لزوم توجه والدین به سیره عملی پیامبر(ص) در تربیت فرزند
حجت‌الاسلام حسینی قمی گفت: پیامبر(ص) بهترین الگوی عملی برای مردم بود؛ یعنی به آنچه می‌گفت خود نیز عمل می‌کرد. محال است والدین خلاف عمل کنند، اما فرزندان خود را به خوبی دعوت کنند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا خداوند در آیات قرآن پیامبر(ص) را به عنوان اسوه‌ای نیکو در تمام ابعاد فردی و اجتماعی معرفی می‌کند؛ چرا که بر اساس عقیده مسلمانان رسول گرامی اسلام(ص) از هر خطایی مبرا و تمام حرکات و سکنات ایشان برگرفته از آموزه‌های وحیانی است.
امروز که با تلاش‌های مخرب رسانه‌های جهان اخلاق و فرهنگ در تمام جوامع به سوی انحطاط حرکت کرده است، تا حدی که می‌توان عصر امروز را جاهلیت مدرن نامید، بازخوانی ادب و آداب نبوی و گرایش به سیره عملی پیامبر گرامی اسلام(ص) و اهل‌بیت وحی(ع) بیش از گذشته احساس می‌شود. چرا که عمده معضلاتی که جوامع کنونی در زمینه‌های اخلاقی و فرهنگی با آن مواجه هستند، به دلیل عدم رویایی با الگوهای صحیح در بین مردمان آن جامعه است.
در این بین خانواده‌‌ها به عنوان مهم‌ترین رکن یک جامعه بیشتر نیازمند آموزش الگوهای دینی و نبوی هستند چرا که اصلاح و یا افساد یک جامعه رابطه مستقیمی با تربیت‌های افراد در محیط خانواده دارد؛ در واقع مدیران صالح حاصل تربیت صحیح افراد در خانواده است. بنابراین لازم است اعضای خانواده به ویژه والدین هر کدام به سهم خویش نقش خود را به خوبی ایفا کنند و فرزندانی تربیت کنند که در آینده گره‌ای از گره‌های جامعه را بگشایند و این مهم حاصل نمی‌شود مگر با به کارگیری از الگوهای صحیح که به اعتقاد ما مسلمانان و به تصریح قرآن کریم برترین و جامع‌ترین الگو پیامبر(ص) و اهل‌بیت وحی(ع) و خوبان درگاه الهی هستند.
حجت‌الاسلام قمی در یک برنامه زنده تلویزیونی در بیان یکی از راهکارهای تربیتی پیامبر(ص) گفت: پیامبر(ص) بهترین الگوی عملی برای مردم بود؛ یعنی به آنچه می‌گفت خود نیز عمل می‌کرد. والدین نیز باید در قبال فرزند اینگونه باشند و بر آنچه می‌گویند عمل کنند. محال است والدین خلاف عمل کنند، اما فرزندان خود را به خوبی دعوت کنند. اگر پیامبر(ص) امر به انفاق می‌کرد، خود ایشان به قدری انفاق می‌کرد که خداوند در قرآن امر به میانه‌روی کرد و فرمود: «وَ لا تَجْعَلْ یَدَکَ مَغْلُولَةً إِلى عُنُقِکَ وَ لا تَبْسُطْها کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً؛ و دستت را به گردنت زنجیر مکن و بسیار [هم] گشادهدستى منما تا ملامتشده و حسرتزده بر جاى مانى.» یا اگر امر به جهاد می‌کردند، خود نیز از پیشتازان مبارزه بودند تا حدی که امیرالمؤمنین(ع) در خطبه‌ای از نهج‌البلاغه فرمود وقتی آتش نبرد شعله می‌گرفت، همه به رسول خدا پناه می‌بردند.
انتهای‌پیام/
