کمیابی پوشک و تولیدکنندگان کامیاب از ارز دولتی
تخصیص ارز دولتی به تولیدکنندگان محصولات مهم برای واردات مواد اولیه به چه امیدی صورت می گیرد؟ حتما دولت برای جلوگیری از افزایش قیمت و اختلال در عرصه مایحتاج عمومی مردم اینگونه تولیدکنندگان را از خزانه ملت بهره مند می سازد.
تولیدکننده اتو کشیده ای که در شرایط حساس کنونی و التهاب جامعه ارز دولتی 4200 تومانی دریافت کرده است و پس از واردات مواد اولیه یا از ترخیص آن از گمرک تعلل می کند، یا به بهانه های واهی از عرضه عادی محصول در شبکه های توزیع اجتناب می کند تا با کمیابی محصول، جامعه را آماده گرانی آن بکند و سود بادآورده کلانی به جیب بزند چه عنوان با مسمایی می تواند داشته باشد؟
حکایت امروز پوشک بچه دقیقاً همین است. اما دردآورتر این است که این تولیدکننده یک سرمایه گذار خارجی است که با وعده سرمایه گذاری کلان و ورود سرمایه و تکنولوژی روز با مشوقهای فراوان دولت وارد کشور شده است و پس از مدتی با حذف تولیدکنندگان گرفتار مشکلات فراوان داخلی سهم بالایی در بازار کسب کرده است و هم اکنون چنین رفتاری با مردم کشورمان از خود نشان می دهد.
اگر همین تولیدکننده در کشور متبوع خود چنین اقدامی می کرد، مهر سیاه خیانت بر پیشانی او نمی کوبیدند؟
دیگر نمی توان کمبود کالا را صرفاً بر گردن دلالان و افزایش تقاضای مردم یا عدم ترخیص به موقع کالا از گمرکات انداخت و تولیدکننده به سادگی از پاسخگویی قسر در برود.
رهبر معظم انقلاب کمیابی پوشک بچه را برای عصبانی کردن مردم میوه عدم نظارت مسئولین ذیربط و گونه ای خرابکاری توصیف کردند. وزارت صنعت، معدن و تجارت صرفاً مسئولیت ذاتی حمایت از تولیدکنندگان را ندارد بلکه نظارت و رسیدگی به تخلفات تولیدکنندگان را نیز به عهده دارد و باید تولیدکنندگان محصولات سلولزی و بهداشتی را درباره شرایط موجود بازار این محصولات به پاسخگوئی وا دارد.
انتهای پیام/
