نگاهی به مطالب ستون نویس‌های ترکیه|چرا آبروی مکزیک را می‌بری؟/ ترامپ و اردوغان زیر یک سقف می‌نشینند ولی دیدار نمی‌کنند
توجه به سیاست‌های اردوغان به ویژه در مواجهه با مساله سوریه و آمریکا، مورد توجه اغلب ستون نویس‌های ترکیه قرار گرفته است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، ستون نویس‌های روزنامه‌های ترکیه که در زبان ترکیه از آنان به عنوان «گوشه نویس» یاد می‌شود، نقش مهمی در هدایت افکار عمومی ترکیه و بالا رفتن میزان محبوبیت و فروش روزنامه‌های این کشور دارند. تسنیم هر هفته دو بار، گزیده‌هایی از مهمترین ستون‌های روزنامه‌های ترکیه را به خوانندگان خود ارائه می‌دهد.
ای اوبرادور! چرا آبروی مکزیک را می‌بری؟
اورهان بورسالی/ روزنامه جمهوریت
حتماً شما هم دیده‌اید که رئیس جمهور مکزیک، دست به چه اقدام جالبی زده است. آندرس مانوئل لوپز اوبرادور که جدیداً به عنوان رئیس جمهور مکزیک مشغول به کار شده است، در اولین گام های دوران مسئولیت خود، هواپیمای لوکس ریاست جمهوری را به مزایده گذاشت، آن را فروخت و پول را به صندوق خزانه دولت ریخت. او در برابر رسانه ها اعلام کرد: در شرایطی که بخش مهمی از مردم کشور من فقیر هستند، از سوار شدن بر چنان هواپیمای لوکسی خجالت می کشیدم. به همین خاطر تصمیم گرفتم هواپیما را به فروش برسانم و در تمام مسافرت‌هایم مانند شهروندان عادی مکزیکی در هواپیما های عادی بنشینم. اگرچه در این سفر من با تاخیر 4 ساعته مواجه شدم، اما از آنجایی که این مشکل برای همه شهروندان وجود دارد، من نیز باید آن را تحمل کنم. من فکر می کنم قدرت در تواضع و ساده زیستی است.
رئیس جمهور مکزیک در شرایطی در داخل هواپیمای عادی این سخنان را بر زبان آورده که در کشور ما شاهد آن هستیم که ر.ط.ا، همچنان مشتاق خرید هواپیماهای لوکس و ایجاد قصر های جدید است. جالب اینجاست که قبل از این که نظام سیاسی کشور را تغییر دهد، در سفر به آمریکای لاتین، پس از کوبا به مکزیک رفت و در مورد نظام ریاستی آنها، با سیاستمداران و دولتمردان مکزیک صحبت کرد. من پیشنهاد می کنم یک بار دیگه هم آنجا برود و خطاب به اوبرادور بگوید: اوبرادور! مرد حسابی! چرا آبروی کشورت را می بری؟ چرا کاری می کنی که آبرو و اعتبار مکزیک از بین برود؟ منچند هواپیمای لوکس دارم اما به خاطر آبروی کشورم، باز هم دارم هواپیماهای جدید می خرم. هم اکنون چند قصر در اختیار من است، اما دستور داده ام قصر تابستانی و بناهای معظم دیگری هم بسازند. اندکی به فکر اعتبار خود و کشورت باش و دست از این کارها بردار. من هواپیمای جدید می خرم ، تو همین هوا پیمای موجود را هم می فروشی؟ آخر این چه کاری است؟
ترامپ و اردوغان، زیر یک سقف می‌نشینند ولی دیدار نمی‌کنند
مهمت بارلاس/ روزنامه صباح
فردا سه شنبه در نشست مجمع عمومی سازمان ملل، اول رجب طیب اردوغان سخنرانی می‌کند بعد دونالد ترامپ. محورهای اصلی سخنرانی اردوغان در نشست سازمان ملل را می دانیم. چرا که قبل از حرکت به سوی نیویورک، به خبرنگاران گفت: در سخنرانی خود بیش از هر چیز به مسئله سوریه اهمیت می دهم و از این موضوع صحبت خواهم کرد که هفت سال از بحران سوریه گذشته و تاکنون هیچ کشوری به اندازه ترکیه مسئولیت پذیری خود را در برابر مشکلات انسانی ناشی از این بحران به نمایش نگذاشته است.
همه ما می‌دانیم که دونالد ترامپ ریس جمهور آمریکا، سازمان ملل را هیچ می انگارد و بهایی به نقش این نهاد بین‌المللی نمی‌دهد. به خاطر داشته باشیم که قدس را به عنوان پایتخت اسرائیل معرفی کرد و به راحتی زیر میز مذاکره زد و از توافق هسته ای با ایران خارج شد، تا نشان دهد به هیچ کدام از توافقات مرتبط با روابط بین الملل بها نمی دهد.
به نظر می‌رسد که امسال نباید انتظار داشته باشیم در مجمع عمومی، بین ترامپ و اردوغان دیداری صورت بگیرد. آنها زیر یک سقف خواهند نشست اما به احتمال قوی با هم دیدار نخواهند کرد.
