برای تحقق "شبکه ملی اطلاعات" بر روی درختان تمرکز کنیم نه جنگل
ضروری است برای مطالبه‌گری صحیح و ثمربخش در امر تحقق شبکه ملی اطلاعات بر روی درختان تمرکز کنیم نه روی جنگل! به این معنا که درختانی که جنگل را تشکیل می‌دهند و کماکان در تحقق عین‌شان کوتاهی و تعلل شده است، شناسایی و آنها از مجریان‌شان مطالبه شود.
به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ در امر ساماندهی فضای مجازی و حفظ استقلال و امنیت ملی در عرضه سایبری یکی از مطالبات رهبر انقلاب اسلامی از دولت‌ها به‌ویژه وزارت ارتباطات، راه‌اندازی "شبکه ملی اطلاعات" بوده است که متاسفانه با وجود گذشت سالها کماکان در امر تکمیل این طرح ملی اختلالاتی وجود دارد.
اگرچه قانون برنامه پنجم توسعه در ماده 46 در سال 1389 دولت وقت را موظف به تکمیل این طرح کرده است اما تا همین امروز مشاهده می‌شود طرح راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات دستخوش دعواهای سیاسی متعددی بوده است و تصور می‌شود بخش عمده‌ای از این اختلاف‌ها نتیجه عدم فهم و درک و شناخت صحیح و اصولی از شبکه ملی اطلاعات همچنین در گام بعد، تقسیم ناقص کار ملی بوده است و البته جریان رسانه‌ای هدفمند مخالفین طرح و معاندین نظام برای کنترل افکار عمومی‌به نفع خودشان برای نارضایتی مردم از این طرح ملی.
اما چرا رسانه‌های معاند در تخریب این طرح با منافع زیادش موفق بوده‌اند؟ به نظر می‌رسد یکی از دلایل موفق بودن این نزاع و تخریب رسانه‌ای حامیان طرح شبکه ملی اطلاعات بوده‌اند اما چطور؟
به روشنی می‌توان در تمام انتقادها مشاهده کرد تنها اشاره به عدم راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات می‌شود اما کمتر ملاحظه می‌شود کارشناسان و حامیان این طرح ملی اشاره دقیقی به نقاط جامانده طرح و مباحث فنی داشته باشند و این کلی‌گویی طبیعی است همیشه پاسخ‌های کوبنده و اقناع‌کننده از متولیان دولتی می‌گیرد و منتقدان را به بی‌سوادی و بی‌اطلاعی از طرح متهم می‌کنند!
پس ضروری است برای مطالبه‌گری صحیح و ثمربخش در امر تحقق شبکه ملی اطلاعات بر روی درختان تمرکز کنیم نه روی جنگل! به این معنا که درختانی که جنگل را تشکیل می‌دهند و کماکان در تحقق عین‌شان کوتاهی و تعلل شده است، شناسایی و آنها از مجریان‌شان مطالبه شود.
به قطع یقین بازخوانی فرمایش رهبر عزیزمان در مورد روش مطالبه‌گری می‌تواند چراغ راه تحقق ماموریت‌های برزمین مانده این اقدام ملی باشد:
1. در امر انتقاد اگرچه نباید مسامحه کرد اما نباید طوری انتقاد کرد که مردم بدبین شوند.
2. انتقادهای عمومی اگرچه لازم است اما نباید جوری باشد که بند دل شنونده را پاره کند و همه چیز را از دست رفته بداند.
3. در انتقاد از دستگاه‌ها، کارهای خوب انجام شده هم دیده شود.
حمید صدیق‌میرزایی؛ فعال فضای مجازی
انتهای پیام/
