۲ شرط قبولی اعمال بندگان

حجت‌الاسلام والمسلمین «حمیدرضا بصیری» محقق علوم قرآن و حدیث و عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، با اشاره به آیه «لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلَّا ما سَعى‌» (نجم 33) گفت: قرآن کریم، مالکِ هر تلاشی که از انسان سر می‌زند را خود او می‌داند، به عبارت دیگر، نتیجه هر تلاش مثبت یا منفی برای فاعل آن ثبت می‌شود.خداوند در این باره در قرآن می‌فرماید: «إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكُمْ ۖ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا»؛ اگر نیکی کنید برای خود نیکی کرده‌اید و اگر بدی کنید برای خود انجام داده‌اید. این جهان کوه است و فعل ما ندا/سوی ما آید نداها را صدا.

وی خاطرنشان کرد: حال که بازتاب اعمال و تلاش‌ها به سمت خود ماست؛ پس عقلِ حسابگر این چنین حکم می‌کند که ما در این میان از خداوند متعال، همت‌ها و تلاش‌های پسندیده و مشکور را طلب کنیم تا آثار پسندیده و ارزشمند آن شامل حال خود ما شود.

حجت‌الاسلام والمسلمین بصیری افزود: البته مکمل این درخواست آن است که انسان از خداوند بخواهد تا تکالیف و عبادات او را نیز مقرون به قبول و پذیرش خویش کند، در این صورت، مجموعه تلاش‌های عمومی و عبادی یک انسان، مشکور و مقبول بوده و در یک کلام نافع خواهد شد.

* بیشتر بخوانید:

عاملی که مانع استجابت دعا می‌شود

مهم‌ترین پیامدهای جدایی از ولایت اهل‌بیت(ع)

این محقق علوم قرآن و حدیث تأکید کرد: البته نباید فراموش کرد که آنگاه این همت‌ها و تلاش‌ها نافع و اثربخش است که اولاً: در صحیفه زندگی انسان گناهی وجود نداشته یا مورد مغفرت قرار گرفته باشد و ثانیاً: تلاش‌های معیوب (خطا) انجام نگیرد یا مورد چشم پوشی پرودگارِ ستار العیوب واقع شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی دو امر را لازمه قبولی اعمال دانست و گفت: پیش شرط قبولی اعمال و شایستگی تلاش‌ها دو چیز است: نخست: پرهیز کردن یا ندامت از گناهان. دوم ترک کردن یا پرده پوشی معایب (خطاها) از طرف خدا. بدیهی است که اگر مومنان در شرط نخست تلاش بلیغ کنند، شرط دوم برای آنان حاصل است.

انتهای پیام/