«سالگردی که تبریک ندارد!» آقای رئیس جمهور، توقع مردم ما بالاست؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم،‌ محمدرضا سبزعلیپور اقتصاددان و رئیس مرکز تجارت جهانی ایران نسبت به اوضاع نابسامان اقتصادی ماهها و روزهای اَخیرِ کشور و همچنین سخنان چهارشنبه شب رئیس جمهور در جمع اصحاب رسانه واکنش نشان داد و طی یادداشتی تحت عنوان "سخنی صریح و بی پرده با آقای روحانی" به مطالب مختلف و تأمل برانگیزی اشاره کرده که متن کامل آن بشرح زیر می باشد:

اوضاع آشفته و نابسامان اقتصاد کشورمان که در ماههای اخیر بطور خطرناکی غیرقابل پیش بینی شده و آیندۀ مبهم را در مقابل ملت ایران قرار داده از یک سو و عملکرد عجیب و غریب و سخنان تعجب برانگیز جنابعالی نیز از سوی دیگر، بندۀ حقیر و غالب صاحب نظران سیاسی و اقتصادی کشور را به ترس و وحشت انداخته و همین نگرانی، اینجانب را برآن داشت تا در اولین سالگرد دومین دورۀ انتخاب جنابعالی، موارد و نکاتی را صریح و بی پرده خدمتتان بیان کنم، هرچند که میدانم حضرتعالی و غالب دولتمردانتان از نقد و انتقاد استقبال نمی کنید و هیچ نقادی را هم قبول ندارید از همین رو پیشاپیش بابت صراحت لهجه و جسارتم در بیان حقایقی که چه بسا بیانش از نظر شما به مصلحت نمیباشد عذرخواهی میکنم اما لازم به تأکید است که سخنان صریح و رک و راست بنده، اصلی و ابدا به منزلۀ بی احترامی به ساحت ریاست محترم جمهوری و دولتمردان معزز نمیباشد.

جناب آقای دکتر روحانی، اجازه دهید تا بدواً با یکماه تأخیر اولین سالگرد دومین دورۀ انتخاب حضرتعالی را همچون سنوات گذشته خدمتتان تبریک عرض نمایم هرچند که خیلی دوست داشتم تا جدای از اینکه اولین سالگرد دومین دورۀ انتخاب شما را تبریک میگویم، عملکرد خوب، مثبت و قوی دولت دوازدهم را هم به مقام معظم رهبری، جنابعالی و به مردم عزیزمان، توأمان تبریک و تهنیت بگویم اما متأسفانه هر چه با خود کلنجار رفتم در ارتباط با عملکردتان به نتیجه مثبت و جمع بندی قابل قبولی نرسیدم که جایی برای تبریک داشته باشد ولیکن طی پنج سال گذشته عملکرد ضعیف و نگران کننده ای از جانب دوستان دولتمردتان مشاهده شده است که نه تنها باعث تعجب غالب صاحب نظران سیاسی و اقتصادی گردیده بلکه دل دلسوزان نظام را نیز به درد آورده است!! از همین رو طی دیدارها، تماسها و درد دلهای گله آمیز جمعی از هموطنان، دوستان و فعالان برجسته اقتصادی کشورمان با اینجانب، اخیراً جلسات مشورتی را نیز با جمعی از فعالان برجستۀ اقتصادی برگزار نموده و گله ها، نگرانیها، انتقادات و پیشنهادات آنها را هم برای چندمین بار شنیدم. در همین راستا گله ها، نگرانیها، انتقادات و پیشنهادات مطروحه آنان نسبت به عملکرد دولت تان را هم از سر اخلاص به سمع و نظرتان میرسانم.

ملت فهیم و باشعور ایران، سال گذشته در چنین روزهایی با حضور پر رنگ مجدد خود در پای صندوقهای رأی، چشم جهانیان را به خود خیره کرد و برگ زرین دیگری را بر دفتر پر افتخار حماسه های خود افزود. اما بحث اصلی اینجاست که نباید از کنار این حماسه مهم و تاریخی بی تفاوت گذشت و در معنا و مفهوم آن تأمل نکرد. در صورتیکه از این پیروزی سرمست شده و از گذشتۀ دیگران نیز پند و عبرت نگیریم، بطور قطع در آیندۀ نه چندان دور، روزگار تیره و تاری در برابر ملت و دولت ظهور خواهد کرد. مردم شریف ایران بابت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری و بامید اینکه اوضاع سیاسی و اقتصادی کشور بسوی بهبود حرکت کند در کوچه ها و خیابانهای سراسر ایران و حتی سراسر جهان جشن گرفتند. لکن جریان پیروز انتخابات باید این مردم و رأی آنها را جدی بگیرد و به آنها احترام بگذارد. این رأی ها همانند باران بهاری است که اگر خوب هدایت نشوند مطمئناً در آینده ای نه چندان دور تبدیل به سیل ویرانگر شده و دولت و دلتمردان سرمست را از اریکه قدرت به پایین کشیده و از صحنۀ روزگار پاک خواهد کرد اما چنانچه با عملکرد درست و مدبرانه خود، دل این ملت را بدست آورده و رأی آنها را نیز درست هدایت کنیم قطعاً تمام دشتها و بیابانهای خشک را هم سرسبز و پرگل می کنند. پس دولت منتخب باید قدر این موهبت الهی و پشتوانه ملی و مردمی را بداند. درکل چنانچه دولت محترم تدبیر و امید و در رأس آن شخص جنابعالی پیام 24 خرداد 1392 و 29 اردیبهشت 96 و خواستۀ مردم عزیز را نیک درک کنید، صد در صد سه سال آینده را با درایت و خرد ورزی و بدون هیچ مشکل و دقدقه ای سپری و نام نیکی هم از خود بجای خواهید گذاشت و در غیر اینصورت خدا باید به داد مردم و دولت برسد.!! مخلص کلام اینکه کاری کنیم تا طی سه سال آینده نه تنها رأی دهندگان و طرفداران دولت را از دست ندهید بلکه آن دسته از مردمی را که بنابه دلایلی در شادی سال گذشته شما سهیم نبودند را هم با خود همراه سازید. در غیر اینصورت همه طرفداران خویش را نیز به دشمنان خود مبدل خواهید کرد.