چگونه از دست اردوغان خلاص خواهیم شد؟
حسن جمال/ پایگاه تحلیلی تی24
«در این دنیا هیچ چیز ابدی نیست. روزی فرا می‌رسد که دموکراسی هم به صفحات تاریخ بپیوندد. مفاهیمی همچون تفکیک قوا، استقلال دستگاه قضا، رسانه‌های آزاد و چنین چیزهایی، همانند لیبرال دموکراسی، این روزها در شرایطی قرار گرفته اند که می‌توانیم بگوییم دارند بحران میانسالی را طی می کنند. آیا جایگزین بهتری برای دموکراسی وجود دارد؟ به خاطر بیاوریم که چرچیل در سال 1947 گفته بود؛ دموکراسی بدترین شیوه مدیریت کشورها است. اما فورا پس از آن در جمله دیگری می گوید: البته اگر دیگر روش های امتحان شده را در نظر نگیریم! دموکراسی آمریکا می‌تواند از دونالد ترامپ گذر کند اما اگر قرار باشد در مورد گذر دموکراسی ترکیه از اردوغان صحبت کنیم قضیه دشوار تر و پیچیده تر می شود.»
این سطرها به من تعلق ندارند و من آنها را از کتاب یک نویسنده آمریکایی نقل کرده‌ام که به تازگی در نیویورک منتشر شده است. نام کتاب این است «دموکراسی چگونه به پایان می رسد» نویسنده این کتاب آقای پروفسور دیوید رانسیمان استاد علوم سیاسی دانشگاه کمبریج است. روز شنبه در زیر سایه یک درخت در حیاط خانه ام، مشغول نوشتن بودم که صدای وحشتناک سه فروند هواپیمای جنگنده، مرا دچار وحشت کرد. سرم را بلند کردم و در آسمان استانبول سه فانتوم را دیدم که داشتن دور می شدند و دود سفید از خود به جای می‌گذاشتند. یاد شب کودتا افتادم و واقعاً وحشت کردم.
خیلی وقت ها می‌توان به وضوح دید که چیز هایی دارند به پایان می رسند و تمام می شوند اما بسیار سخت و دشوار است که بگوییم چه چیزهای دیگری جایگزین آنها خواهند شد. من می خواهم در مورد فرداها و آینده‌ی ترکیه بیاندیشم. می‌خواهم بپرسم: فردا در ترکیه چه خواهد شد؟ کسی می داند؟ خیر. در تاریکی قرار گرفتیم. خوب...اردوغان چه خواهد شد؟ می دانیم که اردوغان دیگر در حال صعود نیست و در حال سقوط است. اما چگونه و چه وقت از دست او خلاص خواهیم شد؟ کسی می داند؟ نه. فکر نمی کنم.
دشواری‌های ائتلاف اردوغان و باغچلی در انتخابات محلی
مهمت آجت/ روزنامه ینی شفق
قانون اساسی ترکیه در مورد شکل و مکانیسم ائتلاف در انتخابات محلی و شهرداری ها، زمینه و گزینه های چندانی به دست نمی دهد و باید بگوییم که در چند سال اخیر، احزاب در این مورد غفلت کرده و این خلاء را احساس نکرده اند. در شرایط فعلی هم شاهد این هستیم که بین حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان و حزب ائتلاف ملی به رهبری دولت باغچلی برای دست یابی به فرمول نهایی ائتلاف در انتخابات پیش رو مشکلات و موانعی وجود دارد.
راه معقول و منطقی برای ائتلاف این دو حزب در انتخابات شهرداری ها، این است که در برخی شهرها، حزب حاکم، نامزد معرفی نکند و از نامزد حزب حرکت ملی حمایت کند و در شهرهای دیگری نیز، حزب حرکت ملی حامی نامزد حزب عدالت و توسعه باشد و خود مستقلا نامزد معرفی نکند. غیر از این نمی توان خرگوش دیگری از کلاه درآورد و به نظر می‌رسد سناریوی دیگری وجود ندارد. اما سخنان سخنگوی حزب عدالت و توسعه، تمام این سناریوها را نقش بر آب کرد. عمر چلیک به محض پایان یافتن جلسه شورای اجرایی حزب اعلام کرد: ما در تمام مناطق نامزد معرفی می‌کنیم.
این جمله ساده و معنی دار او، واکنش و گله‌مندی سران حزب حرکت ملی را به دنبال آورد. اما اردوغان نیز پیش از حرکت به سوی آمریکا عین همین عبارت را بکار برد و به نظر می‌رسد مسئله ائتلاف با باغچلی پیچیده‌تر از آن باشد که تصور می کردیم. سه احتمال به ذهنم می رسد: یا نمی‌خواهند ائتلاف کنند و تمایلی به چنین چیزی ندارند یا اینکه می‌خواهند دست بالا بگیرند که در مذاکره امتیاز بیشتری به دست بیاورند و یا به عنوان احتمال سوم سناریو و راهکاری نشان خواهند داد که به ذهن هیچ کسی خطور نکرده است.
در پایان می خواهم به این موضوع هم اشاره کنم که بین حزب عدالت و توسعه و حزب حرکت ملی در برخی نقاط اختلاف نظر وجود دارد. به عنوان مثال در سیاست خارجی مانند هم نمی اندیشند و همچنان که دیدیم چند روز پیش دولت باغچلی در مورد مسئله هواپیمای اهدایی امیر قطر اعلام کرد: ترکیه کشوری نیست که از دیگران هدیه قبول کند ما به چنین هواپیمایی نیاز نداریم.
انتهای پیام/
