آدرس غلطی به نام DNA نفت ایران

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، پس از دستور ترامپ مبنی بر خروج از برجام و بازگشت مجدد تحریم‌های نفتی از اواسط آبان ماه این امکان وجود دارد که شرایطی مشابه سال 90 تکرار شده و صادرات نفت کشور به میزان یک میلیون بشکه افت کند، لذا ارائه و بررسی راهکارهای دور زدن تحریم های نفتی بیش از پیش اهمیت می‌یابد. طبق نظر کارشناسان یکی از راهکارهای مقابله با تحریم های نفتی، عرضه نفت در بورس و مشارکت بخش خصوصی در صادرات نفت است که البته پیرامون پیاده سازی آن شبهاتی وجود دارد. یکی از این شبهات ناظر به ویژگی های مشخص نفت ایران و قابل شناسایی بودن آن است.

منتقدان عرضه نفت در بورس معتقدند که آمریکا خرید نفت ایران را تحریم کرده است و برای آمریکا اهمیتی ندارد که صادرکننده نفت ایران چه کسی است. هم چنین این افراد معتقدند نفت کشورها شناسنامه‌ی خاص خود را دارد فلذا شناسایی نفت کشور به راحتی و با یک آزمایش ساده در بندری که نفت ایران تخلیه می‌شود توسط آمریکا امکان‌پذیر است؛ در نتیجه تفاوتی نمی‌کند که نفت توسط شرکت ملی نفت ایران صادر شود یا بخش خصوصی؛ از اینرو عرضه نفت در بورس و مشارکت بخش خصوصی در صادرات نفت کشورمان نمی تواند منجر به بی اثر کردن تحریم‌های نفتی شود.

این شبهه در حالی مطرح می شود که نفت خام کشورها معمولا بر اساس دو معیار میزان گوگرد و وزن مخصوص دسته‌بندی می‌شوند. نفت‌هایی که دارای گوگرد بیشتری بوده نفت ترش، و نفت‌هایی که گوگرد کمتری دارند، نفت شیرین نامیده می‌شوند. میزان گوگرد نفت خام کشور در چاه‌های مختلف متفاوت است همچنین میزان گوگرد نفت خام ایران با نفت خام سایر کشورهای دارای منابع نفت وضعیت یکسانی دارد که امکان تمییز آن از سایر نفت ها غیرممکن است.

برای اندازه‌گیری وزن مخصوص نفت معیاری به نام API مورد استفاده قرار می‌گیرد که معکوس چگالی نفت است. نفت‌هایی که API پایین‌تری دارند، نفت سنگین نامیده می‌شوند و نفت‌هایی که API بالاتری دارند، نفت سبک نامیده می‌شوند. نفت میادین مختلف ایران API های مختلف دارند که حتی در طول روز نیز API این میادین تغییر می‌کنند. همچنین تغییرات دما نیز باعث تغییرات API نفت خام یک میدان می‌شود به همین دلیل نفت خام کشورها بر مبنای مشخصه API در سه بازه‌ی نفت سنگین، نفت متوسط و نفت سبک قرار می‌گیرند.

بنابراین اینگونه نیست که نفت خام کشورها ویژگی ثابت و خاصی داشته باشند بلکه میزان گوگرد و API نفت خام کشورهایی که در یک دسته قرار می‌گیرند برابر و نزدیک به هم هستند که در طول زمان و با تغییر شرایط نیز تغییر می‌کنند. هم چنین باید توجه داشت کشور ایران دارای میادین مشترک نفتی با کشورهای همسایه است که باعث می‌شود نفت استخراج شده در دو کشور دارای ویژگی‌های یکسانی بوده و در بازار جهانی قابل شناسایی و تفکیک نباشد.

علاوه بر این اختلاط نفت خام یک میدان با نفت خام های میادین مختلف، میزان گوگرد و API آن نفت خام را تغییر می‌دهد که بسته به میزان نفت خام‌های ادغام شده ویژگی‌های هر کدام در میزان گوگرد و API نفت خام جدید تاثیرگذار است. بر همین اساس کشورهای دارای منابع نفت خام با استفاده از این روش، نفت خام میادین مختلف را با هم مخلوط می‌کنند تا میزان گوگرد و API را به حد مطلوبی رسانده و مناسب صادرات شود. از اینرو این امکان برای بخش خصوصی وجود دارد که نفت خام کشور را در طول مسیر یا در بنادر دیگر با نفت خام سایر کشورها مخلوط کرده و بدین صورت شناسنامه نفت خام کشور را به طور کلی عوض کند.

در مجموع به نظر می‌رسد هرچند شناسنامه نفت ایران در یک بازه‌ی مشخص از لحاظ میزان گوگرد و API قرار می‌گیرد اما این ویژگی‌ها به گونه‌ای نیست که تنها یکتا و خاص نفت ایران باشد؛ لذا طرح موضوعاتی مانند قابل شناسایی بودن نفت ایران با یک آزمایش ساده از اساس نامعتبر است و با طرح این ادعاهای غیرواقعی نمی توان مدعی غیراجرایی بودن فروش نفت در بورس شد و جلوی آن را گرفت.

انتهای پیام/