جهادگران "الکفیل" در حاشیه شهر تهران/ خستگی‌ناپذیری برای حل مشکلات مردم +گزارش تصویری

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا؛ حاشیه‌نشینی یکی از اصلی‌ترین معضلات کلان‌شهر‌های ایران در چند دهه اخیر است. فقط کافیست به اندازه یک روزِ‌ کاری برای مشاهده این معضل اجتماعی که امروزه گریبان بسیاری از هم‌وطنان ما را گرفته است، وقت بگذارید و از مناطق محروم و حاشیه‌نشین تهران که خیلی فاصله زمانی و جغرافیایی با مرکز شهر تهران ندارند، بازدید کنید.

قدمت حاشیه‌نشینی در کشور به سه دهه اخیر بر‌می‌گردد، البته پیش از آن نیز حاشیه‌نشینی وجود داشت، امّا هرگز به این شدت نبود. هرچند تاکنون دستگاه‌ها و ادارات مرتبط اقدامی جدّی در مقابله با این معضل خطرناک انجام ندادند و به‌رغم کمبود امکانات در استان تهران، به‌دلیل بیکاری در مناطق محروم کشور، همچنان شاهد روند مهاجرت از روستاها و شهرهای کشور به این استان و تشدید حاشیه‌نشینی هستیم.

تهران، یکی از کلان شهرها و پر جمعیت‌ترین مناطق جهان و پایتخت کشورمان است که به‌دلیل سیاست‌های گذشته و انجام مهاجرت‌های متعدد، جمعیت زیادی در خود و نیز در استانی به همین نام و متشکل از 16 شهرستان جای داده است، در این شرایط، افرادی که به دلیل توانایی مالی کم‌تر، قادر به حضور در شهرها نیستند، به اطراف شهر رفته و با زندگی در شرایطی که مولفه‌های استاندارد زندگی را ندارد، حاشیه‌نشینی را رقم زده‌اند.

 بدیهی است، مسئولیت حل معضل حاشیه‌نشینی به صورت مستقیم با نهادهای متولی همچون شهرداری و استانداری و غیره است امّا در کنار آنها گروه‌های جهادی نیز هستند که منتظر تصمیمات و سیاست‌گذاری‌های این نهادها نمی‌نشینند و در اقدامی جهادی و با آغوش باز به سراغ محرومان حاشیه‌نشین تهران می‌روند و در حد بضاعت از آنها حمایت می‌کنند.

گروه جهادی "الکفیل" متشکل از جوانان انقلابی و جهادگر، از جمله تشکل‌های مردمی و خودجوش است که حل مشکلات مردم را اولویت خود قرار داده است و به‌دور از جناح‌بندی‌های سیاسی و بروکراسی اداری و تشریفاتی، در راه خدمت به محرومان پیش‌قدم شده است. سرپرستی این گروه جهادی را حجت‌الاسلام دکتر سید امیر عبدالملکی که فعالیت‌های جهادی ایشان در کمک‌رسانی به مردم زلزله‌زده کرمانشاه و آب‌رسانی به مناطق محروم سیستان و بلوچستان و غیره برای کسی پوشیده نیست،  بر عهده دارد.

گروه‌های جهادی یک ظرفیت تمام نشدنی برای نظام مقدس اسلامی هستند که دیروز در قالب بسیج مردمی در جبهه‌های دفاع مقدس و بعد از جنگ در قالب جهاد سازندگی و امروز در قالب گروه‌های جهادی در جهت اجرای منویات مقام معظم رهبری خدمت می‌کنند.

همین بچه‌های خاکی جهادگر که تصاویر آنها با لباس‌های خاکی رنگ در ذهن هایمان نقش بسته چه بسا در شهرهایشان با رنگ‌ها و سلایق متفاوت تیپ می‌زنند و همین‌هایی که گاه در اردوهای جهادی دسته جمعی یک روز را با تنها یک بسته بیسکویت سر می‌کنند بسا در زندگی معمولی پراشتهاترین فرد در فضای خانواده هستند.

شاید در این سال‌ها آنچه از اردوهای جهادی‌در ذهن مردم نقش بسته تصویری از بیل و کلنگ و شن و ماسه و چند جوان احتمالاً خیلی جدی با ظاهرهایی یکدست بوده که در حال انجام کارهای عمرانی بوده‌اند امّا اگر واقعا کمی عمیق‌تر به ماجرا نگاه کنیم و اگر مزه اردوهای جهادی زیر زبانمان برود می‌بینیم که وضعیت واقعاً این‌گونه نیست؛ بچه‌های جهادگر هرچند در فضای اردو همگی یکرنگ و یکدل با هدف رفع مشکلات مردم در تلاشند اما بسیاری از آنها دارای تفکرات سیاسی و اجتماعی مختلفی هستند. 

ماموریت جدید این گروه جهادیف مناطق جنوبی شهر تهران است که از امکانات اولیه و خدمات رفاهی و درمانی و غیره محروم هستند.

منطقه کویرآیاد کهریزک از مناطق محروم و دورافتاده است که در چند کیلومتری ورامین شهرستان ورامین قرار گرفته است. اهالی این روستا از امکانات اولیه زندگی همچون آب شُرب، درمانگاه و مدرسه محروم هستند. در این روستا گرچه اتباع افغانی بیشترین سهم را ز سکونت در آن دارند امّا برخی از هموطنان ایرانی زندگی خود را در این روستا سپری می‌کنند.

ساکنان کویرآباد از محرومیت فراوانی رنج می‌برند، از کمبود سوخت در این منطقه گرفته تا فقر اقتصادی که غبار پیری را بر چهره مردمان این منطقه نشانده و چندین و چند مشکل و محرومیت که رنج کویرآباد را صد چندان کرده است. خانه‌های همه این روستاها گاه‌گلی و زندگی در این خانه‌ها سخت و طاقت فرسا است، روستاییان علاوه بر مشکل آب، به مشکلاتی همچون سوخت مواجه هستند به گونه‌ای برای گذران زندگی از چاه‌های غیراصولی و غیربهداشتی استفاده می‌کنند.

محرومیت دختران و پسران کویرآباد که اغلب از اتباع افغانی هستند، زخمی دیگر بر پیکره این منطقه است. نبود زیرساخت و راه ارتباطی مناسب دیگر موضوعی است که بر محرومیت زیلایی افزوده است، جاده‌های مناطق این دهستان در تابستان خاک و در زمستان گل و لای است و اگر برف و بارانی ببارد مسیر بسته می‌شود و مردم مجبور می‌شوند در همان شرایط گذران زندگی کنند.

آقای چاوشی از اهالی قدیمی این روستا درباره مشکلات این روستا چنین می‌گوید: نبود مدرسه در این منطقه از مشکلاتی است که اهالی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. بچه‌های محصّل این محله، باید برای رفتن به مدرسه از منطقه ناامن و پرخطری عبور کنند تا به محله شورآباد برسند. بنیاد مستضعفان املاک این روستا را در اختیار گرفته است و همین موضوع باعث شده تا اهالی قدیمی این روستا به شهرهای اطراف مهاجرت کنند و اتباع خارجه جایگزین آنها شوند. این روستا از وجود دهیاری و شهرداری محروم است و شاید همه این معضلات به‌دلیل همین بی‌توجهی به زندگی اهالی این روستا باشد.

گزارش تصویری از اعزام گروه جهادی الکفیل به روستای کویرآباد را در ادامه مشاهده می‌کنید.

انتهای پیام/