازمان مجاهدین خلق یاد می‌کند، سازمان دهی منسجم آن است. این در حالی است این گروه به گواهی مراکز معتبر علمی مانند مؤسسه رند و دیدبان حقوق بشر یک فرقه است و اصولاً مهم‌ترین ویژگی هر فرقه، وجود ساختار منسجم، به معنای قراردادن اعضا در مناصب و جایگاه‌های سلسله مراتبی و تعریف شیوه‌هایی برای ارتقا در سیستم است؛ تا به این وسیله هم خروج اعضا از فرقه غیر ممکن شود و هم آن‌ها انگیزه‌ای برای ادامه فعالیت در سیستم را داشته باشند. با همه این تدابیر، در ده-پانزده سال گذشته، از زمان حمله آمریکا به عراق و بازشدن راه‌های ارتباطی بین درون فرقه و محیط بیرون، شاهد خروج صدها نفر از اعضای سازمان از آن هستیم و گزارش خروج این افراد و مصاحبه با آنان به طور متناوب در وب سایت‌های جداشدگان از فرقه رجوی منتشر می‌شود. بنابراین، انسجامی که رفیع زاده از آن صحبت می‌کند، ثمره ساختار و مناسبات فرقه‌ای است.

گزارش دیدبان حقوق بشر درباره نقض حقوق بشر اعضای گروهک منافقین در کمپ اشرف

در زمینه قدرت مادی سازمان مجاهدین خلق، باید به این نکته اشاره کرد که تا پیش از سرنگونی رژیم صدام در سال 2003 که حامی رسمی و میزبان منافقین بود، روشن بود که منابع مالی آن‌ها از کجا تأمین می‌شود، اما پس از سقوط این رژیم منابع مالی منافقین همواره مورد پرسش پژوهشگران بوده است. هر چند گمانه‌های جدی مبنی بر تأمین هزینه‌های بسیار سنگین آن‌ها توسط واشنگتن و ریاض وجود دارد اما قبح ارتباط رسمی با این گروه بدنام که سال‌ها در لیست‌های متعدد تروریستی بوده، باعث شده تا هیچ کدام از این کشورها، چنین کمک‌هایی را رسماً و آشکارا اعلام نکنند. آنچه مسلم است اینکه پشتیبانان مالی این گروه برای فرار از هرگونه ردیابی و برای امحای رد تعاملات مالی و اسناد آن، اقدام به ارسال پول نقد به این گروه می‌کنند و منافقین نیز متقابلا خریدها و تعاملات خود را با طرف‌های سوم به همین شیوه انجام می‌دهند. پرداخت 13 میلیون دلار پول نقد برای خرید 200 هزار متر زمین در آلبانی، پرداخت نقدی قبوض سنگین آب و برق و تلفن و اینترنت، پرداخت نقدی خرید همزمان 1700 دستگاه لپ تاپ که بدون احتساب مالیات حداقل 700 هزار دلار هزینه بردار است و سایر خریدهای دیگر به این صورت، آنگونه که ایندیپندنت گزارش می‌کند، به طور آشکار این معنا را دارد که آن‌ها تمایلی ندارند که هیچ ردی از خود باقی بگذارند. چنین شیوه خریدی تا حدود بسیار زیادی در هیچ کجای دنیا معمول نیست مگر آنکه در تجارت‌های غیرقانونی مانند مواد مخدر و اسلحه کاربرد داشته باشد و شائبه حمایت دولتی از این گروه را تقویت می‌کند.

