دولت‌آبادی: بین سلامت روان و حقوق کودک رابطه تنگاتنگ وجود دارد
نایب رئیس انجمن روانشناسی ایران با اشاره به اینکه سلامت روان و حقوق کودک در هم تنیده‌اند گفت: امنیت واژه مشترک مباحث حقوقی و روانشناسی مربوط به کودک است.
به گزارش خبرنگار قضایی خبرگزاری تسنیم، نشست کودک و حق کودکی شب گذشته در کانون وکلای دادگستری مرکز برگزار شد. دکتر شیوا دولت‌آبادی روانشناس و نایب رئیس انجمن روانشناسی ایران طی سخنانی گفت: از زمان پذیرش کنوانسیون کودک در ایران ارتباط تنگاتنگ بین روان کودک و حقوق آن را دریافتم و متوجه شدم که مسئله حق و جامعه سالم تنگاتنگ و در هم تنیده‌اند.
وی امنیت را واژه مشترک در میان همه مباحث حقوقی و روانشناسی مربوط به کودک دانست و گفت: امروز شاهد لطمه دیدن امنیت کودکان در جهان از یمن تا سوریه هستیم که انسان‌ها را دچار آسیب در سلامت روان می‌کند.
دولت‌آبادی با اشاره به اینکه نیاز کودکان به حمایت در تمام مکاتب اخلاقی و دینی یک اصل است گفت: در نگاه تکاملی به موجودات هم مثلا بارور شدن و ترشح هورمون هایی مانند پورولاکتین و اکسیتوسین الگوهای مادری را همراه خود می‌آورد.
وی با اشاره به نظریه ژن‌های خودخواه و کتاب ریچارد هاوکین در این باره گفت: تمام جانداران به دنبال این هستند که از نسلشان چیزی باقی بماند که این مسئله فرآیند مراقبت را به صورت ژنی به دنبال خود می‌آورد. این توانایی در انسان به اوج خود می‌رسد و ما مثلا در کشور خودمان والدینی را داریم که از نان شب خود می‌زنند که فرزندانشان را به دانشگاه آزاد بفرستند. در عین حال در تمام دنیا بیشترین آزار به کودکان در زیر سقف خانه‌ها و در کنار همان ژن‌های خودخواه صورت می‌گیرد.
نایب رئیس انجمن روانشناسی ایران سپس به ارتباط امنیت و دلبستگی پرداخت و در این خصوص گفت: خیلی از رفتارهای افراد بزرگ‌سال را با صبرهای دلبستگی می‌توان توجه کرد.نوزاد انسان تا زمان راه رفتن به هزاران ساعت مراقبت نیاز دارد و آنچه بین مادر و فرزند اتفاق می‌افتد همان دلبستگی است که میزان آن به نوع مراقبت باز می‌گردد.
دولت‌آبادی با اشاره به اینکه اینک باید از خود بپرسیم که فرزندان سوریه‌ای که در دوران جنگ به دنیا آمده‌اند چه سطحی از مراقبت را دریافت کرده‌اند، دلبستگی را به سه نوع ناایمن، ناایمن اجتنابی، اجتنابی و آشفته تقسیم کرد و گفت: آدم‌هایی هستند که دنیا را از فیلتر ناامنی نگاه می‌کنند و این حاصل آن است که برای نیازهای اولیه خود پاسخی نگرفته‌اند.
وی با اشاره به اینکه ایمنی با نازپروردگی متفاوت است افزود: برای امن بودن باید نیازهای بچه و گریه‌های آن دیده شود و باید حضور مناسب و پاسخگویی از سوی آنها فهمیده شود.
دولت‌آبادی با اشاره به کودکان و نوجوانان کانون های اصلاح و تربیت گفت: بسیاری از آنها طیفی از دلبستگی ناایمن را تجربه کرده‌اند و یا بچه‌هایی که در مهدکودک نافرمانی می‌کنند نشان می‌دهند که دنیا برایشان یک محیط ناایمن است.
نایب رئیس انجمن روانشناسی ایران با اشاره به اینکه انسان یک موجود زیستی، روانی و اجتماعی است و ابتدا نیاز به غذا، گرما و ... دارد افزود: واقعا بچه‌های یمنی کدام امنیت غذایی را تجربه می‌کنند؟ بچه‌های گرسنه اولین قربانیان عدم احقاق حقوق هستند در حالیکه بین تغذیه خوب، ذهن سالم، اندام خوب و تقویت ماهیچه‌ها رابطه وجود دارد و اگر محرومیت از مهر و محبت به محرومیت غذایی افزوده شود چه بلایی سر انسان می‌آورد؟
دولت‌آبادی با اشاره به اینکه بچه‌ها در میان موج‌های هیجان زندگی می‌کنند و نیاز به مادری دارند که آنها را آرام کند و حواسش به سلامت، تغذیه، سوالات و گریه‌های آنان باشد افزود: ارتباط و چسبندگی کودک و مادر در نخستین روزهای زندگی امنیت را به او می‌شناساند و اگر جداسازی به صورت ایمن صورت بگیرد سبب می‌شود که کودک دنیا را جایی امن و خوب ببیند و بخش‌های مغزی مرتبط با این موضوع به درستی شکل بگیرد.
انتهای پیام/