تا آنجائیکه به یاد دارم، جنابعالی با ارائۀ شعارها و وعده‌ های پر حرارتی توانستید رأی اکثریت مردم را به دست آورید. شما با نقد اوضاع آنروز (پنچ سال پیش) از نظر اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور و همچنین توسل به برخی موضوعات در سال گذشته به مردم عزیزمان وعده دادید تا دولتی بر سر کار آورید که هم مشکلات اقتصادی چون رکود، بیکاری و گرانی را حل کند و هم مطالبات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مردم را محقق سازد و همچنین بتواند چرخ سانترفیوژها را نیز بخوبی بچرخاند. ولیکن حدود 5 سال است مردمی که به جنابعالی رأی داده و آنهایی هم که به شما رأی نداده اند، همه و همه چشم ‌انتظار تحقق وعده ‌ها و شعارهای انتخاباتی تان هستند.!! در همین راستا و بمنظور یادآوری، فقط به تعداد کمی از مهمترین وعده‌ ها و شعارهای اقتصادی ارائه شده جنابعالی در ایام انتخابات اشاره میکنم. 

برخی از وعده‌ها و شعارهای اقتصادی ارائه شدۀ جنابعالی در ایام دو انتخابات:

1- دولت تدبیر و امید نخواهد گذاشت این همه جوان بیکار در مقابل خانواده و فرزندانشان شرمنده باشند.

2- همین کارخانه‌ های موجود کشور اگر بجای20% توان با60% توان کار کنند، بخش اعظمی از مشکلات اشتغال‌زایی در کشور برطرف میشود.

3- در ماههای ابتدای آغاز به کار دولت « تدبیر و امید» بطور قطع موانع از سر راه تولید برداشته خواهد ‌شد.

4- شعار من « نجات اقتصاد ایران» است.

5- برنامۀ اقتصادی من حلِ معضل اِشتغال به خصوص برای جوانان تحصیل‌ کرده است.

6- اصلاح نظام اِداری نیز جزء اولویتهای دولت من است زیرا با اصلاح نظام اِداری جلوی غالب فساد‌ ها گرفته میشود.

7- ما باید قبل از جذب سرمایه های خارجی اِبتدا به فکر جذب سرمایۀ ایرانیان خارج از کشور باشیم.

8- باید خدمات و تسهیلات لازم را در اختیار کارآفرینان و تولیدگنندگان قرار دهیم تا بدینوسیله هم معضل بیکاری و هم معضل تورم را سریعاً حل کنیم.

9- روی آوردن به مسیر واردات بزرگترین بی‌عدالتی است، یعنی عدالت این است که در شرایط فشار دشمن، ما بتوانیم در داخل به تولید کمک کنیم، فضا را بهبود ببخشیم، تولید داخل را افزایش دهیم و از مقدار واردات نیز بکاهیم.

10- در تدوین برنامه‌ ها و انتخاب وزیران نیز بنحوی مردم را مشارکت میدهم، برنامه من این است که در تمام برنامه ‌های اقتصادی از فعالان اقتصادی کشور استفاده کنم و در انتخاب وزراء به جزء مجلس شورای اسلامی از صاحب‌ نظران هر بخش مشورت بگیرم و وزیری را انتخاب کنم که تمام کارشناسان یک بخش به آن افتخار کنند زیرا اگر چنین شود همکاری و مشارکت بهتر میشود.

11- کلید من، کلیدِ تدبیر است و هر قفلی را باز میکند از همین رو تمام مشکلات قابل حل است و برای آنها برنامه دارم.

12- دولت باید تصدی‌گری خود را محدود به مواردی کند که میبایست متصدی آن باشد مانند امنیت، آموزش و بهداشت و در سایر زمینه‌ ها برای فعالیت مردم زمینه و تسهیلات را فراهم کند و اصل 44 قانون اساسی هم همین است.

13- ایران دومین منبع گاز و نفت جهان است ولی چرا باید مردم ما غرق در مشکلات معیشتی باشند؟ مشکل کجاست؟ مشکل از مدیریت و تصمیم ‌گیریهای فردی و عدم مشورت آغاز میشود. مگر یک نفر یا یک جمع کوچک قادرند کشور ایران را در شرایط توطئه جهانی اداره کنند؟ ما نیاز به همگان و بهترینها داریم، ما نیاز به مشورت دانشگاهیان و بهترین کارشناسان داریم.

14- مگر اقتصاد دستوری هم در دنیای امروز معنا و مفهومی دارد؟

15- ما 3 میلیون و200 هزار بیکار داریم و اگر تنها 10 میلیون گردشگر وارد کشور شود بیش از 13میلیارد دلار درآمد ارزی و 4 میلیون اشتغال درست میشود، یعنی با یک حرکت صحیح در یک مسئله اقتصادی و اجتماعی میتوانیم بیکاری را حل کنیم، بیکاری که امروز تنها مشکل اقتصادی نیست بلکه مشکل اجتماعی نیز هست و معضلات فراوانی نیز به همراه دارد.

16- کارخانه ‌های کشور بین20 تا40% درحال فعالیت میباشند، ما باید همه مراکز تولیدی را به فعالیت کامل100درصدی برسانیم و این کار امکانپذیر است.

17- در برنامه من علاوه بر برنامه‌ های میان‌ مدت برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاست خارجی و امور فرهنگی، برنامه کوتاه مدت یک ماهه و100روزه وجود دارد. ما میتوانیم در یک زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور بوجود آوریم و در آن تحول اقتصادی با ایجاد یک دوره تنفس به کارخانه‌ ها و مراکز تولیدی که مشکل دارند معضلاتشان را حل کنیم.

18- درحال حاضر بیش از41 هزار واحد صنعتی نیمه ‌تمام داریم و اگر 34 هزار میلیارد تومان اعتبار در اختیار این واحد ها گذاشته شود، بطور قطع همه آنها کامل و فعال میشوند و 499 هزار نفر را هم مشغول به کار میکند.

