مقدم‌فر در گفتگو با تسنیم: "مرحوم طباطبایی" روحانی مردمی، ساده‌زیست و انقلابی بود

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، چهل روز از درگذشت مرحوم حجت‌الاسلام و المسلمین سید مهدی طباطبایی شاگرد قدیمی حضرت امام و استاد اخلاق برجسته تهرانی‌ها می‌گذرد. عالمی که مراسم تشییع و ترحیم وی با حضور خیل گسترده مردم تهران برگزار شد.

• بیشتر بخوانید

1. مروری بر مواضع مرحوم سیدمهدی طباطبایی
2. شرح کامل زندگی مرحوم سیدمهدی طباطبایی

به مناسبت چهلم درگذشت آن عالم برجسته، حمیدرضا مقدم‌فر کارشناس مسائل سیاسی که از سال‌های دور با مرحوم طباطبایی ارتباط نزدیک داشت در گفتگو با خبرنگار تسنیم به بیان 4 ویژگی مهم حجت‌الاسلام طباطبایی پرداخته است.

** "روحانی بودن و آخوندی کردن"

حمید رضا مقدم‌فر با بیان اینکه چهار ویژگی ممتاز در آن مرحوم وجود داشت، اظهار داشت: اولین ویژگی "روحانی بودن و آخوندی کردن" بود. آسید مهدی منبر را سنگر خدمت تلقی کرده بود و تا آخر عمر «روحانی» باقی ماند.

وی افزود: ایشان اسیر جو زمانه نشد. ادای روشنفکری را در نیاورد و سنگر خدمت در منبر و محراب را بر هیچ خدمت دیگری ترجیح نداد. به معنای کلمه آخوند و یادآور علمای سلف بود.

مقدم‌فر با بیان اینکه مرحوم طباطبایی روضه می‌خواند و با گریه‌کنندگان ابا‌عبدالله(ع) و حضرت زهرا(س)، اهل بیت مکرم پیامبر اسلام(ص) همنوایی عارفانه و عاشقانه داشت، خاطر نشان کرد: مجلس روضه در حقیقت روضه رضوان او بود. در این مجالس، آب حیات می‌نوشاند و می نوشید. سوز و آه و اشک در مصائب اهل بیت(ع) داشت و وقتی روضه می‌خواند با آن نَفَسِ تنگ، تصور می‌کردی خود از سوز و گداز مصیبت دارد آب می‌شود.

** "مردمی بودن"

این کارشناس مسائل سیاسی، ویژگی دوم مرحوم طباطبایی را "مردمی بودن" دانست و تاکید کرد:  او از کنار مردم بودن سیر نمی‌شد. با آنها زندگی می‌کرد و در کنارشان بود. بوی عرق آن کارگر زحمتکش با عطر و گلاب آن مسجدی و ادکلن آن دیگری مانع برقراری ارتباطش با آنها نبود. او با دل، با مردم مواجه می‌شد و بر دل‌های‌شان تأثیر می‌گذاشت لذا دَرِ خانه‌اش هیچ‌گاه به روی مردم بسته نشد محل زندگی اش را از جنوب شهر و از کنار مردم پاک و مستضعف تغییر نداد. آب و هوای محله غیاثی را بر آب و هوای هیچ‌ جای دیگر ترجیح نداد.

وی افزود: آسید مهدی برای کمک به مردم «آبروی» خودش را خرج می‌کرد. ابایی نداشت برای درمان درد مردم آبروی خودش را خرج کند و برای فلان و فلان نامه بنویسد و سفارش کند. به پارتی بازی اینچنینی برای حل مشکلات مردم و نه منافع خودش، اعتقاد داشت و بارها می‌گفت اهل بیت(ع) هم پارتی‌های ما نزد خداوند هستند. چه بسیار مشکلات مردم که با اجابت نامه‌های ایشان توسط مسئولانی که از دل دوستش داشتند و به ایشان احترام می گذاشتند حل می‌شد. سفره‌دار بود و در روزهای پنجشنبه و دیگر اوقات در خانه‌اش را باز می‌کرد و مردم را سر سفره خود می‌نشاند. در تحکیم اخلاق و پیوندهای زناشویی سنگ تمام می‌گذاشت. چه بسیار خانواده‌هایی که آرامش امروزشان را مدیون نصیحت‌های آن پیر سفر کرده‌اند.

** "نسبتی با اشرافیت نداشت"

این کارشناس مسائل سیاسی که سال‌های زیادی را پای منبر مرحوم طباطبایی گذرانده بود، تصریح کرد: ایشان نسبتی با اشرافیت نداشت و هرگز به ساده زیستی خود فخر نفروخت. ساده زیستی او ریشه‌دار بود و در خوی و خصلت ایمانی‌اش ریشه داشت. او را که می‌دیدی واقعا با این که رهبر معنوی یک محله و بلکه تهران بود اما او را همچون یکی از احاد مردم می‌دیدی. تبختر نداشت و احترام مردم را به دلیل مسائل مادی جلب نمی‌کرد. مردم او را چون مانند خود می دانستند دوست می داشتند.

** "انقلابی‌بودن"

مقدم‌فر با اشاره به "انقلابی بودن" مرحوم حجت‌الاسلام طباطبایی اظهار داشت: او برای انقلاب اسلامی دل می‌سوزاند. در کوران جولان بدخواهان، دست از رهبری بر نداشت. عشقش به رهبری را در اشک‌هایی که در ملاقات با رهبری پس از بستری شدن در بیمارستان و عمل جراحی داشتند را می‌شد مشاهده کرد.

وی با بیان اینکه با این که بدخواهان انگیزه بسیار زیادی بر جداسازی ایشان از دامن انقلاب داشتند اما یک آن از انقلابیون و رهبر عزیزمان جدا نشد و تا آخر با او ماند، گفت:  انتقاداتی از مسئولان داشت و حتی کسانی را که دوست‌شان می‌داشت را نقد می‌کرد و هرگز دوستی‌اش با دیگران مانع انتقادات تند تیز به آنها نشد. از یاد نمی‌بریم که خود تعریف می‌کرد که چگونه با آقای هاشمی سر مواضع نامناسب فرزندانش بحث و جدل تند و تیز می‌کرده است.  ایشان در دامن انقلاب رویید. به واقع پاسدار خون شهید سعیدی بود و توانست در انقلاب اسلامی نقش آفرینی کند و برای پیشبرد اهداف انقلاب دل بسوزاند.

انتهای پیام/