شهرکرد| حال خراب عشایر چهارمحال و بختیاری؛ چرا کسی به داد عشایر نمی‌رسد؟
شاید زمانیکه پدر خانواده عشایری در مسیر کوچ در روستای گل‌شه بازفت به علت بارش شدید باران چادر برپا کرده بود، لحظه‌ای هم تصور نمی‌کرد که اینجا مدفن ۲ نفر از اعضای خانواده‌اش می‌شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، 19 اردیبهشت‌ماه، خانواده عشایری در مسیر تنگ زرده بوده‌اند «از تنگه‌های خطرناک و مسیر عبور 70 درصد از عشایر به سمت استان چهارمحال و بختیاری و استان اصفهان» که به علت تاریکی و نبود نور کافی دقیقا در مسیر سیلاب چادر برپا می‌کنند و همسر 45 ساله و دختر 15 ساله و یکی از پسرهایش در چادر می‌مانند و خودش با پسر دیگرش همراه با گوسفندان در غاری پناه می‌گیرند. نیمه شب با جاری شدن سیلاب مادر و دختر چندین متر پایین‌تر زیر گل و لای دفن می‌شوند و پسرشان نجات می‌یابد.
این قصه تکراری کوچ است که هر ساله تعدادی از عشایر را در اعماق خود دفن می‌کند. همت بدری‌فرد از امدادگران دارای درجه ایثار هلال احمر استان و خبرنگار در شهرستان کوهرنگ است که سال‌ها با عشایر در ارتباط بوده، از سختی‌های زندگی عشایری و کوچ می‌گوید.
با افزایش دما در خوزستان عشایر مجبور به کوچ هستند
زمان کوچ از 20 اردیبهشت‌ماه است اما چند سال است که کوچ عشایر زودتر از موعد مقرر است که علت آنهم نبود علوفه در استان خوزستان، افزایش دما و بروز بیماری در بین احشام در اثر گرما است. همچنین با گرم شدن هوا گیاهی در خوزستان می‌روید که سبب مرگ دام می‌شود.
تنها اقدام مسئولان امور عشایری و منابع طبیعی در ابتدای هر سال برگزاری جلسه برای تعیین زمان ورود عشایر است که در صورت کوچ زودهنگام تنها عشایر را جریمه می‌کنند.
در سیلاب‌ها، خانم‌ها بیشتر دچار آسیب می‌شوند
بدری‌فرد درباره علت وارد شدن آسیب بیشتر به خانم‌ها در سیلاب‌ها گفت: خانم‌ها بیشتر دچار آسیب می‌شوند زیرا نسبت به آقایان از توان کمتری برخوردار هستند.
امسال بدترین سال برای عشایر بود. تاکنون 5 نفر از عشایر در سیلاب و یا در رودخانه غرق شده‌اند و تعداد زیادی دام نیز تلف شده است. هلال احمر وظیفه دارد در زمان سیل وارد عمل شود و به عشایر کمک کند اما این کمک‌ها ناچیز و تنها برای امرار معاش شامل پتو، چادر و مواد غذایی برای چند روز است.
در زمان بروز سیلاب تیم کوهستان هلال احمر در حالت آماده‌باش است. در این شرایط وضعیت جاده‌ها به علت سیلاب اسفناک است. در برخی مواقع عبور از مسیر یک ساعته تا چند ساعت طول می‌کشد.
در یکی از مأموریت‌ها بر اثر بارش برف سنگین بیش از 110 گوسفند تلف شده بود که خوشبختانه خودشان آسیبی ندیده بودند. وقتیکه به منطقه رسیدیم اولین جمله آنها این بود که «چرا کسی به داد ما نمی‌رسد؟» زندگی عشایر بسته به دام است.
در مواقعی که وضعیت جوی ناپایدار است، تنها کاری که از دستشان برمی‌آید این است که خانواده‌شان را نجات دهند و در کوه پناه بگیرند. پس از اینکه شرایط جوی بهتر می‌شود به سراغ احشام و لوازم زندگی‌شان می‌روند. می‌بینند که چادرشان پاره شده، مواد غذایی‌شان را آب برده و تعداد زیادی از گوسفندانشان که تقریبا می‌توان گفت تنها راه گذران زندگی‌شان است، را از دست داده‌اند.