19- در دولت تدبیر و امید همراه با یارانه‌ های نقدی، یارانه ‌های کالایی نیز داده میشود تا اقشار ضعیف، دیگر دغدغۀ معیشتی نداشته باشند؛ چرا که اساس اقتصاد دولت من آرامش به مردم و از بین بردن نگرانی آنهاست.

20- دولت تدبیر و امید بدنبال این است که آنچنان مردم را از درآمد، سرشار کنند که اصلاً به یارانه 45 هزار تومانی هم نیازی نداشته باشند.

21- باید زندگی خوب و شغل آبرومند برای مردم افتخار باشد.

22- باید کار را به جایی برسانیم که بجای اینکه مردم دستشان را بسوی دولت دراز کنند، دولت دستش را بسوی مردم دراز کند.

23-برنامه ‌های اقتصادی وسیعی از سوی «دولت تدبیر و امید» طراحی‌ شده که با اجرای آنها میتوان کشور را بسرعت از بحران موجود خارج کرد.

24- در حوزه مسائل اقتصادی، زمینه‌ای فراهم خواهیم کرد که گرانی و تورم مهار شده و از طرفی کسب ‌وکار آحاد جامعه بویژه جوانان و بانوان نیز فراهم شود.

25- به جوانان میگویم من علاقه‌ای ندارم برای پیروزی در انتخابات جشن بگیرم بلکه دوست دارم زمانیکه غمی بر چهره کارگران ندیدم جشن بگیرم. آنروز که ایران در جایگاه غرور و افتخار در جهان بود جشن بگیرم. آنروزی که مردم ما احساس رضایت کردند روز جشن ما خواهد بود.

26- دولت تدبیر نخواهد گذاشت که ارزش پول ملی ظرف6 ماه به یک سوم کاهش یابد.

27- دولت تدبیر، گرانی را با  فکر و برنامه کنترل و کاهش خواهد داد و بیکاری را با روشهایی چون توجه به صنعت، کشاورزی و گردشگری کاهش خواهد داد و بیکاری را در کوتاهترین زمان به نُرم جهانی خواهد رساند.

28- مسئله مسکن نیز در اولویت دوم جوانان است که به آن توجه ویژه‌ای دارم.

29- پرداخت یارانه نقدی 45 هزار تومانی به مردم را با قوت ادامه میدهیم اما باید این موضوع را دانست که امروز ارزش این یارانه 45 هزار تومانی به اندازه 15 هزار تومان است و ما باید 45 هزار تومان واقعی را به مردم بدهیم.

30- باید کاری کنیم که مردم در شرایط آینده، از محصولات کشاورزی این سرزمین استفاده کنند نه اینکه با مسیر توسعه واردات و حذف تعرفه‌ ها، کشاورزی ایران را تعطیل کنیم و با واردات محصولات کشاورزی؛ صنعت کشاورزی کشورها دیگر از جمله شیلی، آرژانتین و فرانسه را توسعه دهیم. 

31- برای من قابل ‌قبول نیست هر روز هر فرد ایرانی که به عمره میرود بخاطر کاهش هر روز قیمت ریال، در کنار یک عرب، خجالت بکشد.

32- ورود برنج خارجی سبب لطمه وارد آمدن به محصول داخلی است.

33- باید با صاحبان صنایع بنشینیم و ببینیم که بهترین راه برای پرداخت یارانه به صنعت چیست.

34- متأسفانه امروز در برخی جاها بجای مسکن، خوابگاه برای مردم درست شده بر همین اساس باید نواقص این پروژه ها برطرف شود.

35- باید در بخش کشاورزی سرمایه‌گذاری کافی صورت گیرد که البته سرمایه‌گذاری فعلی اصلاً کافی نیست.

36- اقتصاد بدون نفت جزء سیاستهای کلی نظام است.

37- اتکا بودجه جاری کشور باید  قدم به قدم از نفت کاسته شود. زیرا پولِ نفت یکی از عوامل افزایش تورم است؛ راه دارا بودن اقتصاد بدون نفت، افزایش صادرات غیرنفتی و ارائه تسهیلاتی برای صادرات غیرنفتی است.

38- من میپرسم چطور آیت‌الله هاشمی رفسنجانی با نفت10 و12و14دلاری کشور را بعد از جنگ اداره کردند؟ همچنین دولتهای هفتم و هشتم هم با نفت 12 و 15دلاری کشور را اداره میکردند. پس چرا ما نکنیم.

39- عدالت یعنی اینکه هر چیزی سر جای خودش باشد، یعنی به کسی ظلم نشود و تولیدگر و کارگر به حقشان برسند و هر کسی بتواند انتقاد و حرف خودش را بزند که چنین جامعه‌ای، جامعه علوی خواهد بود. 

با مرور این وعده ها و بررسی اوضاع و احوال کشور و وضعیت معیشتی مردم بخوبی در می یابیم که آیا این شعارها محقق شده یا نه و یا چند درصد از این وعده ها از حرف به عمل مبدل شده است.

پر واضح است که پیشرفت در بُعد اقتصادی، لازمۀ بقا و شکوفایی یک نظام اجتماعی و سیاسی پایدار است. پیشرفت اقتصادی یک کشور با شاخص های متعددی سنجیده میشود. رشد تولید سرانه در جامعه، نرخ بیکاری، نرخ تورم، ارزش پول ملی، توزیع درآمد بین آحاد جامعه، متوسط میزان تحصیلات نیروی کار، دسترسی به خدمات آموزشی و بهداشتی، امید به زندگی، میزان تولیدات فرهنگی، تأمین زندگی در زمان بازنشستگی و بیکاری از جمله شاخص‌ های پیشرفت اقتصادی به شمار می آید. لکن مردم شریف ایران پس از گذشت 5 سال همچنان امیدوار و منتظر فعالیتهای دولت برای بهتر شدن شرایط اقتصادی‌ و ارتقاء سطح زندگیشان هستند. همچنین مسئله مهم دیگری که مردم روی آن تأکید بسیار دارند و از رئیس ‌جمهور منتخب خود میخواهند آن است که اگر قولی به مردم داده، حتماً آن را انجام دهد و به تمام وعده ‌ها و تعهداتش نه در حرف و شعار بلکه در عمل وفادار و پایبند باشد.

