انتخاب یا تقسیم کمیسیونها در کمیته ملی المپیک؟
ششمین نشست هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک در حالی برگزار شد که ۱۰ رئیس کمیسیون از ۱۲ کمیسیون این کمیته انتخاب شد.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، ششمین نشست هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک در حالی برگزار شد که 10 رئیس کمیسیون از 12 کمیسیون این کمیته انتخاب شد.
نکته قابل تامل در این انتخاب تقسیم کمیسیونها توسط اعضای هیئت اجرایی بین خودشان است به طوری که 6 کمیسیون به اعضای هیئت اجرایی رسیده است.
بر این اساس کمیسیون مدیریت و برنامه ریزی به شاهرخ شهنازی،کمیسیون توریسم ورزشی به مجید شایسته، کمیسیون حقوق ورزشی به علی دادگر،کمیسیون آموزش به فضلالله باقرزاده،کمیسیون ورزش همگانی به محمد علیپور ،کمیسیون بازاریابی به مجید کیهانی و انتخاب روسای کمیسیونهای صلح و ورزش و فناوری اطلاعات نیز به جلسات بعد موکول شد.
با این انتخابها و در واقع استفاده از افرادی از داخل جمع هیئت اجرایی حضور دارند، مطمئنا راه ورود نیروهای جدید و البته جوان و با انگیزه به ساختار کمیته ملی المپیک بسته شد و این تکرار همان اشکالی است که برخی از افراد مبنی بر عدم حضور جوانترها در کمیته ملی المپیک مطرح میکردند. کمیسیونها حکم تصمیمسازی را دارند و کمیته اجرایی حکم تصمیمگیری، ولی شواهد نشان میدهد با این نفرات، تصمیم سازی قرار نیست صورت بگیرد و همه تصمیمگیر خواهند بود.
تصمیم سازی در حوزه مدیریت بطور کلی به معنای فراهم نمودن زمینه مناسب برای تصمیمگیری است و اما تصمیم گیری عبارتست از یک انتخاب از میان چند راه جهت رسیدن به هدف. پس تصمیم سازی یعنی اینکه زمینه مناسب برای تصمیم گیری ایجاد کنیم و این زمینه مناسب یعنی اینکه تشخیص دهیم که آیا اصلا مسئلهای وجود دارد که لازم باشد برای حلش تصمیمی گرفته شود و اطلاعات لازم برای تصمیم گیری چه هستند و چطور می توان از آن استفاده کرد. چه کسی و به چه شکلی می تواند تصمیم اخذ شده را اجرا کند و با پاسخگویی به سؤالات فوق، حال زمینه برای تصمیم گیری فراهم شده است و از بین تصمیمات مختلف مدیر باید بهترین را انتخاب کند یا به عبارتی دیگر، باید بهترین تصمیم را بگیرد.
با این توضیحات باید به یاد داشت که کمیسیونها در موضوعات خود تصمیم ساز هستند و در نهایت اعضای هیئت اجرایی تصمیم گیرنده هستند و جای سوال است که این افراد چگونه قرار است هر دو کار را با هم انجام دهند؟
اگر قرار بود این افراد در کمیسیونی ورود کنند و صاحب ایده باشند از طریق همان هیئت اجرایی هم میتوانستند افکار خود را در آن بخش بیان کنند و مطمئنا با حضور چهرههای جدید در این کمیسیونها خرد جمعی و افکار و ایدههای بیشتری وارد میشد.