مرثیه‌ای برای فقیرترین باشگاه ایران؛ داستان «راه‌آهنِ» فرسوده‌ای که از ریل خارج شد
باشگاه راه‌آهن ۶ هفته مانده به پایان لیگ دسته اول، سقوط خود را به لیگ دسته دوم قطعی کرد تا فوتبال‌دوستان را به یاد زوال تیم‌های ریشه‌دار منحل شده تهرانی بیندازد.
به گزارش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، تیم راه‌آهن روز گذشته (شنبه) با شکست 3 بر 2 مقابل ایرانجوان بوشهر در هفته بیست‌وهفتم لیگ یک، سقوط خود را به لیگ دسته دوم قطعی کرد؛ اتفاقی که از همان هفته اول مسابقات قابل پیش‌بینی بود.
راه‌آهن در لیگ برتر به گربه سیاه استقلال و پرسپولیس معروف بود و بارها یقه تیم‌های بزرگ را گرفت. در طول قدمت 50 ساله این تیم ریشه‌دار، بازیکنان بزرگی در راه‌آهن بازی کردند و به فوتبال ایران معرفی شدند. پس از تیشه‌ای که به ریشه پاسِ بزرگ با انتقال این تیم به همدان و سپس سقوط به لیگ دسته سوم زدند، اکنون نوبت راه‌آهن رسید که به لیگ دسته دوم سقوط کند و با ادامه این روند، از صفحه فوتبال کشور محو خواهد شد.
بهترین عبارت برای توصیف اوضاع مالی از باشگاه راه‌آهن را مدیرعامل این باشگاه به کار برد: «فقیرترین باشگاه ایران». رشیدی مدیرعامل باشگاه، حسن‌پور سرپرست تیم و نیز خانواده چند بازیکن راه‌آهن، هزینه‌های این فصل تیم در لیگ یک را پرداخت کردند. پس از قطعی شدن سقوط به لیگ دو، رشیدی و حسن‌پور از سمت‌های خود استعفا کردند و تنها کسی که در باشگاه مانده، محسن بیاتی‌نیا است.
بیشتر بخوانید:رشیدی: راه‌آهن فقیرترین باشگاه ایران است
می‌توان گفت که زوال راه‌آهن نه از امسال، بلکه از اوایل فصل گذشته آغاز شد. جایی که باشگاه به علت عدم پایبندی پیمان کیانیان مالک وقت باشگاه راه‌آهن به تعهدات خود، به دادستانی کل کشور واگذار شد. لوکوموتیورانان فصل قبل را با مهدی پاشازاده در راس کادر فنی تیم خود آغاز و در نیم‌فصل اول نتایج قابل قبولی کسب کردند، اما بی‌توجهی مسئولان باعث ایجاد مشکلات مالی فراوان برای راه‌آهن شد. بی‌پولی لوکوموتیورانان در حدی بود که دو بازیکن این تیم در تمرینات به دلیل کمبود غذا غش کردند (!) و پاشازاده هم عطای ادامه همکاری با راه‌آهن را به لقایش بخشید. اعتصاب‌های گاه و بی‌گاه اعضای تیم هم دردی از بی‌پولی راه‌آهن دوا نکرد. سیروس دین‌محمدی در نیم‌فصل دوم هدایت تیم را بر عهده گرفت و توانست راه‌آهن را در لیگ یک حفظ کند.
پس از بسته شدن پنجره نقل و انتقالات باشگاه راه‌آهن در ابتدای این فصل به علت بدهی‌های باشگاه، زردپوشان در هفته اول لیگ دسته اول مقابل شهرداری ماهشهر با 10 بازیکن به میدان رفتند. این در حالی بود که کادر فنی راه‌آهن به علت کمبود بازیکن، دروازه‌بان ذخیره تیم خود را که به تازگی مورد عمل جراحی قرار گرفته بود، به زمین فرستادند! این دیدار با پیروزی 4 بر صغر شهرداری خاتمه یافت تا زردپوشان، لیگ یک را با قعرنشینی آغاز کنند و تا اینجای کار به آن ادامه دهند!
دین‌محمدی اواسط نیم‌فصل اول به دلیل مشکلات مفرط باشگاه، از سرمربیگری راه‌آهن کناره‌گیری کرد و پس از آن گفت که یکی از دوستانش، بخشی از هزینه‌های تیم را پرداخت کرده است. بعد از دین‌محمدی، محسن بیاتی‌نیا کاپیتان زردپوشان به عنوان سرمربى تیم انتخاب شد، اما روند نتایج ضعیف راه‌آهن تغییر نکرد تا در فاصله 6 هفته تا پایان لیگ دسته اول، این تیم ریشه‌دار به لیگ دسته دوم سقوط کند.
با کناره‌گیری مدیرعامل باشگاه و سرپرست تیم، راه‌آهن اکنون مسئولی ندارد و کاملاً به حال خود رها شده است. این در حالی بود که به علت مشکلات مالی، شب گذشته وضعیت پرواز بازیکنان راه‌آهن از بوشهر به تهران مشخص نبود و کسی به وضعیت آنها رسیدگی نکرد. همچنین بیاتی‌نیا اعلام کرده که زردپوشان در دیدارهای آتی لیگ دسته اول شرکت نخواهند کرد. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که راه‌آهن در هفته‌های آینده دیدارهای مهمی پیش رو دارد و نقش مهمی در تعیین تیم‌های صعود کننده رقم می‌زند.
بیشتر بخوانید:صحبت‌های بیاتی‌نیا مبنی بر انصراف راه‌آهن از ادامه حضور در لیگ دسته اول
طبق گفته مسئولان باشگاه راه‌آهن، هیچ نهاد یا فردی حامی این باشگاه نبود. بازیکنان تیم یا از طرف خانواده‌های خود حمایت می‌شدند یا اینکه با شغلی که داشتند، امرار معاش می‌کردند. به نظر می‌رسد راه‌آهن با ادامه بی‌توجهی‌های فعلی مسئولان ورزش، آینده تاریک تیم‌های منحل شده‌ای مانند بهمن، شاهین و کشاورز را در پیش دارد و در سال‌های آینده اثری از گربه سیاه همیشگی فوتبال کشور نخواهد بود. مگر اینکه این مسئولان، از نابودی تیم‌های ریشه‌دار فوتبال تهران درس عبرت بگیرند و به مشکلات این باشگاه رسیدگی کنند.
شاید اگر راه‌آهن در استان دیگری قرار داشت، مدیران بومی برای برطرف کردن مشکلات این باشگاه آستین بالا می‌زدند و به تیم، پول تزریق می‌کردند، اما مدیران فوتبال استان تهران بیشتر درگیر تیم‌های لیگ برتری و به ویژه، استقلال و پرسپولیس هستند. هر چند با روندی که باشگاه‌های تهرانی چون پاس و راه‌آهن می‌پیمایند، هیچ تضمینی برای ادامه کار باشگاه‌هایی چون پیکان، نفت و سایپا در سالیان طولانی وجود ندارد و شاید بلایی که به سر پاس و راه‌آهن آمد، گریبان‌گیر سایر تهرانی‌ها هم باشد.
انتهای پیام/
