شهرداری تهران در عید فطر کدام مسجد را افتتاح می‌کند؟
مسجد ولیعصر (عج) در کنار تئاتر شهر مسجد نیست و تنها یک نمازخانه کوچک برای عابران نمازگزار تداعی می‌شود! حجت‌الاسلام جعفری، امام جماعت مسجد کوچک پارک دانشجو این روزها جدی‌ترین مخالف این سازه است.
باشگاه خبرنگاران پویا - احسان زیورعالم
شهرداری تهران اعلام کرده است به مناسبت عید سعید فطر، مسجد یا به عبارتی مجتمع فرهنگی و مذهبی ولیعصر (عج) در جوار تئاتر شهر را طی مراسمی گشایش می‌کند. سازه‌ای که جز یک نفر، خبرنگار دیگری از محتوای درونی‌آن خبر ندارد و حتی امام جماعت مسجد پارک دانشجو -که قرار بود روزی پیشگام نمازگزاران منطقه در آن مکان باشد- نیز از ورود به این سازه عجیب و جنجالی منع شده است. تا جایی که با فرو افتادن حصار سازه مسجدنما، حجت‌الاسلام جعفری آستین‌ها را بالا زد و در اعتراض به رفتار شهرداری، در صفه شمالی سازه اقدام به اقامه نماز کرد. رفتاری که موجب حضور او در سازه نشد و حتی فضا را برای بازگرداندن حصار به دور سازه را فراهم کرد.
پیرمردی که در روزگار جوان‌تر خود آرزویش را محقق شده می‌دید، امروز خود در کنار مخالفان آن روزهای سازه‌ای می‌بیند که نمی‌توان هیچ عنوانی برایش در نظر گرفت. مشخص نیست این سازه چیست و چه کارایی دارد. پانزده سال پیش، زمانی که محمود احمدی‌نژاد، شهردار وقت تهران، پارکینگ تئاتر شهر را با کلنگ‌زنی بدل به فضایی مذهبی کرد، جنجال‌ها آغاز شد. آن روزها، حجت‌الاسلام جعفری نماد مقاومت برای ساخت مسجد در زمین پارکینگ شناخته می‌شد. همه چیز با رونمایی از نقشه مسجد که توسط آقای نقره‌کار طراحی شده بود، وارد فاز تندتری شد. هنرمندان تئاتر عملاً در مقابل شهرداری و شاید جامعه مذهبی قرار گرفته بود. مشکل اما چیز دیگری بود: حریم تئاتر شهر.
اگرچه حریم تئاتر شهر، به عنوان یک سازه ثبت شده در میان آثار ملی رعایت نمی‌شود و تهدیدها علیه آن همواره بالفعل بوده است - می‌توانید تنها به جای آتش‌سوزی‌های اخیر روی جداره بیرونی سازه دقت کنید -؛ اما با روی کار آمدن قالیباف در شهرداری، پرونده مسجد دچار تغییر و تحول شد و مسجدی که از منظر سازمان میراث فرهنگی به حریم سازه ثبت شده تئاتر شهر تجاوز می‌کرد، به شکل دیگری در آمد. ارتفاع مسجد نسبت به تئاتر شهر کوتاه‌تر و گنبد و مناره‌هایش حذف شد. گنبدی که قرار بود یکی از بزرگترین سازه‌های گنبدی کشور باشد. حال حاج آقا جعفری معتقد است که این مسجد بی‌مناره و گنبد مسجد نیست.
جعفری در گفتگویی گفته بود: «شهرداری فضایی را داخل پارک به ما داد که البته خرج و مخارج آن را نداد و ما مجبوریم خودمان به نحوی هزینه‌هایمان را تامین کنیم. اینجا آشپزخانه‌ای زده‌ایم که در اعیاد و وفات‌ها و ماه‌های رمضان و محرم برای مسجد غذا می‌پزیم».
