هرج و مرج در حریم ساخت و سازهای شیراز + تصاویر

به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، به نیت پیاده‌روی از خانه بیرون می‌زنم به ساختمان در حال ساخت می‌رسم که در کوچه‌ای قدیمی و باریک قرار دارد مصالح ساختمان مانند کاشی‌ و سرامیک‌ در کوچه قرار گرفته و قسمتی از عرض آن را اشغال کرده، از آنجا که خودرویی در آن بر کوچه پارک شده، خودروهایی که از مقابل می‌آیند با احتیاط و به زحمت از کنار ساختمان عبور می‌کنند.

جلوتر می‌روم از ظاهر ساختمان چندین طبقه مشخص است که به تازگی کار نمای آن تمام شده و داربست‌های جلو ساختمان جمع‌آوری شده است، جلوی در ساختمان تلی از شن و ماسه‌ قرار گرفته و آنطور که مشخص است جمع کردن آن از راه عبور و مرور اهالی کوچه اهمیتی چندانی نداشته و به فراموشی سپرده شده است.

از پیچ کوچه رد می‌شوم به خیابان فرعی عریض‌تری می‌رسم چند کارگر بالای داربست‌ها بدون کلاه ایمنی در حال نما کردن ساختمان هستند و تفاوت سد معبر این ساختمان با ساختمان‌های قبلی در این است که عرض خیابان فرعی بزرگ‌تر بوده مصالح ساختمان حجم بیشتری از خیابان را اشغال کرده‌اند این طور که مشخص است «هر که خیابانش بیش؛ سد معبرش بیشتر».

هنور به انتهای خیابان فرعی نرسیده‌ام که صدای «بالا، بالاتر، کافیه» چند کارگر از یکی از کوچه‌های فرعی که انتهای آن به میدان می‌رسد به گوشم می‌رسد، به امید اینکه این ساختمان سد معبر نکرده باشد به سمت‌اش می‌رود اما با دیدن چیده شدن انبوهی از اجرها و کاشی‌ها در پیاده‌رو و اشغال کردن بخشی از معبر کوچه توسط شن و ماسه کاملا نا امید می‌شوم و به گرفتن عکسی از دور اکتفا می‌کنم.

هر دو سمت کوچه پر از ماشین‌های پارک شده است، داربست‌های یک ساختمان در حال ساخت دیگر از دور مشخص است از پیاده‌رو حرکت می‌کنم و جلوتر می‌روم اما انبوهی از مصالح ساختمانی که در مسیر پیاده رو قرار گرفته است مرا مجبور به عبور از خیابان می‌کند.

تجربه 10 دقیقه قدم زدن در چند کوچه نزدیک به‌ هم و دیدن این همه تخلف سد معبر توسط ساختمان‌‌سازان حس و حال پیاده‌رویم را خراب می‌کند به سمت خانه بر می‌گردم.

طبق تبصره یک ماده 55  شهرداری‌ها «سد معابر عمومی، اشغال پیاده‌روها، استفاده غیرمجاز از آنها، میدان‌ها، پارک‌ها و باغ‌های عمومی برای کسب و یا سکنی و یا هر عنوان دیگری ممنوع است و شهرداری مکلف است از آن جلوگیری و در رفع موانع موجود و آزاد نمودن معابر و اماکن مذکور به وسیله مامورین خود رأسا اقدام کند». ماده 55 قانون شهرداری‌ها به شهرداری اختیار می‌دهد که بدون دستور قضائی با این خاطیان برخورد کند و وارد عمل شود.

به گفته حقوقدانان اگر هنگام ساختمان‌سازی، مصالحی در معابر عمومی قرار داشته باشد، مصداق سد معبر است زیرا فضای عمومی را به اشغال خود در آورده‌ است و با عوامل آن برخورد می‌شود. هنگام ساختمان‌سازی نباید فضای عمومی را به اشغال خود درآورد و تنها با کسب اجازه از شهرداری می‌توان از یک‌چهارم فضای پیاده‌رو یا حتی فضا‌های هوایی استفاده کرد تا مزاحمتی برای سایرین ایجاد نشود و اگر بیش از این اندازه شد شهرداری موظف است با این افراد برخورد کند.

با شماره 137 شهرداری شیراز تماس می‌گیرم و شکایتم را نسبت به سد معبری که این ساختمان‌های در حال ساخت ایجاد کرده‌اند اعلام می‌کنم. اپراتور در آن‌بر خط بعد از توضیحاتم سریع آدرس را از من می‌خواهد.

آدرس دقیق یکی از ساختمان‌ها را اعلام می‌کنم و در ادامه می‌گویم: «به غیر از این، چندین ساختمان در کوچه‌های مختلف همین محله هستند که چنین مشکل را ایجاد کرده‌اند»، اپراتور می‌گوید: «در صورتی که آدرس دقیق آن ساختمان‌ها را اعلام کنید به شکایت شما رسیدگی می‌شود». آدرس ساختمان‌های دیگر را اعلام می‌کنم.

قبل از خداحافظی از اپراتور در مورد مدت زمان رسیدگی به این شکایت سوال می پرسم که در جواب می‌گوید: «به طور معمول رسیدگی به این شکایات طی دو تا سه روز انجام می‌شود و ماموران با مراجعه به ساختمان در حال ساخت به آنها تذکر می‌دهند اما بعضی مواقع که به اخطار توجه نکنند باید یک مقدار پیگیریتان بیشتر باشد تا مشکل برطرف شود».

جمله آخر اپراتور را چندین بار در ذهنم مرور می‌کنم، برای اطمینان بار دیگر مکالمه ضبط شده را گوش می‌‌دهم «اما بعضی مواقع که به اخطار توجه نکنند باید یک مقدار پیگیریتان بیشتر باشد تا مشکل برطرف شود» مدام این سوال را از خودم می‌پرسم که پیگیری من شهروند باید بیشتر شود یا نظارت شما؟!

گزارش از ثریا ستاری

انتهای پیام/