اما با واکاوی عملکرد پنج سالۀ دولت تدبیر و امید به این نتیجه رسیده ایم که طی پنج سال گذشته بجز یکسری از کارهای روبنائی از جمله رفت و آمد چند هیأت اقتصادی خارجی به ایران و آغاز فاز دوم و سوم طرح هدفمندی یارانه ها که حاصلی جز گرانی کالاها را در پی نداشته و طرح بیمه سلامت که شوی انتخاباتی جنابعالی بود و امروز به اعتراف مسئولین ذیربط طرحی شکست خورده میباشد، ارائه دو بسته تحت عنوان "خروج از رکود بدون تورم" و یک بستۀ "حمایت از صادرات غیر نفتی" که هیچک از آنها از حرف و دهها برگ کاغذ، هرگز به اجرا در نیامدند، آغاز "برجام" که نهایتاً به فرجام و سرانجام نرسید و نهایتاً امضاء چندین قرارداد خرید بزرگ بین المللی همچون "هواپیما" که بدلیل اِعمال تحریمهای جدید، فعلاً "کان لم یکن تلقی" شده اند!! متأسفانه هیچ کارخانه ورشکسته ای اِحیاء نشده است. ممنوع الخروجی غالب فعالان اقتصادی رفع نگردیده و همچنان پا برجاست و جمع زیادی از فعالان اقتصادی بخش خصوصی نیز در زندانها میباشند.

در این راستا چه میزان اشتغال ایجاد کرده ایم؟ چه میزان تورم را (البته نه در حرف بلکه در عمل) کاهش داده ایم؟ وضعیت ارز و نرخ آن نسبت به سال گذشته چقدر تغییر کرده است؟ ارزش پول ملی را چه مقدار رشد داده ایم؟ سایه رکود را تا چه مقدار از سر اقتصاد کشور دور کرده و مردم شریف را از بلاتکلیفی نجات داده ایم؟ و دهها مورد و سؤال دیگر.... که در ذهن همۀ مردم و فعالان اقتصادی وجود دارد. لکن با وجود این همه سؤال و وضعیت حال حاضر اقتصاد کشور، به جرأت میتوان گفت که اوضاع اقتصادی کشور و معیشت امروز مردم آن چیزی نیست که دنبالش بودیم و آن مدینه فاضله ای نبود که وعده اش را داده بودید.!! زیرا غالب مشکلات خرد و کلان کشور و فشارهای حاکم بر زندگی مردم هنوز پا برجاست، آنوقت چهارشنبه شبِ گذشته، جنابعالی در ضیافت افطاری تان با خبرنگاران و اصحاب رسانه بجای پاسخگویی به این سوالات و چراهای موجود و توضیح در خصوص وضعیت نابسامان اقتصاد ایران نه تنها طلبکار هم شدید بلکه بطور تلویحی، رسانه ها را مقصر خرابی های اقتصاد ایران معرفی نمودید و از آنان گله هم کردید که توقع مردم را شما بالا برده اید!!

در کمال تعجب فرمودید که "مشکل اقتصادی نداریم" و با توسل به سخنرانی ماهرانه خود فقط بدنبال دشمن فرضی و خیالی بودید تا عدم توفیق دولت تان در رفع مشکلات اقتصادی کشور را به گردن آن بیاندازید!!

جناب آقای روحانی، آیا خبرنگاران و رسانه ها سطح توقع مردم را بالا برده اند یا خودتان؟ اگر خاطر مبارکتان باشد دو سه سال پیش وقتی که بابت آغاز برجام خوشحال بودید و پی در پی جهت نشان دادن ارزش و اهمیت برجام، سخنرانی های آتشین می کردید و می فرمودید که بواسطۀ برجام همۀ تحریمهای بین المللی از بین خواهد رفت و همۀ امورات کشور و زندگی مردم را از آب و نان و محیط زیست شان گرفته تا رفع مشکلات و رشد اقتصاد، رفع رکود، جذب سرمایه های خارجی، گردش چرخ تولید و رشد اشتغال، ارتقاء ارزش پاسپورت ایرانی و دهها مورد دیگر را به آغاز برجام گره میزدید ما گلو پاره میکردیم و بارها قبل از اینکه برجام اتفاق بیافتد طی سخنانی دلسوزانه که از همین رسانه ها منتشر میشد از شما و دوستان دولتی خواهش و تمنا میکردیم که آقای روحانی خیلی مسئله را گنده و بزرگ نکنید که بعداً نتوانید جمع اش بکنید و همه چیز را به بَعد از توافقنامه هسته ای و آغاز برجام موکول نکنید و سطح توقع مردم را بالا نبرید و هی نگوئید که برجام ایران را بهشت خواهد کرد و مدینه فاضله خواهد شد و اگر سطح توقع مردم بالا رود و فردا از شما درخواست هایی داشته باشند و خدایی ناخواسته مشکلی سر راه برجام پیش آید و شما نتوانید این درخواستها را محقق کنید در نتیجه مردم اعتمادشان از بین میرود و وقتی اعتماد مردم از دولتی سلب شود از سم بدتر و مهلکتر است زیرا نظام بر روی اعتماد ملی حرکت میکند و زمانیکه شما اعتماد مردم را از بین ببرید نه تنها روز به روز گرفتارتر میشوید بلکه مشکلات کشور را دو چندان میکنید، آیا لحظه ای به سخنان ما و هشدارهای دلسوزانۀ ما گوش دادید؟ نه خیر، گوش که ندادید هیچ بلکه به ما اَنگ دلواپس و مخالفِ برجام هم زدید، اما حالا پس از گذشت سه چهار سال و با انبوهی از مشکلات جدید اقتصادی در قامت طلبکار ظاهر شده اید و دیگران را مقصر عملکرد غلط خودتان معرفی میکنید؟ خدا خیرتان بدهد!!

جنابعالی در پایان سخنان تان فرمودید که به آیندۀ کشور و آیندۀ اقتصاد ایران امیدوارید!! آیا هیچ فکر کرده اید که امیدواری خشک و خالی شما به چه درد ایران و ایرانی میخورد؟

وقتیکه مردم صورتشان را با سیلی سرخ نگه میدارند!!