به نظر می‌رسد وجه دوم مسجد کنونی ولیعصر برای سازندگان این بنا مهمتر بوده است، یعنی همان وجه تأمین هزینه‌ها. یکی از خبرگزاری‌ها در گزارشی در این باره نوشته است «علاوه بر اشاره به سالن آمفی‌تئاتر با ظرفیت 384 نفر و شبستان ویژه خانم‌ها و آقایان، آمده است که این ساختمان، آن هم درمجاروت بنایی همچون تئاتر شهر، یک سالن غذاخوری با ظرفیت 545 نفر و یک آشپزخانه صنعتی با ظرفیت آماده‌سازی 1500 پرس غذا در هر وعده را هم دارد؛ این در حالی است که نه تنها خبری از مسجد در این مکان نیست و نهایتاً باید به دو نمازخانه کوچک اکتفا کرد، بلکه پیش از این در پاسخ به اعتراض هنرمندان نسبت به ساخت چنین ساختمانی در کنار تئاتر شهر وعده داده شده بود که این مکان سالنی برای اجرای تئاتر هم خواهد داشت، اما آمفی‌تئاتر ساخته شده نه تنها ویژگی‌های لازم یک سالن تئاتری را ندارد، بلکه ظاهر و چیدمان صندلی‌ها و همچنین قرارگیری‌اش در کنار سالن غذاخوری آن را شبیه سالن‌های درآمدزای همایش و ختم در بعضی مسجدها کرده است.»
نکته مهم آن است که در سازه مذکور عملاً مسجدی وجود ندارد و بخش درآمدزای آن، یعنی غداخوری، سالن مخصوص ترحیم و آشپزخانه در کنار پارکینگ طبقاتی دیگر تصوری از مسجد را متبادر نمی‌کند. حتی نمی‌توان گفت عنوان فرهنگی مندرج بر بدنه این سازه در کدامین بخش به‌زودی افتتاح شونده ظهور و بروز می‌کند.
جعفری، به یکی از خبرگزاری‌ها گفته بود: «از همه مسئولان خواستارم تا درمقابل این اقدام غیراسلامی قیام کنند. چراکه ما با اتکا به پروردگار و با تلاش مدافعان حرم تلاش می‌کنیم تا پایه‌های دین اسلام را محکم‌تر سازیم؛ اما متاسفانه مسجد با نقشه‌های فرماسونری بیشتر همخوانی دارد تا یک مسجد ایرانی و اسلامی در کشور ما درحال ساخت و ساز است.»
با اینکه نمی‌توان ادعای این روحانی را اثبات کرد؛ اما به نظر می‌رسد اکنون هر دو قشر هنری و مذهبی با سازه جنوب تئاتر شهر مخالفند. سازه‌ای که روزی به سبب اعتراض به ساختش موجب کنسل شدن برنامه «مجله تئاتر» به تهیه‌کنندگی نیما دهقان شده بود و فضا را برای حمیدرضا نعیمی، مهمان آن شب برنامه متشنج کرده بود، حال به محل جدالی دیگر بدل شده است.
عصر روز گذشته، عابران و حاضران در صفه جنوبی تئاتر شهر شاهد آن بودند که حجت‌السلام جعفری با عصبانیت شدیدی به درهای شیشه‌ای سازه عجیب مجاور پارک می‌کوبید و خواهان گشوده شدن در بود. دری که هیچگاه برای او باز نشد. دری که قرار بود اختیار باز و بسته شدنش بر عهده او باشد و اکنون مشخص نیست متولی آن چه کسی است. البته گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر تحویل دادن سازه به بخش‌ها و دستگاه‌هایی شنیده می‌شود که همگی منوط به حضور خبرنگاران در جلسه گشایش مسجد می‌شود.
اما پرسش مهم آن است که کدامین دسته از خبرنگاران به این مراسم دعوت می‌شوند: خبرنگاران تئاتر به عنوان مدافع جامعه هنری یا خبرنگاران مسجد به عنوان مدافع جامع مذهبی. آنچه می‌شود پیش‌بینی کرد از خبرنگاران حوزه شهری دعوت می‌شود که عموماً حامی شهرداری هستند تا اقشار هدف این سازه به مناره و عنصر فرهنگی.
به یاد آوریم روزگاری که عنوان مسجد بر بدنه این سازه نصب نشده بود و با پیگیری‌های خبرنگار خبرگزاری تسنیم پس از مدتی طولانی عنوان مسجد بدان اضافه شد. اتفاقی که نمی‌توان آن را سهوی دانست. کافی است به کوچک بودن عبارت مسجد در وضعیت کنونی دقت کنیم تا دریابیم اوضاع بر چه منوالی بوده است.
انتهای پیام/