تجزیه و تحلیل براساس مدارک علمی

یکی دیگر از ادعاهایی که رفیع‌زاده در برنامه پرگار مطرح می‌کند، نگاه علمی وی به سازمان مجاهدین خلق و تجزیه و تحلیل آن براساس اسناد و مدارک است. به گفته او هر گزاره‌ای که درباره سازمان مطرح می‌شود، باید برگرفته از نظرسنجی‌های علمی باشد و باید از بدیهی انگاری تصورات پرهیز کرد. رفیع زاده در حالی این ادعاها را مطرح می‌کند که خود او در برنامه مذکور بدیهی‌ترین اصول علمی یعنی بی‌طرف بودن درباره یک سوژه و ارزیابی آن براساس مستندات و مدارک معتبر علمی را رعایت نمی‌کند؛ به این صورت که اولاً، علیرغم تلاش برای بی طرف نشان دادن خود، در تمام طول برنامه از جایگاه حامی سازمان صحبت می‌کند و حتی در یک مورد انتقادات مجری و دیگر میهمان برنامه از منافقین را نمی‌پذیرد؛ ثانیاً تمام گزاره‌هایی را که در حمایت از سازمان مطرح می‌کند، به تحقیقاتی استناد می‌دهد که طبق ادعای خودش بر روی اعضا و هواداران سازمان انجام داده؛ حال آنکه یک تحقیق علمی زمانی معتبر است که در آن هر دو سوی موافق و مخالف یک جریان مورد بررسی قرار گرفته باشند، نه فقط موافقین آن.

بماند که همین تحقیقات ادعایی خود را هم ارائه نمی‌دهد تا صحت و سقمش مشخص شود و فقط به این اکتفا می‌کند که بگوید «من تحقیق کرده‌ام» یا «در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده‌ام» و طبیعتاً انتظار دارد مخاطبین هم برپایه تحقیقاتی که او ادعا می‌کند انجام داده و آن را ارائه نمی‌دهد، به همان نتیجه‌ای برسند که او رسیده است. برای مثال در پاسخ به این سؤال که منابع مالی منافقین از کجا تأمین می‌شود، با ادعای اینکه هواداران منافقین 70 تا 80 درصد حقوق ماهانه خود را به گروه می‌دهند، اظهار می‌کند یک نفر ایرانی مقیم آمریکا را می‌شناسد که حدود 250 هزار دلار به سازمان کمک مالی کرده است و چنانچه سازمان تنها هزار نفر از این هواداران داشته باشد، می‌تواند هزینه‌های چند میلیون دلاری خود را تأمین کند.

دیگر نکته حائز اهمیت در این خصوص، اعتبار علمی خود رفیع‌زاده است. همان طور که پیشتر ذکر شد، این فرد را در صفحه رسمی‌اش در توییتر و در وب سایت محتوای آزاد دانشجویان تحصیلات تکمیلی و پژوهشگران میهمان دانشگاه هاروارد «دکتر» معرفی کرده‌اند. همچنین در مدخل «مجید رفیع زاده» در وب سایت ویکی پدیای فارسی، ادعا شده این فرد دارای «دکترا در امور دولتی و بین‌الملل، فوق لیسانس در مطالعات بین‌المللی و جهانی، فوق لیسانس در ژورنالیسم و ارتباطات، فوق لیسانس در زبان‌شناسی و تدریس و لیسانس در زبان‌شناسی» است. با این حال، نه در خود صفحات منتسب به رفیع زاده ذکر شده که او مدارک تحصیلی ادعایی خود را از کدام مراکز و در چه تاریخ‌هایی کسب کرده، نه در وب سایت‌های رسمی متعلق به هیچ مرکز علمی‌ای پروفایل فردی با مشخصات وی به ثبت رسیده است. همچنین در سرتاسر محیط وبْ یک سی وی (Curriculum Vitae) یا مقاله علمی از او موجود نمی‌باشد و تنها کتابی که با نام وی به چاپ رسیده، درباره وضعیت حجاب در ایران است که هیچ ربطی به دکترای ادعایی او در روابط بین‌الملل ندارد.

همچنین در وبسایت ویکی پدیا که قابلیت ویرایش اطلاعات در آن برای کاربران مهیاست، گفته شده آقای مجید رفیع زاده استاد دانشگاه هاروارد و عضو هیأت تحریریه هاروارد اینترنشنال رویوست. این در حالی است که در وبگاه جامع اساتید و دانشجویان دانشگاه هاروارد، که اسامی دانشجویان، اساتید و کارکنان این دانشگاه در آن قابل جستجو است، فردی با مشخصات وی پیدا نمی‌شود. همچنین این دانشگاه در پاسخ به استعلام خبرنگار هابیلیان درباره مجید رفیع زاده، اعلام کرد فردی با این مشخصات استاد آنجا نیست. هاروارد همچنین اظهار داشت نشریه هاروارد اینترنشنال رویو ربطی به آن دانشگاه ندارد.