امسال هر خانواده عشایری نیمی از دام خود را از دست داده است
هر خانواده عشایری به صورت متوسط دارای 50 تا 60 رأس دام هستند که بر اثر بارش‌های امسال هر خانواده نیمی از دام خود را از دست داده است.
وی با اشاره به ناکارآمدی‌های بیمه‌ها بیان کرد: هزینه بیمه بالا است و این در صورتی است که بیمه یک ششم تا یک پنجم قیمت دام را پرداخت می‌کند که سال گذشته همین میزان نیز پرداخت نشده است. تنها اقدام امور عشایری ارائه تسهیلات بین 5 تا 6 میلیون تومان است که تنها کسانی می‌توانستند از این تسهیلات بهره‌مند شوند که ضامن بانکی داشته باشند و با روال اداری آن آشنا باشند.
بدری‌فرد با اشاره به اهمیت آموزش عشایر گفت: هر چه از ارتفاعات به سمت حاشیه کوه‌ها برویم از میزان آب و علوفه کاسته می‌شود به همین علت خانواده‌های عشایری مجبور به استقرار در ارتفاعات بالا هستند که بر اثر ناآگاهی در مسیر سیلاب چادر برپا می‌کنند. پس از استقرار عشایر تنها آموزش‌های بهداشتی از سوی علوم پزشکی به صورت محدود به آنها ارائه می‌شود.
با توجه به مشکلات عشایر استان، دغدغه‌های آنها را با مدیرکل امور عشایری استان در میان گذاشتیم.
میزان خسارت وارد شده به عشایر از زبان 2 مسئول
یحیی حسین‌پور می‌گوید: عشایر از فروردین‌ماه وارد استان شده‌اند که وضعیت مراتع نیز در شرایط مناسبی نبوده است.
مدیرکل امور عشایری استان چهارمحال و بختیاری بیان کرد: وظیفه ما ساماندهی و ارائه خدمات حمایتی است که برای جبران خسارت‌ها اعتبار خاصی نداریم. برای جبران خسارت‌ها تسهیلات کم‌بهره ارائه می‌شود که سال گذشته عشایر حدود 11 میلیارد تومان تسهیلات دریافت کردند.
وی خاطرنشان کرد: امسال 15 میلیارد تومان خسارت به عشایر استان وارد شده و بیش از 3 هزار و 500 رأس دام تلف شده است.
اما فرماندار کوهرنگ درباره میزان خسارت‌ها می‌گوید: خسارت وارد شده تنها به عشایر کوهرنگ 20 میلیارد تومان است.
استان دارای 124 هزار عشایر است. اگر متوسط هر خانواده عشایری را 5 نفر در نظر بگیریم، تعداد خانوار عشایری استان بیش از 24 هزار خانواده است که میزان وام گفته شده اگر به عشایر پرداخت شود تنها به 2 هزار و 200 خانواده تعلق گرفته است. از جهت دیگر اگر خانواده عشایری این وام را تنها برای خرید گوسفند صرف کند با قیمت متوسط هر گوسفند بالغ به یک میلیون تومان و بره‌زایی این گوسفندان، در سال آینده در زمان کوچ به 10 رأس می‌رسد که با توجه به آنچه گفته شد هر ساله عشایر تعدادی از دام‌های خود را از دست می‌دهند که امسال متوسط آن برای هر خانوار 30 رأس بوده است.
براساس آنچه که گفته شد عشایر برای رفت و آمد نیازمند یک مسیر امن هستند نه اینکه مسئولان امر تنها سالانه مبلغ ناچیزی وام به تعداد محدودی از آنها «به فرض اینکه داده شود» ارائه دهند و نداشتن اعتبار را بهانه کنند.
انتهای پیام/ش