وقتیکه روز به روز سفره های مردم کوچکتر میشود!!

وقتیکه در هر خانه ای حداقل یکی دو جوان تحصیل کردۀ بیکار وجود دارد!!

وقتیکه جمع زیادی از کارکنان و کارگران سازمانها، شرکتها و کارخانجات مدت طولانی است که حقوق دریافت نکرده اند!!

وقتیکه چرخ صنایع و  کارخانجات از حرکت باز می ایستد!!

وقتیکه مردم به دنبال داروهای نایاب و درمان گرانقیمت خود و بستگان شان به این در و آن در میزنند!!

وقتیکه لحظه به لحظه قیمت کالا و خدمات بطور وحشتناکی رشد میکند!!

وقتیکه دلار 3700 تومانی و سکۀ 1 میلیون و 300 هزار تومانی ظرف کمتر از سه چهار ماه بیش از دو برابر گران میشود!!

وقتیکه ارزش پول ملی و پاسپورت ایرانی روز به روز سقوط میکند!!

و.... وقتیکه دهها و شاید صدها مورد دیگر از این دست مشکلات و نابسامانی ها در کشورمان اتفاق میافتد، امیدواری خشک و خالی شما به چه درد مردم شریف ایران و فعالان اقتصادی میخورد؟ فدایت شوم، اقتصاد ایران بیمار است و دچار مریضی حادی شده و برای بهبود آن باید تمامی دولتمردان و صاحب نظران اقتصادی با همکاری هم، عزم خود را جزم کرده و شبانه روز کار کنند تا مریضی اقتصاد را تشخیص و بیمار را مداوا کنند.

اما بجای اینکه دولت محترم تمام هم و غم خویش را معطوف به رفع مشکلات اقتصادی بنماید متأسفانه چشمان خود را بر روی مشکلات اقتصادی ایران بسته و بعضاً آنها را فراموش کرده و فقط با آمارسازی و شعارپردازی اعلام میکند که اقتصاد کشور فلان درصد رشد کرده و یا تا چند ماه آینده شکوفا و همه چیز نورعلی نور خواهد شد!! در صورتیکه (به عمل کار برآید به سخندانی نیست)! و با این روش و سیاستی که دولت محترم در پیش گرفته نه تنها اقتصاد کشورمان رشد نخواهد کرد بلکه روز به روز در سراشیبی سقوط قرار خواهد گرفت.

رشد و شکوفایی اقتصاد هر کشوری مستلزم تحقق موارد و  فاکتورهای مختلفی میباشد که متأسفانه اینجانب صراحتاً عرض میکنم که بنابه 40 دلیل، اقتصاد ایران به این زودی ها رشد نخواهد کرد و شکوفا نخواهد شد و مشکلات اقتصاد کشور هیچ ربطی هم به دشمن فرضی و یا رسانه ها ندارد که بخواهید آنان را مقصر جلوه دهید مگر اینکه دولت محترم هر چه سریعتر مورد به مورد و بند بند این 40 فاکتور را جامۀ عمل پوشانده و از قوه به فعل تبدیل نماید. (جهت پرهیز از طولانی شدن این یادداشت از نگارش آن 40 فاکتور خودداری میکنم و چنانچه دولت محترم این فاکتورها را درخواست نماید کتباً در اختیارشان قرار خواهم داد).

جنابعالی میفرمائید که "مشکل اقتصادی نداریم" و این اندک مشکلاتی هم که وجود دارد مسببش خارجی ها و رسانه ها هستند!! اما

نکتۀ مهمی که روح و روان مرا بشدت عذاب میدهد این است طی سالهای گذشته بویژه در دوران دولتهای اول و دوم حضرتعالی، به کررات و بدون هیچ توهینی، فارغ از جبهه بندی ‌های سیاسی و حزبی، انتقادات و پیشنهادات خود را بیان کرده و به تمام این معضلات، مشکلات و نابسامانی ‌های اقتصادی که امروز گرفتار آن شده ایم پیشاپیش اشاره و به دولت تان هشدار و آماده باش داده بودیم، اما چون سخنانمان مملوّ از حقیقتِ تلخ و ناگوار بود در نتیجه خریداری نداشت، زیرا آقایان و درکل غالب مردم، دروغ شیرین را بیشتر می‌پسندند تا واقعیتِ تلخ و بار‌ها دیده شده که خیلی از حضرات برای شنیدن دروغ ‌های شیرین، حتی پولهای هنگفتی هم پرداخت میکنند و در اصل دروغ را میخرند، اما کسی را که سخن تلخ بگوید ولو اینکه آن سخن واقعیتِ محض هم باشد را وتو و طردش میکنند؟! یعنی آقایان دوست دارند که دائماً دروغ بشنوند و آنرا گران هم بخرند.

محض استحضار جنابعالی ما برخی از اِشکالات دولت و همچنین اکثرِ مشکلات اقتصادی و پولی و ارزی را پیش از وقوع، علناً به مسئولین امر گوشزد کرده بودیم، اما نه تنها طرد شدیم بلکه در لیست سیاه و در زمرۀ دشنمان دولت هم قرار گرفتیم؟! چرا؟

چون که به مواردی اشاره کردیم و هشدار دادیم که دوست نداشتید آنها را بشنوید!!

شما چهارشنبه شب در جمع اصحاب رسانه مجدداً برای چندمین بار فرمودید که ما از نقد لسوزانه استقبال میکنیم چون به نفع مان میباشد اما نه اینکه انتقاد مغرضانه باشد، انتقادِ مغرضانه یعنی تخریب کردن، دروغ گفتن، تهمت زدن و آدرس غلط دادن. فرمایش جنابعالی کاملاً متین. اما بنده یک سوال از شما دارم، و آن اینکه در انتقادات 5 سال گذشتۀ اینجانب از سیاستهای اقتصادی دولت چه تخریب و تهمتی وجود داشته؟ کدام دروغ را گفته ام و چه آدرس غلطی را به مردم داده ام؟ اگر نمونه ای از غرض ورزی و مغرضانه بودن سخنان مرا نشان دهید، بنده از همین تریبون در برابر ملت ایران قول میدهم که به حقانیت شما و دولت تان اعتراف کرده و برای همیشه روزۀ سکوت بگیرم.!! 