پرسش‌های بی‌پاسخ

 15سپتامبر2018 در حافظه‌ها ثبت خواهد شد: روزی که منافقین از لاک خود خارج شدند و در یک برنامه تلویزیونی حضور پیدا کردند تا در جلو دوربین‌ها به بعضی از بدیهی‌ترین پرسش‌های موجود درباره خودشان پاسخ بدهند. پرسش‌هایی از این قبیل که: اگر می‌خواهند جایگزین حکومت ایران شوند، با سابقه منفی خود در اذهان مردم ایران چه خواهند کرد؟ باتوجه به خوی پنهانکار خود، چگونه می‌خواهند اعتماد نسل جدید را، که به دنبال شفافیت است، کسب کنند؟ منابع مالی گروه از کجا تأمین می‌شود؟ مسعود رجوی کجاست؟ چگونه می‌توان از یک طرف از محبوبیت پیش مردم ایران دم زد و از طرف دیگر از افرادی مثل جان بولتن و رودی جولیانی که طرفدار حمله نظامی به ایران و اعمال تحریم‌های بسیار سخت علیه مردم ایران هستند، برای سخنرانی دعوت کرد؟ روابط در درون گروه چقدر باز و دموکراتیک است؟ سازمان در چه زمانی تصمیم گرفت آرمان‌های ضدامپریالیستی و ضدسرمایه داری خود را کنار بگذارد و در کنار جنگ طلب ترین جناح آمریکا قرار بگیرد؟

همان طور که به وضوح قابل پیش بینی بود، منافقین در برابر این پرسش‌ها هیچ پاسخی نداشتند، که اگر داشتند، بیش از سه دهه از دوربین‌ها و رسانه‌های آزاد گریزان نبودند و به تک گویی در رسانه‌هایی که هیچ کارکردی به جز اقناع اعضای فرقه ندارد، اکتفا نمی‌کردند. بنابراین هیچ عجیب نبود که آدم آن‌ها در استودیوی بی بی سی به دوربین زل بزند و بگوید هواداران منافقین 70 تا 80 درصد درآمد ماهیانه خود را به گروه می‌دهند و هزینه برنامه‌های منافقین، که به قول خود این آدمْ در سال «میلیون‌ها دلار» می‌شود، از محل این اعانه‌ها تأمین می‌شود. همچنین از دستگاه محاسباتی متوهم منافقین هیچ بعید نیست که که ذهن مردم را معیوب بپندارد و از آن‌ها انتظار داشته باشد این حساب و کتاب مضحک آن‌ها را بپذیرند: «اگر گروه تنها 10هزار هوادار داشته باشد و هرکدام از آن‌ها هزار دلار به سازمان کمک مالی کند، 10 میلیون دلار در سال عاید گروه می‌شود» و با این پول گروه می‌تواند هزینه‌های گزاف مراسم خود را تأمین کند.

از سوی دیگر از منافقین، با توجه به سابقه سیاهی که دارند و این حقیقت که هیچ پژوهشگر و چهره دانشگاهی بی طرفی حاضر نمی‌شود از آن‌ها دفاع کند، هیچ بعید نیست از میان فرزندان اعضای خود در پادگان اشرف که در کودکی آن‌ها را از والدین خود جدا کرده و به اروپا و آمریکای شمالی فرستاده‌اند، یکی را انتخاب و یک شبه او را «فارغ التحصیل دکترا» و «استاد دانشگاه هاروارد» کنند و برای اینکه بر گذشته‌اش سرپوش بگذارند، این گونه مضحک برای او تاریخچه سازی کنند: «به گفته سی ان ان و بی بی سی، دکتر رفیع زاده در خانواده‌ای فقیر متولد شد و در کودکی بی‌خانمان گشت. در دوران کودکی، پدرش توسط نیروهای اسد در سوریه و ایران به دلیل دموکراسی خواهی شکنجه شد...»

