مُبل برای مدیران و صندلیهای خُشک برای مردم
صندلیهای ردیف نخست تالار وحدت مُبله شدهاند تا مدیران و مسئولانی که بر رویشان مینشینند، آزرده خاطر نشوند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، تالار وحدت بیشک تنها سالن استاندارد و آکوستیک برای برگزاری کنسرتهای موسیقی است. سالنی که در عین ظرفیت محدودش اما همواره به دلیل داشتن کیفیت بالا، انتخاب نخست بزرگان عرصه موسیقی است. البته تالار وحدت در اساس برای اُپرا ساخته شده است. شاید به همین دلیل است که در این تالار اجراهای تئاتر هم برگزار میشود.
تالار وحدت قدمتش به نیم قرن میرسد و متاسفانه در این چند دههی گذشته هم سالنی با چنین کیفیتی در ایران ساخته نشده است. پس لزوم نگهداری و حفظ این سالن با توجه به قدمتش، صدچندان میشود.
اما متاسفانه در سالهای گذشته دیده شده که در نگهداری و حفظ تالار وحدت سهلانگاریهایی شده است. سال گذشته بود که در مراسم رونمایی از محصول جدید یکی از شرکتهای ماشینسازی، خودرویی را روی صحنه آوردند که موجب اعتراض اهالی فرهنگ و هنر به این مسئله شد. این کار و کارهای مشابه بیشک صدماتی سنگین بر تالار وحدت و امکاناتش تحمیل میکند.
از طرفی حجم اجراهایی که در تالار وحدت به روی صحنه میروند روز به روز بیشتر و بیشتر میشوند. این اجراهای شامل کنسرتهای موسیقی، اجراهای تئاتر و برنامههای مناسبتی و اُرگانی میشوند. مسئولان بنیاد رودکی بیتوجه به اهمیتِ حفظ و نگهداری تالار وحدت، به درخواستهای مختلف برای اجرا در تالار وحدت پاسخ مثبت میدهند و این روند میتواند در زمانی کوتاه، تالار وحدت را دچار فرسایش کند.
در اقدامی دیگر که در سال جاری شکل گرفته، مسئولان تالار وحدت در ترکیب صندلیهای تالار دست بردهاند. صندلیهای این تالار شکلی ویژه دارند و قدمتشان به همان نیم قرن میرسد. مسئولان تالار وحدت در اقدامی عجیب ردیف نخست صندلیهای تالار را برداشتند و صندلیهایی مُبله و راحتی کاشتند تا مسئولان و دعوتشدگان به هر مراسمی که در ردیف نخست مینشینند، مبادا خاطرشان آزرده شود.
این درست است که تالار وحدت صندلیهای چندان راحتی ندارد و راحتیِ این صندلیها به پای صندلیهای سالنی مانند مرکز همایشهای برج میلاد نمیرسد، اما دست بُردن در ترکیب صندلیهای این تالار به کُلیت ساختمان تالار وحدت صدمه وارد میکند. از طرفی وقتی مخاطبان هر اجرای هنری بلیت میخرند و بر روی صندلیهایی عادی مینشینند، چرا مسئولان و مدیرانِ دعوت شده باید بر روی مُبلهای راحتی بنشینند.
تالار وحدت تنها یک سالن برای کسب درآمد نیست که مسئولان بنیاد رودکی آن را به هر شکلی که بخواهند درآورند. خودِ این تالار اثری ملی و هنری است که کوچکترین تغییر در آن باید براساس نیاز و البته کارشناسی شده باشد. اما متاسفانه شاهدیم که صندلیهای ردیف نخست این تالار بدون هیچ نیازِ جدی و تنها برای خوشایندِ مسئولانی که برای برنامهها دعوت میشوند، مُبله شدهاند.
شاید زمان آن فرا رسیده که سازوکاری اندیشیده شود تا هر مدیری که آمد نتواند به دلخواهش در اثری ملی مانند تالار وحدت دست ببرد و در جزئیاتش تغییر ایجاد کند؛ که اگر اینگونه شود تا چند سال دیگر از این تالار خرابهای بیش باقی نخواهد ماند.
انتهای پیام/