نشان داوود رشیدی در دستان چهار نسل

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، شب گذشته دومین دوره اهدای نشان داوود رشیدی با اجرای منصور ضابطیان در تماشاخانه سنگلج و اهتمام احترام برومند برگزار شد. این مراسم که با یک دقیقه سکوت به یاد عزت‌الله انتظامی، زاده محله سنگلج آغاز شد، برگزیدگان نشان داوود رشیدی را به جامعه هنری و فرهنگی معرفی کرد.

احترام برومند پس از پخشی از نمایش دیکته به کارگردانی رشیدی دهه چهل و نمایش های سنگلج را درخشان خواند که به موضوعات سیاسی و اجتماعی آن روزها می‌پرداخت.

وی از رشیدی و بیضایی و دیلمقانی و رادی نام برد که برخی از مهمترین آثار آن دوران را در این سالن روی صحنه بردند و گفت این نمایش‌ها همگی به بحران‌های جامعه ایرانی می‌پرداختند. آثار آینه تمام نمایی از بحران‌ها و سلطه در آن دوران بود که گاه با واقع‌گرایی و گاه در قالب استعاره با مخاطبان سخن می‌گفتند.

برومند روایت‌‌های آن را به سبب مستقل بودن از گفتمان سلطه آن زمان روایتی صادقانه دانست و  از همین رو گفت برای همین است که سنگلج حافظه تاریخی تئاتر است.

برای اهدای نخستین نشان فرهاد و لیلی رشیدی روی صحنه آمدند تا نشان رشیدی را به جلال ستاری اهدا کنند.

جواد مجابی در رثای ستاری گفت: به گمان من ستاری نمونه یک روشنفکر فرهنگی خلاق است. تعریف مختصری از روشنفکر در ذهن من است. روشنفکر فرهنگی کسی است که نقد خردورز نسبت به وضعیت بشری برای مخاطبان خود دارد. ستاری منتقد خردمندی است که مستمر با توجه به فرهنگ ایران کار کرده و مخاطب اصلی او شیفتگان فرهنگ ایران بوده‌اند.

جایزه جلال ستاری در غیاب او به لاله تقیان، همسر وی اهدا شد. این جایزه برای یک عمر فعالیت فرهنگی و پژوهش در حوزه تئاتر و اسطوره اهدا شد. وی در حین دریافت جایزه گفت: من از طرف جلال ستاری ماموریت یافتم از شما تشکر کنم که وقت گذاشتید و در اینجا حاضر شدید.

او از جانب ستاری گفت من همانند شصت هفتاد سال پیش هنوز با داوود هستم.

آتیلا پسیانی برای اهدای جایزه دوم به محمد مساوات روی صحنه آمد و گفت: من از رشیدی در جامعه‌ای که جوان را برابر جهل می‌داند و استعدادهای جوانان را می‌کشد، رشیدی همواره حامی جوانان بود. بیست سال پیش وضعیت تئاتر تجربی مناسب نبود اما آرام آرام کسانی پیدا شدند که واقعا مایه مباهات ما شدند از جمله محمد مساوات.

مساوات پس از دریافت این جایزه با جذاب بودن این شب گفت به این جایزه احتیاج داشته چون جایزه چیز خوبی است.

جایزه سوم به رخشان بنی‌اعتماد و مجتبی پورطهماسب اهدا شد. برای اهدای این جایزه فیروزه صابر دعوت شد که در پروژه کارستان به این دو هنرمند همکاری داشته است. کارستان پروژه‌ای است که در آن تصویری مستند از برخی کارآفرینان ایرانی ارائه داده‌اند.

باران کوثری به نمایندگی رخشان بنی‌اعتماد این جایزه را دریافت کرد و علت عدم حضور را جراحی این کارگردان عنوان کرد. پیامی ویدئویی از بنی‌اعتماد منتشر شد که در آن گفت: اینکه مجموعه کارستان مورد توجه خانواده رشیدی قرار گرفته است برای اعضای کارستان اهمیت و باارزش است.

او گفت شخصیت رشیدی همانند سوژه‌هایی فیلم‌های کارستان الهام‌بخش بسیاری در حوزه فرهنگ و هنر بوده است.

مجتبی میرطهماسب برنده آخرین نشان نیز در سخنان خود گفت: من سال‌ها فیلم می‌سازیم و چند سالی به تبع توران خانم تصمیم گرفتیم رقابت نکنیم.

وی دریافت این نشان را دلالت بر آن دانست که یک فعالیت در نهایت در جایی دیده می‌شود و درباره کارستان و شخصیت هایش گفت این افراد به سختی می‌پذیرفتند که وارد حرفه شویم و گروه کارگردانان با یک هدف مشترک جمع شدیم و تا حدودی موفق شدیم. خیر برکت این مراسم یاد داوود رشیدی بود که ما را متا هم بار دیگر جمع کرد.

انتهای پیام/