اشتباه گرفتن "مونوکسید کربن با دیاکسید کربن" باعث تصویب توافقنامه پاریس
یک پژوهشگر علوم جوی، موافقت نمایندگان مجلس با توافقنامه پاریس را ناشی از برداشت اشتباه آنها دانست و گفت: نباید به اشتباه، منوکسید کربن، ذرات معلق، اکسیدهای گوگرد و ... با گازهای گلخانهای را یکی دانست اما متاسفانه برخی نمایندگان در مجلس ...
خلیل کرمی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا درباره ابعاد مختلف توافقنامه پاریس، تبعات آن برای جمهوری اسلامی ایران اظهار کرد: توافقنامه پاریس هنوز در کشور ما به تصویب نرسیده و ما نمیتوانیم ایراد محتوایی از آن بگیریم چرا که Indc (سند مشارکت ملی مدنظر) اصلاً به مجلس شورای اسلامی ارائه نشده است.
وی با بیان اینکه توافقنامه پاریس در سال 2015 به تصویب رسیده است، خاطرنشان کرد: ما هنوز در جایگاهی نیستیم که ایراد محتوایی از این توافقنامه بگیریم و باید Indc (سند مشارکت ملی مدنظر) به نمایندگان مجلس شورای اسلامی و کارشناسان ذیربط ارائه شود که چنین کاری هنوز صورت نگرفته است.
پژوهشگر علوم جوی و آب و هوایی به ایرادات شورای نگهبان و مرکز پژوهشهای مجلس نسبت به موافقت نمایندگان با توافقنامه پاریس اشاره کرد و گفت: در نامه ارسالی مرکز پژوهشها و شورای نگهبان که در رابطه با رد توافقنامه پاریس ارسال شد به ایراد محتوایی اشاره نشده بلکه بر ارائه نشدن Indc (سند مشارکت ملی مدنظر) تاکید شده و خواستار آن هستند.
نمایندگان مجلس سرعت را فدای دقت کردند
کرمی افزود: سازمان محیط زیست هم بعد از این انتقادات شورای نگهبان و مرکز پژوهشها اعلام کرده که این توافقنامه فاقد پیوست است و همان سند کلی را به مجلس تحویل دادهاند؛ مجلس نیز نشان داد که به نوعی سرعت را فدای دقت کرد و نادانسته این توافقنامه را به امضا رساندند.
وی یادآور شد: بعد از امضای مجلس بود که شورای نگهبان تاکید کرد که این سند باید زمینه و پیوست داشته باشد که متاسفانه سازمان محیط زیست سند Indc (سند مشارکت ملی مدنظر) را به نمایندگان مجلس ارائه نداده است.
این پژوهشگر علوم جوی و آب و هوایی تصریح کرد: Indc (سند مشارکت ملی مدنظر)گزارشی است که کشورها آن را قبل از توافقنامه و در سال 2014 به دبیرخانه توافقنامه ارائه کردهاند و اگر تغییری در آن ایجاد نشود، نهایی خواهد شد و به ndc (سند مشارکت ملی) تبدیل میشود.
به گفته کرمی، در متن توافقنامه بارها به ndc (سند مشارکت ملی) اشاره شده و کشورها باید میزان مشارکت، نوع کاهش و نحوه فعالیت صنایع خود را لحاظ کنند.
وی ادامه داد: تمامی فعالیتها و مشارکتهای ایران در توافقنامه پاریس در ndc (سند مشارکت ملی) نهایی میشود اما هنوز یک مرحله پیشتر از آن یعنی Indc (سند مشارکت ملی مدنظر) در داخل ارائه نشده و در صورت مشخص شدن این سند میتوان ایرادهای محتوایی را لحاظ کرد و مورد توجه قرار داد.
عملکرد سازمان محیط زیست در قبال توافقنامه پاریس
این پژوهشگر علوم جوی و آب و هوایی توضیح داد: متاسفانه دوستان سازمان محیط زیست و مسئولان ذیربط Indc (سند مشارکت ملی مدنظر) ایران را به مجلس ارائه نکردهاند و فقط آن را تحویل دبیرخانه توافقنامه پاریس دادهاند.
