بهاردلنشین به روایتِ فرانچسکو کفیسو / نواختنِ اصفهان در مینور + فیلم

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، فرانچسکو کفیسو در آخرین شب از جشنواره موسیقی فجر، باز هم برای این جشنواره اعتبار خرید. جشنواره‌ای که بیشتر اجراهایِ داخلی‌اش تکراری بود و گروه‌های حاضر در آن حرف‌های تازه برای گفتن، کم داشتند. بخش بین‌الملل اما اجراهایی آبرومند به خود دید.

شب گذشته جمعه 29 دی 1396 فرانچسکو کفیسو به همراه اعضای گروهش در تالار وحدت روی صحنه رفتند و برای مخاطبان ایرانی موسیقی جَز نواختند. گابریل ایوانجلیستا، مائورو شیاوونه و ادم پچه نوازندگانی بودند که در این اجرا، کفیسو را همراهی می‌کردند.

از همان ابتدای این کنسرت، کفیسو با ساکسوفونش بر روی صحنه دلربایی می‌کرد. این نوازنده و گروهش خوب می‌دانستند که کجا آمده‌اند و مخاطبانشان چه موسیقی را می‌پسندند. به هر روی فضای موسیقی جز تا حدود زیادی بر اساس بداهه‌ها استوار است و مخاطب موسیقی ایرانی هم با این فضا آشناست. اما کفیسو از این‌ها هم فراتر رفت و در بخشی از کنسرتش، قطعه‌ای را اجرا کرد که با نامِ «اصفهان» معروف است.

کفیسو و گروهش با این کار برای مخاطبان ایرانی دلربایی کردند و حاضران در تالار وحدت را سراپا گوش کردند. کنسرت ادامه داشت تا زمانی که کفیسو، ساکسوفون را کنار گذاشت و فلوت را برداشت. او با فلوتش، نغمه‌ای را نواخت که همه را حیرت‌زده کرد. «بهار دلنشین» قطعه‌ای بود که کفیسو و گروهش آن را نواختند. این همان اثری است که مخاطبان موسیقی در ایران آن را بارها و بارها با صدای غلامحسین بنان شنیده‌اند. شعر این قطعه از سروده‌های بیژن ترقی و آهنگسازش روح‌الله خالقی است. بهار دلنشی در اوایل 1330 شمسی برای نخستین بار اجرا شده و تا کنون هم بارها و بارها بازخوانی شده است.

در فیلم بالا اجرای قطعه «بهار دلنشین» توسط فرانچسکو کفیسو را می‌بینید

اما انتخاب «بهار دلنشین» از سوی کفیسو هوشمندی او را نشان می‌داد. این قطعه در آواز اصفهان ساخته شده و این مایه هم با گام مینور هارمونیک تقریبا منطبق است. پس کفیسو این قطعه را انتخاب کرده تا با ساز فلوت بتواند به راحتی آن را بنوازد. نواختن این قطعه آنقدر به دلِ مخاطبان ایرانی نشست که، برای دقایقی و به صورت ایستاده به تشویقِ گروه پرداختند.

پیش‌ترها هم در میانِ موزیسین‌های ایرانی شاهد چنین کارهایی بوده‌ایم؛ برای مثال چند سال پیش که حسین علیزاده تور کنسرت‌هایش در شهرستان‌های ایران را برگزار کرد، برای هر منطقه‌ای، نغمه‌ای از موسیقی آن منطقه را انتخاب می‌کرد و در کنسرتش آن را اجرا می‌کرد.
این کار باعث می‌شود که مخاطبان حاضر در سالن به آن کنسرت و آن هنرمند و البته موسیقی‌اش احساس تعلق کنند. البته چنین کارهایی تنها از موزیسین‌هایی برمی‌آید که در کارشان بسیار حرفه‌ای و توانا هستند.

فرانچسکو کفیسو هنرمند ایتالیایی است که تا کنون جوایز بسیاری گرفته است؛ جایزه ملی ماسیمو اوربانی در اوربیساگلیا، جایزه یورو جَز در لکو، جایزه سایمان جهانی فستیوال‌های جز در نیویورک، جایزه رقابت‌های ساکسیفون در لندن و جایزه دجانگو دئور در رم از آن جمله‌اند.
کفیسو از سال 2008 مدیر هنری جشنواره جز و یتوریا است. در سال 2009 بنیاد جز اومبریا او را سفیر موسیقی جز ایتالیا در جهان خواند. در سال 2010 کارشناسی ارشد خود را در کنسرواتوار کرولی مسینا گرفت. «3» آخرین آلبوم کفیسو است؛ سه آلبوم در یک مجموعه، مراقبه، گروه نوازندگان و بیست سنت برای هر نُت.

انتهای پیام/