برای سال آینده از همین حالا شروع کنیم
مخاطبان جشنواره تئاتر فجر از بیش از حد بزرگ بودن جشنواره و عدم توجه به بخش استانی می‌گویند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، تهران در این روزها میزبان سی‌وششمین دوره از جشنواره تئاتر فجر است. جشنواره‌ای که به گفته دبیر این دوره‌اش بزرگترین فستیوال منطقه به شمار می‌آید و به نوعی ویترین تئاتر کشور در سال گذشته را به نمایش می‌گذارد. البته در این رویداد مهم هنری آثار کشور های دیگری نیز حضور دارند که همین موضوع به این جشنواره لقب بین‌المللی داده است.
به بهانه برگزاری سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر با تعدادی از علاقه‌مندان حاضر در مجموعه تئاتر شهر درباره تاثیرات برگزاری این جشنواره گپ و گفتی زدیم که حاصل آن را در ادامه می خوانید:
جشنواره فرصتی برای آشنایی با تئاتر در نقاط دیگر است
علی مولایی 25 ساله از دانشجویان دانشگاه هنرمعماری تهران که ترم دوم رشته کارگردانی است. جشنواره تئاتر فجر را مثبت‌ترین اتفاق تئاتری کشور معرفی می‌کند و معتقد است این دوره 12 روزه فرصتی برای آشنایی با تئاتر شهرستان‌ها و کشورهای دیگری است که در زمان‌های دیگر نمی‌توانیم کارهای آنها را دنبال کنیم.
علی در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید: «تا همین چند سال قبل خانواده من نسبت به تئاتر دید مثبتی نداشتند و مخالف این بودند که من رشته کارگردانی را برای ادامه تحصیل انتخاب کنم. وقتی سال گذشته با اصرار زیاد آنها را برای دیدن دو نمایشی آوردم که از مشهد و کرج در جشنواره به نمایش گذاشته می‌شدند، نظرشان نسبت به تئاتر تغییر کرد و حال خودشان علاقه‌مند به دیدن نمایش‌ها هستند؛ اما متاسفانه در این دوره بلیت نمایش‌هایی که می‌خواستم تمام شد. اگر در سال آینده بتوانیم سالن‌های تئاتر بیشتری را به جشنواره اختصاص دهیم، قطعاً هیچ کس پشت در نمی‌ماند.
کیفیت نمایش کشورهای دیگر انتظارات را برآورده نمی‌کند
آقای علیزاده 32 ساله فوق‌لیسانس حقوق به همراه همسرش در لابی سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر منتظر ورود هستند تا به تماشای نمایش «دوستت دارم ترکیه» بنشینند که از کشور ترکیه به جشنواره راه پیدا کرده است. علیزاده با بیان اینکه هرساله جشنواره تئاتر فجر را دنبال کرده است، می‌گوید: «آثار بین المللی جشنواره امسال از لحاظ کیفی مناسب نیستند و به هیچ وجه انتظارم را برآورده نکرده است. علت این موضوع برایم مشخص نیست؛ اما کارهایی که از تئاتر شهرستان ها دیدم به مراتب از نمایش‌های کشورهای دیگر بهتر بوده است.»
او که خود را یکی از مخاطبان حرفه‌ای تئاتر می‌داند، با اشاره به اینکه در این دوره از جشنواره تبلیغات محیطی بهتری برای تئاتر انجام شده و توانسته برخی از مردم عادی را نیز به جشنواره بکشاند، صحبت‌هایش را این طور ادامه می‌دهد: «جشنواره تئاتر فجر ویترین نمایش‌هایی است که طی سال گذشته در تئاتر ایران تولید شده‌اند. همین موضوع نشان از اهمیت بالای این جشنواره دارد؛ اما چرا مسئولان به اندازه لازم آن را مهم نمی‌دانند. خوشبختانه در این دوره تبلیغات محیطی بهتر از دوره‌های گذشته بوده و چند بنری در شهر می‌بینیم؛ اما از شما می‌پرسم آیا این مقدار از تبلیغات برای تئاتر کشور بزرگی همچون ایران کافی است؟»
برای سال آینده از همین حالا شروع کنیم
بیتا داوودی یکی از افرادی است که از یزد برای تماشای نمایش‌ها به تهران آمده است. او که همراه یکی از دوستانش برای تماشای نمایش «برای کلاه آهنی‌ها» به کارگردانی پژمان عبدی به سالن چهارسو مجموعه تئاتر شهر آمده، این جشنواره را تنها فرصت برای آشنایی با گروه‌های تهرانی و حتی خارجی می داند و می‌گوید: «ما هم در شهرمان سالن تئاتر داریم؛ ولی چرا نمایش‌های خوب تنها در تهران اجرا می‌شوند. اگر این نمایش‌ها به شهر ما بیایند، مردم به خوبی از آنها استقبال می‌کنند و قول می‌دهیم خاطره‌ای برای گروه پدید آوریم که هیچگاه فراموششان نشود و باز‌هم به شهر ما بیایند.»
او همچنین استقبال مردم در این دوره از جشنواره را بهتر از سال گذشته ارزیابی می‌کند و در این بار توضیح می‌دهد: «یکی از مهمترین وظایف این جشنواره آشنایی مردم با تئاتر است. سال گذشته جمعیت کمتری را شاهد بودیم و این موضوع نشان می‌دهد که مردم تا حدودی با تئاتر آشنا شدند. البته از نظر من تئاتر ظرفیت بیشتری دارد و باید مخاطبان آن خیلی بیشتر از چیزی باشد که می‌بینیم. اگر برای سال آینده کارمان را از همین حالا شروع کنیم، قطعاً نتیجه خیلی بهتری خواهیم گرفت.»
این جشنواره باید به قسمت‌های کوچکتری تبدیل شود
محمدعلی میرزایی 27 ساله، حدود دو سال است که تئاتر را به صورت تجربی آغاز کرده است. برگزاری جشنواره تئاتر فجر را مطلوب نمی‌داند و در این باره این طور توضیح می‌دهد: «بزرگی این جشنواره بیش از حد بوده و باید به بخش‌های کوچکتری تقسیم شود. اکثر کسانی که تئاتر می‌بینند، در این دوران اولویت خود را تنها معطوف نمایش‌های بخش بین‌الملل می‌کنند و به این صورت نمایش بخش‌های دیگر دیده نمی‌شوند. اگر بخش بین‌الملل از جشنواره جدا شود و در دوره دیگری از سال شاهد نمایش‌های خارجی باشیم، وضعیت بهتری به وجود می‌آید.»
میرزایی یکی از نقاط قوت این دوره از جشنواره را بخش خارج از صحنه معرفی می‌کند و در این باره می‌گوید: «در همین دوره نمایش‌هایی از شهرهای مختلف در بخش خارج از صحنه به اجرا گذاشته شدند که در حالت عادی با استقبال بی‌نظیری از آنها مواجه می‌شدیم؛ اما در شرایط فعلی برخی از این آثار ضرر کردند و آنطور که باید دیده نشدند.»
سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر از بیست‌وهشتم دی لغایت نه بهمن ماه به دبیری فرهاد مهندس پور در هفت بخش تخصصی شهر تهران و برخی از مراکز استان‌ها برگزار شد.
انتهای پیام/