کرمی با بیان ایران هنوز در مرحله ابتدایی قرار دارد، گفت: زمینههای حقوقی متعددی برای موضوعات محیط زیستی در دنیا به وجود آمده که یکی از آنها توافقنامه پاریس است و احتمال تبعات متعدد آن برای کشورهای عضو وجود دارد.
بیشتر بخوانید: تمام دروغپردازیهای مدافعان «توافقنامه پاریس»/ تحریمهای شدید در انتظار ایران
وی اظهار کرد: به عنوان مثال توفان کاترینیا یا سایر حوادث طبیعی خسارتهای هنگفتی را به کشورها وارد میآورد و در اخبار نیز مدام آن را به گازهای گلخانهای ربط میدهند گویی که قبل از انقلاب صنعتی گازهای گلخانهای وارد جو نمیشد و هیچ طوفان یا بحرانی وجود نداشت و از زمان انقلاب صنعتی این بحرانها پدید آمده است.
این پژوهشگر علوم جوی و آب و هوایی تصریح کرد: اما در هر صورت خانم ابتکار و مسئولان ما با امضای اولیه توافقنامه پاریس تایید کردهاند که کشور ایران هم در این خسارات طبیعی و بحرانها و حوادث سهم دارد و مشخص نیست که طی یک دهه آینده کشورهای صدمه دیده از توفانها چقدر از ما و کشورهای امضاکننده توافقنامه طلبکار برای دریافت خسارت شوند.
کرمی ادامه داد: شاید کشورهای خسارت دیده سهم و هزینه از ما طلب کنند؛ در حال حاضر نیز کشورهای توسعهیافته و غربی در پی زمینهچینی و آمادهسازی افکار عمومی برای این طرح هستند و هر پدیده جوی و طبیعی را به گازهای گلخانهای ربط میدهند.
وی افزود: ممکن است کشورهایی که به تعهدات خود عمل نمیکنند، مجرم محسوب شوند و عملاً با ایجاد سازوکارهایی فرآیند تحریمها و مشکلاتی را بهدنبال داشته باشد.
این پژوهشگر علوم جوی و آب و هوایی توضیح داد: ممکن است ارکان سازمان ملل یا توافقنامه پاریس در صورت عدم اجرای تعهدات کشورهای عضو، گزارشهایی را به شورای امنیت ارائه دهند و در هر صورت الزامآور بودن یا وجود تحریمها یا مشکلات را بهدنبال داشته باشد.
عدم بررسیهای لازم در مورد توافقنامه پاریس و سند مشارکت ایران
کرمی با بیان اینکه نباید در توافقنامه پاریس بیتوجه باشیم، گفت: از ابتدا نباید بیگدار به آب میزدیم و این توافقنامه را امضا میکردیم؛ متاسفانه به هیچ عنوان در مورد این سند و توافقنامه بحث و بررسی لازم صورت نگرفت.
وی با بیان اینکه باید ابعاد علمی این توافقنامه بررسی شود، اظهار کرد: باید پرسید چقدر از بلایای طبیعی به خاطر گازهای گلخانهای است و چرا بررسیهای کارشناسی نسبت به توافقنامه پاریس انجام نگرفت؟!
این پژوهشگر حوزه علوم جوی و آب و هوایی با بیان اینکه کاهش گازهای گلخانهای به طور حتم منجر به کاهش تولید نفت و گاز در دنیا میشود، تصریح کرد: این توافقنامه برای کشوری همانند ایران که جزو رتبههای برتر تولید نفت و گاز است به طور قطع در اقتصاد کشور مضراتی را بهدنبال دارد.
