نبود دیپلماسی ورزشی در پرونده کشتی؛ ورزش اول ایران از ماجرای طارمی هم کمتر است؟
خطر تعلیق در حالی بیخ گوش کشتی ایران است که هیچ‌کدام از مسئولان رده بالا در عمل واکنش خاصی به این موضوع نشان نداده‌اند.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، پس از شکست علیرضا کریمی مقابل حریف روس در جریان رقابت‌های کشتی آزاد قهرمانی زیر 23 سال جهان در لهستان، پرونده این آزادکار به کمیته اخلاقی اتحادیه جهانی کشتی ارجاع داده شد.
تشکیل پرونده برای این موضوع برای کشتی ایران بسیار گران تمام شده است، چرا که حالا هم اتحادیه جهانی و هم کمیته بین‌المللی المپیک با فشارهایی که برخی کشورها به آنها می‌آورند، سخت در تلاش برای تعلیق کشتی ایران هستند و این مسئله، اتفاقی است که در صورت تحقق می‌تواند برای ورزش ایران بسیار گران تمام شود.
کشتی مدال‌آورترین ورزش ایران در بازی‌های آسیایی و المپیک است و به نوعی جور کل کاروان به ویژه در بازی‌های المپیک را نیز به دوش می‌کشد. افتخارآفرینی‌های ورزش اول ایران همواره نجات‌بخش بسیاری از مسئولان بوده است؛ مسئولانی که همیشه پشت موفقیت‌های کشتی پنهان شده‌اند، اما حالا نیاز است که به این رشته کمک کنند.
آنچه در شرایط کنونی وجود دارد، مبارزه رسول خادم در عرصه بین‌المللی است. در این شرایط باید هم دستگاه دیپلماسی کشور، هم وزارت ورزش و هم کمیته ملی المپیک وارد گود شوند و در کنار هم برای حل موضوع تعلیق کشتی گام بردارند. هر چند که فعلاً از این همکاری خبری نیست و مسئولان دو نهاد اصلی ورزش کشور (وزارت ورزش و کمیته المپیک) به دنبال انتخابات کمیته المپیک و همچنین فدراسیون‌ها هستند.
سوال مهمی که نمی‌توان به سادگی از کنار آن عبور کرد، این است که چرا همان‌گونه که در پرونده مهدی طارمی، بازیکن تیم فوتبال پرسپولیس با باشگاه ترکیه‌ای همه مسئولان جلو آمدند و حتی کار به مذاکره مستقیم با رئیس جمهور ترکیه نیز کشیده شد، این اتفاق در پرونده کشتی رخ نمی‌دهد؟ درست است که محرومیت و ضرر چند صد میلیونی برای تیمی که هواداران میلیونی دارد، رقم خورد و مسئولان برای جلوگیری از آن جلو آمدند، اما نباید این شرایط برای ورزش اول کشور وجود داشته باشد؟
آنچه در موضوع اخیر بار دیگر خودنمایی کرد، عدم قدرت ایران در کرسی‌های بین‌المللی است. در واقع در چنین مواردی است که نداشتن کرسی و لابی خودش را نشان می‌دهد، چون تلاش چندانی صورت نگرفته است. همه کشورها هزینه‌های گزافی برای داشتن کرسی‌های بزرگ به ویژه در رشته‌های مدال‌آور می کنند؛ اتفاقی که بسیار کمتر شامل حال ورزش ایران می‌شود و به ناچار نیز در مواردی همچون پرونده اخیر علیرضا کریمی باید شاهد مبارزه تنهای خادم با یک اتحادیه عریض و طویل باشیم. کمیته ملی المپیک که متولی این کار است هم در این چندساله در دیپلماسی بین‌المللی ضعیف کار کرده و پرونده کریمی نشان داد که حضور یک کرسی بین‌المللی در مراجع ورزشی چه قدر می‌تواند مثمرثمر باشد.
در این شرایط که خبر تعلیق و محرومیت بیخ گوش کشتی ایران است، نباید با تحقق این اتفاق تلخ چندان ناراحت باشیم، چرا که تلاش زیادی برای جلوگیری از آن نکرده‌ایم. در بهترین حالت باید منتظر محرومیت کریمی و مربی‌اش باشیم و در بدترین حالت باید منتظر تعلیق چندماهه کشتی کشورمان باشیم.
انتهای پیام/