ما از سر دلسوزی، موارد زیادی را به دولت محترمتان یادآوردی و گوشزد کردیم، اما نتیجۀ آن چه شد؟ هیچی، نه تنها ارزشی به گفته هایمان قائل نشدند بلکه از دستمان دلخور شده و در برابرمان گارد هم گرفتند؟! در عوض مشکلات و معضلاتی را که هشدار داده بودیم پی در پی از راه رسیده و مابقی نیز بزودی از را میرسند؟!

درکل حاصل دلسوزی و انتقاد بنده و سایر دوستان منتقد شد: کم سواد، بی دین، حسود، دنیا ندیده، متوهم و بزدل و عقب مانده و این اخیراً هم بی عقل که با بررسی یکی از رسانه ها، این پنجاه و چهارمین توهین آقای رئیس جمهور بوده است؛ و یا اینکه آقای نوبخت معاون رئیس جمهور و سخنگوی دولت تمسخرآمیز به منتقدین دولت گفتند: باش تا صبح دولتت بدمد!

وقتیکه به انتقادات، هشدارها، توصیه ها و راهکارهای پنج سالۀ منتقدین آنهم پیش از دو چندان شدن مشکلات اقتصادی کشور و فرا رسیدن مشکلات جدید توجه نکردید و راهکاری نیاندیشده اید، پس چرا به جای خودتان، خارجی ها و رسانه ها را مسبب بروز مشکلات و بالا بردن سطح توقع مردم اعلام میکنید؟ هرچند تنها توقعی که مردم شریف ایران دارند این است که یک زندگی آرام، معیشتی مناسب و به ضروریات اولیۀ زندگی و تأمین اجتماعی به سادگی دسترسی داشته باشند و به جز امنیت شغلی و درآمدی مناسب، رکود و تورم و گرانی هم کمرشان را نشکند!! آیا به نظر جنابعالی این توقع بالایی است که مردم بزرگوار ایران دارند؟

چهارشنبه شب در جمع اصحاب رسانه به نکتۀ ظریف دیگری هم اشاره کردید و فرمودید که "دشمن را زیاد نکنیم" واقعاً که این مطلب را به درستی فرمودید که نباید برای دولت و حتی برای ملت دشمن بتراشیم و تا میتوانیم دشمنانمان را به دوست مبدل کنیم (بقول معروف، صد دوست کم است و یک دشمن زیاد) اما تصور نمی کنید که دولتمردان شما بیش از حد دشمن ساز هستند؟ کمی به دور خودتان نگاه کنید و ببینید کسانی را که برای پیروزی جنابعالی در انتخابات 92 از جان مایه میگذاشتند را چگونه امروز دلخور کرده اند؟ وقتیکه نمیتوانند دوستان قدیمی دولت را حفظ کنند چگونه توقع دارید تا "دشمن ساز" نباشند؟ لطفاً روی این موضوع تعمق فرموده و توصیه فرمائید تا روی این مورد کارشناسانه مطالعه و کار شود. 

جنابعالی بارها فرموده اید که قوه مجریه معصوم و پاک نیست و اشتباهات زیادی دارد پس باید دولت را دلسوزانه نقد کرد!! از طرفی دیگر میفرمائید از من انتقاد کنید چونکه انتقاد از من کم هزینه تر از سایرین خواهد بود!!

اما آیا طی پنج سال گذشته به انتقادت صورت گرفته ارزشی قائل شده اید؟ اینجانب خودم را مثال میزنم: محض اطلاع حضرتعالی از زمانیکه سیاستهای اقتصادی دولت را نقد کرده و میکنم متأسفانه بیش از حد مورد بی مهری شما و دوستان دولتمردم قرار گرفته ام بطوریکه روز به روز عرصۀ کار و فعالیت نیز برایم تنگ تر شده!! بعضاً بقدری موانع بر سر راهم ایجاد کرده اند که دیگر راهی جزء بیان موانع و مشکلات برای اینجانب باقی نمانده بود که بارها میخواستم علناً به آنها اشاره کنم اما بنابه توصیه و درخواست برخی از دوستان دلسوز دولتی و غیر دولتی ام، قرار بر این شد تا باز هم صبر پیشه کنم!! از همین رو باید تأکید کنم هر بار که میخواهم از عملکرد دولت تان انتقاد کنم فاتحۀ خودم را میخوانم ! پس به جرأت عرض میکنم که انتقاد از شما و دولت تدبیر و امید یکی از پُر هزینه ترین انتقادات میباشد.!!  

جناب آقای روحانی، اقتصادی که غالب کارگزاران، تصمیم گیرندگان و مجریانش دوستان، نور چشمی ها و افراد بی تجربه باشند که برخی از آنان منتخب و متصل به همان (حلقۀ نیاوران) مربوط دوران دبیری شورای عالی امنیت ملی جنابعالی میباشند و بعضاً همچون معاون ارزی بانک مرکزی با آن سن و سال کم و بدون یک روز تجربۀ بانکی و ارزی بر کلیدی ترین پستهای اقتصادی دولت تکیه زده اند دست پختش بهتر از این نمیشود!! پس خارجی ها و رسانه ها را مسبب بروز مشکلات اقتصادی کشور اعلام نکنید زیرا مسبب اصلی بروز مشکلات اقتصادی ایران، خود شما و دوستان صاحب منصب مُقرب درگاهتان میباشند!!

 ضمناً اگر بخواهید میتوانم به نام تک تک مدیران اقتصادی حال حاضر که بدون در نظر گرفتن شایسته سالاری و فقط صرف رفاقت و دوستی با دولتمردان بر مناصب مهم اقتصادی تکیه زده اند اشاره کنم.

پس شما را بخدا مشکلات پیش رو را توجیه نکنید و غرور و لجبازی تان را کنار بگذارید و شجاعانه به ناکارآمدی دولت و دولتمردان تان در رفع مشکلات اقتصادی اعتراف کنید که قطعاً در آنصورت احترامتان نزد مردم ایران دو چندان خواهد شد.