چرا سند مشارکت ملی ایران بررسی نمیشود
کرمی ادامه داد: چطور است که کشور امریکا با وابستگی و درآمد نفتی بسیار کمتر از ایران، از توافقنامه پاریس به دلیل مشکلات اقتصادی و اشتغال خروج مییابد اما ما سینهچاکانه آن را امضا میکنیم؛ چرا Indc (سند مشارکت ملی مدنظر) ایران به طور کامل بررسی نمیشود؟
وی درباره موضعگیری نمایندگان مجلس شورای اسلامی نسبت به توافقنامه پاریس تاکید کرد: موضعگیری برخی نمایندگان مجلس نسبت به توافقنامه پاریس ناشی از عدم درک مسئله است؛ زمانی که خانم ابتکار این توافقنامه را به صحن مجلس برد، موضوع کاهش آلودگی هوای کلانشهرها با اجرای این توافقنامه را مطرح کرد!
این پژوهشگر علوم جوی و آب و هوایی تصریح کرد: بحث گازهای گلخانهای و آلایندهها با یکدیگر متفاوت است و تصور میکنم برخی نمایندگان مجلس وقتی در مورد موافقت با توافقنامه پاریس صحبت میکردند این دو مقوله را با هم اشتباه میگرفتند.
تفاوت گازهای گلخانهای با آلایندههای جوی
کرمی با اشاره به تفاوت گازهای گلخانهای و آلایندههای جوی افزود: یک گاز مونوکسید کربن وجود دارد که کاملا سمی محسوب میشود اما از آن طرف گاز دیاکسید کربن هم در هوا وجود دارد که نه تنها مضر نیست بلکه برای رشد گیاهان کاملا ضروری است اما این دو با یکدیگر تشابه اسمی دارند.
وی ادامه داد: نباید به اشتباه، منوکسید کربن، ذرات معلق، اکسیدهای گوگرد و ... با گازهای گلخانهای را یکی دانست اما متاسفانه برخی نمایندگان در مجلس این موضوعات را با یکدیگر اشتباه گرفتند و تصور کردند که توافقنامه پاریس به گازهای آلودهکننده هوای کلانشهرها ربط دارد در حالی که به هیچ عنوان اینطور نیست.
لزوم بررسی توافقنامه پاریس از سوی کمیسیونهای انرژی، اقتصاد و امنیت مجلس
این پژوهشگر علوم جوی و آب و هوایی تصریح کرد: عدم بررسی توافقنامه پاریس از سوی کمیسیونهای انرژی، اقتصاد و امنیت مجلس شورای اسلامی نیز جای تعجب دارد؛ چرا باید این توافقنامه بسیار مهم فقط در کمیسیون کشاورزی بررسی شود!
هزینه 52 میلیارد دلاری کاهش انتشار 12 درصدی گازهای گلخانهای
کرمی با بیان اینکه طبق امضای سند مشارکت ایران در توافقنامه پاریس، کشور ما باید به طور غیر مشروط 4 درصد و مشروط 12 درصد به کاهش انتشار بپردازد، گفت: کاهش انتشار 12 درصدی از سوی ایران حدود 52 میلیارد دلار هزینه در بردارد که بسیار هنگفت خواهد بود و باید نمایندگان مرتبط در حوزههای مختلف ورود یابند.
وی با بیان اینکه در برنامه پنجم توسعه نیز ایران در داخل کشور به کاهش 30 درصدی گازهای گلخانهای اشاره کرده بود، گفت: در برنامه پنجم توسعه بر کاهش 30 درصدی گازهای گلخانهای هدفگذاری کردیم اما این میزان به دلیل تحریمهای ظالمانه افزایش یافت؛ حال نیز با توجه به تحریمها و سایر موانع چگونه میخواهیم از کمکهای فناوری یا مالی بهره بگیریم؟
دولت موافق اصلی توافقنامه پاریس!