حتی از منافقین، به این دلیل که هیچ نقطه قابل دفاعی در کارنامه شان نیست، بعید نیست که آدم آن‌ها وقتی در موقعیت چالشی قرار می‌گیرد، با انکار طرفداری خود از گروه، سوء ظن و اطلاق واژه منافقین به آن‌ها را بی‌راه نداند و اعلام کند اگر روزی قرار باشد مجاهدین برای انتخابات ایران نامزد شوند، ممکن است به آن‌ها رأی ندهد: «من طرفدار گروه نیستم، من هوادار گروه نیستم، عضو گروه هم نیستم. شاید اگر دری به تخته بخورد و نظام سرنگون شود و این گروه بخواهد برای انتخابات کاندید شود، به آن رأی ندهم.»

آنچه از آن ها بعید بود و کسی نمی‌توانست آن را پیش بینی کند، ارتکاب این خطای تاریخی بود که با بیرون آمدن از محیط ایزوله‌ای که چند دهه در آن متکلم مع‌الغیر بوده‌اند،  آدم خود را به تلویزیون بفرستند تا از آن‌ها دفاع کند، هرچند آن تلویزیون متعلق به پادشاهی انگلستان باشد و مجری‌اش در موقعیت‌های بحرانی، مثل این سؤال ملیحه محمدی که از رفیع زاده پرسید منافقین ترورهای خود در ایران و خیانتشان در زمان جنگ را چگونه می‌خواهند توجیه کنند، به کمک آن‌ها بیاید و با قطع سخنان کارشناس مخالف، به میهمانان تذکر بدهد که میان گذشته و حال رفت و آمد نکنند و به تاریخ کاری نداشته باشند.

باتوجه به ضربه‌ای که منافقین از این اقدام متحمل شدند، به لحاظ منطقی بسیار بعید به نظر می‌رسد آن‌ها بار دیگر مرتکب چنین خطایی شوند و با بیرون آمدن از غار خودْ در رسانه‌ای غیر از رسانه انحصاری گروه حاضر شوند.‌ اما با توجه به شناختی که از منافقین داریم و اینکه آن‌ها اهل عبرت گرفتن از گذشته نیستند و اساساً قدرت تجزیه و تحلیل رویدادها را ندارند، تکرار چنین افتضاحی دور از انتظار نیست. در پایان، هابیلیان از کسانی که مدخل ویکی پدیای «مجید رفیع زاده» را ایجاد کرده‌اند و صفحات منتسب به او در فضای مجازی را مدیریت می‌کنند، دعوت می‌کند چنانچه مدارکی در دست دارند که نشان می‌دهد فردی به نام «دکتر مجید رفیع زاده» که استاد دانشگاه هاروارد؛ مشاور سابق رئیس جمهور آمریکا؛ و ... است، وجود خارجی دارد، مدارک او را ارائه دهند.

پژوهش و گردآوری: معاونت بین‌الملل بنیاد هابیلیان

[1] https://scholar.harvard.edu/majidrafizadeh/biocv

[2]https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AC%DB%8C%D8%AF_%D8%B1%D9%81%DB%8C%D8%B9%E2%80%8C%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87

[3] https://scholar.harvard.edu/majidrafizadeh/biocv

[4] http://iaccouncil.org/about/

[5] http://hir.harvard.edu/advisory.php

[6] http://www.arabnews.com/authors/dr-majid-rafizadeh

[7] https://english.alarabiya.net/authors/Majid-Rafizadeh.html

[8] https://www.gatestoneinstitute.org/biography/Majid+Rafizadeh

[9] https://www.nbcnews.com/politics/white-house/john-bolton-chaired-anti-muslim-think-tank-n868171

[10] https://twitter.com/dr_rafizadeh?lang=en

[11] https://scholar.harvard.edu/majidrafizadeh/biocv

[12] https://www.washingtonpost.com/news/josh-rogin/wp/2016/11/15/giuliani-was-paid-advocate-for-shady-iranian-dissident-group/?utm_term=.1e81aa492dc7

[13] https://www.ft.com/content/cc6d5774-b23d-11e0-9d80-00144feabdc0

[14] http://www.nytimes.com/2011/11/27/us/politics/lobbying-support-for-iranian-exile-group-crosses-party-lines.html

* منبع: معاونت بین‌الملل بنیاد هابیلیان(خانواده شهدای ترور کشور)

انتهای پیام/