شما فرمودید که ما مشکل اقتصادی نداریم و از وزیر صمت سوال کرده اید و ایشان هم گفته اند که بیش از هر زمان دیگری خودرو تولید شده و همچنین فرمودید که بانک مرکزی زیر تعهد 7 میلیون قطعه سکه رفته و نهایتاً فرمودید که هر دستگاه و واردکننده ای که ارز بخواهد ارز 4200 تومانی به وی تعلق میگیرد و در حال حاضر همه در حال گرفتن ارز خودشان هستند!!

جناب آقای روحانی، جسارتاً یا بطور دقیق از اوضاع اقتصادی اطلاع ندارید و یا اینکه دولتمردان اطلاعات و آمار درستی به شما نمیدهند زیرا شاید زیاد خودرو تولید کرده باشند اما آیا به جنابعالی این را هم گفته اند که بخش اعظمی از همین خودروهای تولیدی را در انبارها و بیابانهای جادۀ کرج دِپو و اِحتکار کرده و در بازار توزیع نمی کنند تا گران شود؟ چه کسی به شما این آمار غلط را داده و گفته که به همۀ واردکنندگان ارز 4200 تومانی میدهند؟ باور کنید چند روز پیش طی جلسه ای که برخی از فعالان برجستۀ اقتصادی ایران و وارکنندگان مطرح و صاحبِ برندهای بزرگ و شناخته شدۀ کشور با اینجانب داشتند، اَشک شان از بی مهری بانک مرکزی درآمده بود و همگی اعلام میکردند که آبرویشان در عرصۀ تجارت خارجی زیر سوال رفته و مدتهاست که کالاهایشان در کشور سازنده تولید و آماده ارسال به ایران شده اما نمیتوانند گشایش اعتبار کنند!! کارهای اداری پروفورماهای شان را در وزارت صمت انجام داده اند اما بین بانک عامل و بانک مرکزی اختلاف وجود دارد و میگویند که ارز ندارند و ضمناً سامانه نیما » نظام یکپارچۀ معاملات ارزی« و همچنین معرفی صرافی از طرف واردکننده به بانک مرکزی هم شده است قوز بالا قوز!! (البته طی روزهای آینده در این خصوص و مشکلات واردکنندگان مفصل سخن خواهم گفت). آنوقت به جنابعالی گزارش میدهند که همه به راحتی ارز 4200 تومانی میگیرند؟ باور کنید که منتقدین دروغ نمی گویند بلکه همین آقایانی که اطلاعات غلط به جنابعالی میدهند دروغ میگویند، پس آنان را از گِرد خود دور کنید که در آنصورت خیلی از مشکلات خود بخود رفع میشود.

درکل مجدداً تأکید میکنم که اوضاع امروز مردم عزیزمان اصلاً آن چیزی نیست که دنبالش بودیم و آن چیزی نیست که وعده اش را داده بودید.!! نه تنها مشکلات خُرد و کلان سال 92 هنوز باقی است بلکه مشکلات و معضلات اقتصادی کشور و معیشت مردم بیشتر هم شده است، پس اینکه فقط با کلمات و سخنان خشک و خالی بخواهیم اوضاع را باب دل و خوب نشان دهیم کار قابل دفاعی نیست.

لکن طی پنج سال گذشته در جهت توجیه ناکامی ها و سوء مدیریتهای دولتمردان، حرف و حدیث ها و داستانهای زیادی را در گوش مان موعظه کرده اند از جمله اینکه روزی بحث تخریب و عبور از روحانی را مطرح نمودند مبنی بر اینکه عده ای و یا برخی از آقایان و رسانه ها قصد تخریب جنابعالی را دارند که در پاسخ به این ادعاها با صراحت و قاطعیت گفتیم که هیچکس و هیچ چیز نمیتواند روحانی را تخریب کند بجز دولتمردان ضعیف و عملکرد نادرست آنها و نهایتاً سیاستهای غلط دولت!!

متأسفانه در60 ماهی که سپری شده، دولت با مردم روراست نبوده و به ضعفها و شکستهای خود اعتراف نکرده بلکه برعکس سعی دولتمردان بر این بوده تا شفاف سخن نگویند و بدنبال مقصر یا مقصرانی باشند تا ضعفها، سوء مدیریتها، کم کاریها و شکستهای خود را به گردن آنان بیاندازند و دولت تدبیر و امید و مجریان آنرا از هرگونه نقص، اشتباه و اتهامی مبرا بدانند.

در همین راستا به دفعات دیده و شنیده ایم که ریاست محترم جمهوری، معاون اول رئیس جمهور، سخنگوی دولت و غالب وزراء پی در پی در سخنان خود از عده ای سخن میگویند که مزاحم کار دولت بوده و به دولتمردان اجازۀ کار کردن را نمیدهند اما هرگز نامی از این عده بر زبان جاری نمی کنند و در نتیجه برای مردم و صاحب نظران داخلی و خارجی معما طرح میکنند و بنوعی سر مردم را مشغول پیدا کردن این عدۀ مجهول و بی نام و نشان میکنند!!

مجدداً تأکید میکنم که دولتمردان محترم علی الخصوص حضرتعالی دائماً از کسانی سخن میگوئید که در برابرتان مانع تراشی کرده و جلوی فعالیتهای دولت تدبیر و امید سنگ اندازی میکنند، اما جنابعالی و معاونین تان همیشه مبهم و در لفافه سخن گفته و هرگز بطور شفاف نام مزاحمین و سنگ اندازان را به مردم اعلام نمی نمائید و در نتیجه با سخنان مبهم خود، مردم و رسانه ها را سر در گم کرده و در اصل انگشت اتهام را بسوی همه دستگاهها و اشخاص تأثیرگذار نشانه میروید و با زیرکی خاصی توپ را به داخل زمین مردم و رسانه های داخلی و خارجی می اندازید تا آنان حدس بزنند که منظور رئیس جمهور کدام شخص یا دستگاه میباشد!!