این پژوهشگر علوم جوی و آب و هوایی درباره احتمال حضور روحانی در اجلاس آب و هوا در پاریس و تاثیر آن در نهایی شدن توافقنامه تصریح کرد: تکلیف توافقنامه از سوی روحانی و دولت مشخص است؛ همین که رئیس سازمان محیط زیست، وزیر امور خارجه و هیئت دولت آن را مورد تایید قرار میدهند، نشاندهنده موافقت دولت و رئیس جمهور با توافقنامه است و آنها از موضع خود کوتاه نمیآیند.
بیشتر بخوانید:هدف "توافقنامه پاریس" نجات زمین یا جنگ اقتصادی علیه کشورهایی مانند ایران
کرمی افزود: به طور قطع تغییر موضع و رفتار آقای حسن روحانی نسبت به توافقنامه پاریس را شاهد نخواهیم بود چرا که هیئت دولت با آن موافق است اما از نظر داخلی حتماً باید مجلس شورای اسلامی و کمیسیونهای ذکر شده به آن ورود داشته باشند.
وی تاکید کرد: متاسافانه ملاحظات سیاسی، اقتصادی و امنیتی در توافقنامه پاریس وجود دارد که بررسی و انجام نشده است.
تاثیرات سفر احتمالی روحانی به پاریس در نظر نمایندگان مجلس نسبت به توافقنامه
این پژوهشگر علوم جوی و آب و هوایی یکی از ابعاد سفر احتمالی حسن روحانی به پاریس را برای مجاب کردن نمایندگان در نهایی شدن توافقنامه پاریس دانست و گفت: یکی از ابعاد سفر رئیسجمهور برای مجاب کردن مسئولان داخلی نسبت به توافقنامه است؛ در این سفر، قول و قرارهایی گذاشته میشود و قاعدتاً در نظر نمایندگان اثر دارد.
کرمی تصریح کرد: از نظر دولت این توافقنامه تمام شده و آن را امضا کرده است اما باید این مهم در کشور ما تبدیل به قانون شود که انجام نگرفته و هنوز نهایی نشده است.
هنوز مجلس و شورای نگهبات توافقنامه را تایید نکردهاند
وی با بیان اینکه هنوز مجلس و شورا این توافقنامه را تایید نکردهاند، گفت: مجلس و شورای نگهبان باید نظر نهایی را در مورد توافقنامه پاریس ارائه دهند و امیدواریم که این مهم با دید کارشناسی صورت پذیرد.
این پژوهشگر علوم جوی و آب و هوایی در مورد نظر عیسی کلانتری نسبت به توافقنامه پاریس اظهار کرد: رئیس کنونی سازمان محیط زیست نیز همان رویه خانم معصومه ابتکار در مورد توافقنانه پاریس را دنبال میکند.
کرمی با بیان اینکه ما فقط یک درصد گاز گلخانهای وارد جو میکنیم، گفت: امریکا 15 درصد گاز گلخانهای وارد جو میکند اما از این توافقنامه خارج شده که این برنامهها نیز نشان میدهد ما باید دقت بیشتری در ادامه مسیر داشته باشیم.
گفتنی است، توافقنامه پاریس در تاریخ 12 دسامبر (21 آذر) سال 2015 با شرکت نزدیک به 196 کشور جهان و در چارچوب کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد مصوب شد؛ هدف بلندمدت توافق پاریس این است که دمای کره زمین تا پایان قرن به جای دو درجه، 1.5 درجه سانتیگراد افزایش یابد.
پس از تصویب این توافقنامه از سوی دولت یازدهم، مجلس شورای اسلامی نیز پیوستن به توافقنامه آب و هوایی پاریس را بررسی و تصویب کرد؛ این مصوبه برای تایید نهایی به شورای نگهبان فرستاده شد که شورای نگهبان ایراداتی نسبت به این توافقنامه گرفته است؛ بررسیهای نهایی توسط نمایندگان در حال انجام است.
به گفته برخی کارشناسان توافقنامه پاریس میتواند باعث ایجاد محدودیتهایی در مسیر پیشرفت کشور، توسعه و مانعی برای تحقق اقتصاد مقاومتی همچنین زمینهای برای افشای اطلاعات کشور شود.
انتهای پیام/