هدایتهای پیامبر(ص) محدود به زمان و مکان نیست
حجتالاسلام عباس صراف میگوید بر پایه آموزههای دینی هدایتهای معصومان(ع) محدود به زمان و مکان نیست و هر کسی میتواند به واسطه انجام وظایف دینی از هدایتهای ایشان بهره ببرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا حجتالاسلام عباس صراف امروز با حضور در خبرگزاری تسنیم درباره یکی از ویژگیهای پیامبر(ص) در راستای هدایت مردم گفت: حرص و طمع دو نوع است: حرص پسندیده و ممدوح و حرص مذمتشده و نامطلوب. حرص پسندیده و مطلوب خصلتی است که طمع انسان را در کارهای خوب فراوان میکند. در این باره خداوند در آیه128 سوره توبه میفرماید: «لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ؛ به یقین، رسولى از خود شما بسویتان آمد که رنجهاى شما بر او سخت است و بر هدایت شما حریص و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است».
وی با بیان اینکه هدایت پیامبر(ص) محدود به زمان و مکان نیست، افزود: پیامبر(ص) و اهلبیت(ع) محدود به زمان و مکان نیستند. هدایت ایشان همواره تا ابد ادامه خواهد داشت. با توجه به آنچه خداوند در همین آیه128 توبه مطرح فرموده، میبینیم محدودیتی در زمان وجود ندارد. این بزرگواران در یک بازه زمانی 250 ساله با جسم خویش بین مردم بودند و با فوت یا شهادتشان نورشان متوقف نشده بلکه با نور خود افراد را مورد عنایت خویش قرار میدهند؛ از این جهت میگوییم ایشان نورالله هستند و خداوند در سوره نور میفرماید «یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاءُ» خداوند با نورش هرکس را بخواهد هدایت میکند. در اینجا فعل مضارع دلالت بر استمرار دارد.
حجتالاسلام صراف در ادامه سخنان خود عمل به وظیفه را یکی از راهکارهای بهره از هدایت پیامبر(ص) و عترت معرفی کرد و گفت: گاهی یک عمل به ظاهر کوچک ممکن است بهانهای برای خداوند باشد تا انسانها را به سوی بهترین ارزشها و سرنوشتها هدایت کند؛ لذا ممکن است هدایتهای خدا پشت کارهای به ظاهر کوچک نهفته باشد. بسیاری از بزرگان دین به واسطه یک عمل ساده و بیتکلف به بهترین ثمرات دست یافتند. آیتالله بجهت از بزرگوارانی بود که به واسطه پیروی از دستور پدرش مبنی بر عدم انجام اعمال مستحبی، به درجات بالایی در سلوک دست یافت. ایشان در دوران جوانی وقتی در نجف طلبه بودند، از پدرشان نامهای دریافت کردند مبنی بر اینکه اجازه نداری مستحبات را انجام دهی. چرا که اخبار ی مبنی بر وجود عرفانهای کاذب در شهر نجف به گوش پدرشان رسیده بود. پدر آیتالله بهجت به تصور اینکه فرزندش در ورطه این عرفانها فرو نروند، ایشان را از انجام هر مستحبی بازداشتند.
انتهای پیام/