به همین خاطر جمعی میگویند که منظور آقای روحانی، فلان مقامِ نظام بوده، برخی دیگر اظهار میدارند که ایشان از قوۀ قضائیه سخن میراند و عده ای هم میگویند که دستگاههای قدرتمند و مخفی دیگری در ایران وجود دارند که کسی نمتواند نامشان را ببرد و منظور رئیس جمهور همان دستگاهها میباشد و به همین صورت هر کسی نام شخص یا دستگاهی را مطرح میکند!! بقول معروف (هر کسی از ظن خود شد یار من)!!

زرنگی شما اینجاست که صراحتاً نام سنگ اندازان احتمالی را مطرح نمی کنید تا با یک تیر، همه دستگاهها را هدف قرار دهید. در اصل با روش تفرقه بیانداز، حکومت کن، دولت را فرماندهی و ایران را مدیریت مینمائید!!!

جنابعالی بارها ایجاد آرامش را رسالت مهم اصحاب رسانه در زمینۀ امنیت ملی، اجتماعی، اقتصادی و داخلی توصیف کرده اید اما اولاً چرا فقط از رسانه ها توقع داریم تا آرامش و رضایت واقعی را در جامعه بوجود آورند مگر دولت و در رأس آن حضرتعالی در جهت ایجاد آرامش و رضایت در جامعه مسئولیتی ندارید؟ اگر به اصل قضیه بنگیریم این وظیفه برعهده دولت است که باید با عملکرد درستش، آرامش و رضایت واقعی را در جامعه بوجود آورد، پس با سخنانتان، جامعه و روح و روان مردم را متشنج نکنید. ثانیاً چرا در سخنان تان با اصحاب رسانه و خبرنگاران دائماً از کلمۀ باید استفاده میکنید؟ (رسانه ها باید این کار را بکنند باید آن کار را بکنند).!! یعنی بنوعی به آنها دستور میدهید که باید هر موردی را که شما دوست دارید انجام دهند!! رسانه ای که تابع دستور شما باشد که دیگر نامش رسانه نیست بلکه باید آنرا بولتن خبری و تبلیغاتی نامید. پس لطف کنید و با رسانه ها با عتاب و خطاب صحبت نکنید. ضمناً با این تیم اقتصادی که دارید و با سیاستهای غلط اقتصادی و آمارسازی هایی که طی پنج سال گذشته اِعمال شده است نه تنها رسانه های ایران بلکه تمام رسانه های جهان هم جمع شوند نمیتوانند مسیر اشتغال، کاهش تورم، تثبیت بازار ارز و خروج از رکود را برای دولت محترم هموار کنند.

مخلص کلام اینکه برای پیشبرد هر کار و پروژه ای و برای مدیریت اصولی کشور نیازمند پول و بودجه میباشیم فلذا بارها گفته ام و مجدداً هم عرض میکنم کشوری همچون ایران که روی ثروت خوابیده دلیلی ندارد که مشکلات اقتصادی داشته باشد و اگر مشکلی هم وجود دارد باید آنرا در جای دیگری جستجو کرد. کشور ایران با تمام موقعیهای ویژه، منابع و ثروتهایی که در اختیار دارد نمیتواند و یا بهتر بگویم نباید مشکل اقتصادی داشته باشد!! لکن اگر مشکلی وجود دارد باید علت و دلیل آنرا مشخص کرده و آدرس غلط به مردم نداد.

اما متأسفانه حال و روز اقتصاد ایران نشان از این واقعیت دارد که دولتهای پس از پایان جنگ تحمیلی بویژه دولت یازدهم، عملکرد و سیاستهای صحیح و درستی اعمال نکرده و حاصل تیم ضعیف و ناهماهنگ اقتصادی دولت و همچنین عملکرد غلط موجب ظهور اقتصادی مریض شده است.

مع الوصف دولت دوازدهم باید از تجربیات گذشته درس بگیرد و مدیریت اقتصادی کشور را تقویت نموده و سیاستهای درستی را اعمال و از تجربیات فعالان اقتصادی و بخشهای غیردولتی نیز استفاده کند که با تغییر رویه و اعمال سیاستهای درست و تحقق هر چه سریعتر اقتصاد مقاومتی قطعاً میتواند اقتصاد ایران را متحول و بخش اعظمی از مشکلات را از میان بردارد و نام نیکی از خود در تاریخ ایران برجای گذارد اما چنانچه همچون گذشته درگیر رتق و فتق امورات خود شود و فقط بدنبال ادای دین به دوستان قدیمی و تحمیلی باشد و زمان را به تقسیم پست و مقام بگذراند ناگهان چشم خود را باز میکند و می بیند که چهار سال دوم نیز سپری شده و نه تنها هیچ مشکلی از مشکلات کشور و مردم حل نشده بلکه گره های دیگری هم بر گره های قبل اضافه شده است.

نهایتاً اعتقاد اینجانب بر این است بیش از اینکه بخواهیم چشم به رفع مشکلات برجام جهت نجات اقتصاد ایران بدوزیم و یا اقتصادی متکی بر حمایت کشورهای شرقی و اروپایی بر پا نمائیم، عاقلانه تر این است که دست در دست هم دهیم و با اراده و اتکاء به داشته ها و توانمندهای خودمان، اقتصادی مدرن و مقاوم (در راستای سیاستهای تبین شدۀ اقتصاد مقاومتی) پی ریزی نمائیم تا بود و نبود برجام و مخالفتهای آمریکا، دیگر تأثیری بر اقتصاد و پیکرۀ ایران قدرتمند نداشته باشد ولیکن همه اینها بشرطی محقق میگردد که ابتدا دولتمردان و مقامات کشوری ایران و سپس مردم و فعالان اقتصادی کشورمان با اعتماد به نفسی قوی، خود را باور داشته و با اقتصادی قوی و از موضع قدرت با جهان غرب آنهم بدون هیچ پیش شرطی وارد مذاکره و معامله شده و از همین زاویه با جهان غرب و حتی شرق تعامل منطقی و بقول معروف برد برد داشته باشیم که با توجه به نقشه ها و توطئه هایی که مثلت آمریکا، رژیم صهیونیستی و عربستان برعلیه کشورمان در روزها و ماههای آینده طراحی کرده اند، اقدامات اساسی ما ضروری و اجتناب ناپذیر میباشد.

انتهای پیام/