چالشهای همکاری چین و روسیه در بخش انرژی از نگاه نشریه آمریکایی
یک نشریه آمریکایی به بررسی چالشهای شرکتهای انرژی چینی و روسی برای گسترش همکاریهای مشترک پرداخته است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، فارن پالیسی نوشت: زمانی که شرکت های انرژی به سلاحی در دست دولت ها تبدیل می شوند، دیگر اقتصاد یک عامل اصلی تعیین کننده نخواهد بود.
این گزارش افزود: چهارم ماه می برنامه طراحی شده برای سرمایه گذاری شرکت انرژی چین موسوم به "سی ئی اف سی" در شرکت انرژی دولتی روس نفت لغو شد، 8 ماه پس از اعلام اولیه این برنامه.
ناکامی روسیه و چین برای نهایی کردن این قرارداد سرمایه گذاری مشترک، نشانگر محدودیت های مسکو و پکن برای همکاری های انرژی بوده است، آن هم در شرایطی که دو کشور به دنبال یک ائتلاف و اتحاد سیاسی گسترده تر نیز هستند.
فارن پالیسی در ادامه افزود: پکن اکنون باید شرکت روس نفت را ابزاری در دست دولت روسیه ببیند تا اینکه آن را یک شرکت سنتی نفتی ارزیابی کند. این اقدام نشان می دهد که دو کشور اولویت های سیاسی مشترکی ندارند و چین دیگر تمایل چندانی برای گسترش روابط اقتصادی گسترده و مهم با روسیه ندارد. گرچه چین به طور فعالانه ای به دنبال شرکای سیاسی و اقتصادی جدید در سرتاسر جهان است ولی به نظر می رسد که پکن تصمیم گرفته است که دولت روسیه یک سرمایه گذاری سیاسی بسیار پرخطر و ریسکی است.
شرکت روس نفت تلاش کمی را برای مخفی کردن انگیزه های سیاسی اش و جایگاهش به عنوان یک بازیگر سیاسی داخلی مهم در دوره زمامداری ولادیمیر پوتین انجام داده است. زمانی که در سال 2004 میلادی شرکت یوکاس بزرگترین شرکت نفتی روسیه توسط دولت مسکو از میخائیل خودروکوفسکی گرفته شد، اموال این شرکت در نهایت به روس نفت منتقل شده است. پس از این اقدام روس نفت عملا کنترل 16 درصد تولید نفت روسیه را در اختیار گرفت و امروز این شرکت ادعا می کند که حدود 40 درصد کل تولید نفت روسیه را در دست دارد.
از ماه می 2012 میلادی که ایگور سچین به عنوان رئیس شرکت روس نفت معرفی شد، این شرکت به طور فزاینده ای به یک ابزار در عرصه سیاست خارجی روسیه تبدیل شده است.
پس از تحولات مربوط به شبه جزیره کریمه و تشدید تنش بین روسیه و غرب، نام سچین در فهرست تحریم های کشورهای اروپایی و آمریکا قرار گرفت و این مساله موجب شد تا روسیه به چین نزدیک تر شود. پوتین در ماه می 2014 میلادی به چین سفر کرد و در جریان این سفر با قیمت درخواستی چین برای امضای توافقنامه 30 ساله صادرات گاز به این کشور موافقت کرد.
تغییر رویکرد ژئوپلیتیک روسیه به سوی چین همزمان با تلاش های شی جین پینگ رئیس جمهور چین برای راه اندازی و اجرای پروژه یک جاده یک کمربند بوده است. هدف اصلی از اجرای این پروژه بزرگ، تقویت همکاری های اقتصادی و تجاری چین با کشورهای مختلف و افزایش نفوذ سیاسی پکن و تعمیق روابط سیاسی بوده است. روس نفت که اخیرا با دو برابر کردن صادرات نفت به چین موافقت کرده بود، ظاهرا از این پروژه نفع می برد.
این گزارش افزود: شرکت نفت دولتی چین "سی ئی اف سی" نیز تصمیم گرفت پس از رونمایی از طرح بزرگ یک جاده یک کمربند، در مناطق مختلف جهان سرمایه گذاری های راهبردی و مهمی را برای دولت چین انجام دهد. نخستین تلاش خارجی این کشور از طریق یک سرمایه گذاری کلان در جمهوری چک شکل گرفت.
مالک و پایه گذار این شرکت چینی به عنوان مشاور رئیس جمهور چک انتخاب و معرفی شد. میلوش زمن رئیس جمهور چک در سال 2015 قصد داشت تا روابط تجاری و اقتصادی با پکن را گسترش دهد.
این شرکت بزرگ نفتی چین به مرور به ابزاری برای پیشبرد سیاست های خارجی پکن تبدیل شد و در ماه می 2016 میلادی موافقت خود را با خرید 51 درصد سهام شرکت "کی ام جی اینترنشنال" شعبه ای از شرکت انرژی دولتی قزاقستان اعلام کرد. این قرارداد برای قزاقستان نیز از اهمیت زیادی برخوردار بود.
همه این تحولات نشان می دهد که چرا سرمایه گذاری شرکت نفت دولتی چین در شرکت روس نفت با شکست روبرو شده است.
وقتی قرارداد 9.1 میلیارد دلاری این دو شرکت در سپتامبر 2017 اعلام شد، ظاهرا این قرارداد یک افق جدید برای گسترش همکاری های انرژی چین و روسیه را نشان می داد. ولی بحران بدهی های شرکت نفت دولتی چین به یک مانع اصلی تبدیل شد. ولی بانک دولتی وی تی بی روسیه اعلام کرد که حاضر است بخشی از منابع مالی مورد نیاز این قرارداد را فراهم کند.
چین پیش از این نیز تمایل خود را برای تعمیق روابط نفتی با روسیه اعلام کرده است. در سال 2016 میلادی روسیه با پیشی گرفتن بر عربستان به بزرگترین صادر کننده نفت به چین تبدیل شد. تنها چند روز قبل از اعلام لغو قرارداد چین و روسیه، گزارش شده بود که یک قرارداد پنج ساله برای عرضه نفت بین سی ئی اف سی و روس نفت حاصل شده است. با این حال به نظر می رسد هنوز فاصله زیادی تا سرمایه گذاری مستقیم سی ئی اف سی در شرکت روس نفت وجود دارد.
انتهای پیام/