مثنوی گنجینه‌الاسرار اثری در زمینه ادبیات عاشورایی + دانلود

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا  «گنجینه‌الاسرار» مجموعه اشعاری از میرزا نور الله فرزند میرزا عبدالله، ملقب به تاج‌الشعرا و مشهور به "عمان سامانی" است؛ لذا اصالت و شهرت عمان سامانی به خاطر آفریدن این مثنوی است. «گنجینه‌الاسرار» که حاصل توجهات ذوقی و عارفانۀ شاعر به داستان کربلاست، از آغاز آفرینش و ایجاد نشئات مختلف و مراحل وجود شروع شده و در تنۀ محکم خود به حرکت حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام به سرزمین طف و انتخاب شهادت می‌پردازد.  حجت‌الاسلام حبیب الله فضائلی در وصف گنجینة الاسرار آورده‌است این کتاب به حق کنز اسرار یا چنانچه خود سراینده نامیده گنجینه اسرار است، اسراری از ظهور عشق و جمال، اسراری از راز و نیاز عاشق و جذبه‌های معشوق، اسراری از سیر و سلوک و حالات وجد و شوق، اسراری از سوز و گداز و هجران و وصل است.

همچنین رهبر معظم انقلاب نیز سال 90 در بخشی از بیاناتشان در دیدار جمعی از شعرای آئینی با اشاره به دیدار حضرت زینب(س) با ام‌المبنین(س) قطعه‌هایی از شعر عمان را استفاده کردند و در این باره فرمودند: «حضرت زینب آمدند جلو، راه را گرفتند و گفتگوئی بین این دو بزرگوار انجام گرفت. عمان از این گفتگو استفاده کرده برای تشریح شخصیت حضرت زینب. «کای عنان گیر من آیا زینبی **یا که آه دردمندان در شبی» که بعد دنبالش این است: «زن مگو مردآفرین روزگار». ببینید، از این مناسبت - مناسبت گفتگوی این برادر و خواهر - استفاده می‌کند برای اینکه شخصیت حضرت زینب سلام اللَّه علیها را تشریح کند. اینها میدانهای مهمی است. یعنی شرح حالها و زبان حالها فقط بیان آن حالی که در آن لحظه قهرمان داستان دارد، نباشد؛ بلکه می‌تواند شرح خصوصیات او، شخصیت او، ظرافتهای روح او و عظمت‌هایی که در وجود او هست، باشد؛ اینها همه میدانهاست.»

گنجینة الاسرار دارای 41 بخش به علاوه هشت قصیده است. نام برخی از بخش‌های آن عبارت است از: «در بیان خطابه‌ی آن امام مهربان و موعظت مخالفان با حقیقت، گو زبان، از راه رحمت و از در شفقت و هدایت بر سبیل اجمال گوید»، «در بیان تجلی کردن جمال بیمثال حسینی از روی معنی در آینه‌ی وجود زینب خاتون سلام اللّه علیه و علیها از راه شهود بطور اجمال گوید»، «در بیان تجلی آن ولی اکبر به قابلیت و استعداد فرزند دلبند خود علی اصغر و با دست مبارکش به میدان بردن و بدرجه‌ی رفیعه‌ی شهادت رسانیدن و مختصری از مراتب و شئونات آن امام زاده‌ی بزرگوار علیه السلام»، «در بیان محاربه‌ی آن موحد صاحب یقین در میدان مشرکین و پیغام آوردن جبرئیل امین از حضرت رب العالمین و افتادن آن حضرت از زین بر زمین، سلام اللّه علیه الی یوم الدین». 

در قسمت‌هایی از بخش مربوط به «پیغام آوردن جبرئیل» می‌خوانیم که امام حسین(ع)‌ خطاب به وی گفت:  

آنکه از پیشش سلام آورده‌ای
و آنکه از نزدش پیام آورده‌ای

بی حجاب، اینک هم آغوش من ست
بی تو رازش جمله در گوش من‌ست

از میان رفت آن منی و آن تویی
شد یکی مقصود و بیرون شد دویی

گر تو هم بیرون روی، نیکوترست
ز آنکه غیرت، آتش این شهپرست

جبرئیلا رفتنت زینجا نکوست
پرده کم شو در میان ما و دوست

رنجش طبع مرا مایل مشو
در میان ما واو، حایل مشو

این مثنوی را می‌توانید از اینجا به صورت کامل مطالعه و یا فایل کتاب را از پیوست همین بخش دریافت کنید. 

انتهای‌پیام/