بدتر از داعش

تا آنجا که به مسعود بارزانی و همفکرانش مربوط می‌شود، آنها با تمامی توان و ظرفیت و ابزارهای در اختیارشان تلاش می‌کنند چنین اقدامی را عملیاتی کنند. بارزانی چه طرح خود را پس بگیرد یا به تعویق بیندازد و یا همه پرسی را به هر قیمت ممکن برگزار کند، در هر حال در مسیری گام برداشته که مفهومی جز «انتحار سیاسی» ندارد و مسئول عواقب غیرمنتظره تصمیمات و اقدامات خود است. این نکته از آن جهت اهمیت دارد که مسعود بارزانی دوره رسمی ریاستش را مدتها پیش به پایان برده و اکنون ریاست، تصمیمات و اقداماتش به کلی غیرقانونی است.
اینکه چرا مسعود بارزانی و همفکرانش علیرغم وجود چنین فضای سنگین مخالفت داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی همچنان بر طبل سماجت و یکه تازی می‌کوبند و خواستار برگزاری همه پرسی به هر قیمت ممکن هستند، بسیار معنی‌دار است و نشان می‌دهد که وی حتی علیرغم ادعای خود که منافع کردهای عراقی را مدنظر دارد، عملاً تحت تاثیر مسائل پشت پرده تلاش می‌کند تا موضع قدرت‌های شیطانی را در این مقوله اجرائی کند، چرا که در غیر اینصورت این همه اصرار و یکجانبه گرائی تحت هیچ شرایطی قابل درک و توجیه نیست. اکنون به وضوح آشکار شده است که تنها رژیم اشغالگر صهیونیستی اصرار و تاکید می‌کند که همه پرسی تجزیه عراق باید عملیاتی شود. این بدان معنی است که حتی غرب هم علی الظاهر با برپائی این همه پرسی جداً مخالف است هر چند آنها با قید یک تبصره تاکید می‌کنند که فعلاً و در شرایط کنونی با برپائی همه پرسی مخالفند و معتقدند که این اقدام، جبهه متحد ضد داعش را دچار تفرقه و تشتت می‌کند و نیروها را در مقابل یکدیگر قرار می‌دهد.
تا همین جای قضیه، ترکیه ضمن هشدار جدی و حتی اخطار در مورد عواقب همه پرسی، نیروهای نظامی خود را در مقیاس غیرمنتظره‌ای به پشت مرزهای مشترک با عراق در قلمرو اقلیم کردستان مستقر ساخته و مواضع تهدیدآمیزی را اتخاذ کرده است. رجب طیب اردوغان پس از پایان جلسه اضطراری شورای امنیت ملی ترکیه، مقامات اقلیم کردستان را به نمک نشناسی و ناسپاسی متهم کرده که حمایت‌های همه جانبه ترکیه برای عبور از تنگناها و مشکلات روزافزون اقلیم کردستان را نادیده گرفته‌اند و در مسیر کنونی به یکه تازی پرداخته‌اند که البته برای ترکیه تحت هیچ شرایطی قابل تحمل نیست.
این انتقاد جدی به ترکیه وارد است که در طول دهه‌های گذشته از هیچ کوششی برای جدا کردن خرج کردستان از پیکره مادری و برقراری ارتباطات غیرقانونی با این اقلیم فروگذار نکرده و عملاً در ایجاد وضعیت موجود سهیم است.
در طول سال‌های گذشته و به ویژه در پرتو تحولات منجر به شکل گیری داعش و سایر گروه‌های تروریستی در منطقه، اقلیم کردستان عملاً از سرزمین عراق جدا و مستقل عمل کرده و غرب نیز به همین بهانه، مستقیماً با اقلیم کردستان وارد تعامل شده و در مقوله ارتباطات فیمابین با اقلیم کردستان، کمترین اهمیت و ارتباطی با دولت مرکزی بغداد برقرار نمی‌کند. ترکیه در این زمینه، سرپل ارتباطی غرب و سایر قدرت‌های شیطانی با اقلیم کردستان محسوب می‌شود و اگر تحریم علیه اقلیم کردستان عراق توسط دولت ترکیه به اجرا در آید، شاید تا حدودی مسئله فرق کند.
اکنون ترکیه با در اختیار داشتن بیشترین تعداد اتباع کرد و بزرگترین منطقه سکونت کردها با تلخکامی احساس می‌کند که ناچار است با عواقب سیاست‌های غیراصولی چند دهه اخیر مواجه شده است. جای تعجب است که دولتمردان ترکیه چرا وارد این بازی خطرناک شدند درحالی که از همان ابتدا روشن بود که این فرآیند غیراصولی در منطقه عواقب زنجیره‌ای و پرمخاطره‌ای دارد و قطعاً مصلحت و به سود هیچ یک از کشورهای منطقه نیست که آب به آسیاب صهیونیست‌ها و سایر قدرت‌های شیطانی بریزند.
از مدت‌ها پیش مشخص بود که حتی در پشت مبارزات ادعائی اقلیم کردستان علیه داعش هم دقیقاً ملاحظات و نکاتی وجود دارد که نشانگر تفاوت ماهیت عملکرد اقلیم کردستان در این مقوله است. از جمله آنها اعلام کردند هر سرزمینی را که از داعش بگیرند، قطعاً و برای همیشه در قلمرو حاکمیت خود حفظ خواهند کرد. همچنین غرب و سایر قدرت‌های شیطانی به بهانه ضرورت تجهیز و مسلح کردن اقلیم کردستان علیه داعش به ایجاد پل هوائی و ارسال مستقیم جنگ افزارهای مدرن پرداختند و حجم جنگ افزارهای مشابه برای عراق هنوز هم امتناع می‌کنند. کاملاً آشکار است که حامیان داعش قطعاً حسن نیت نداشته و ندارند و در تدارک «فاجعه‌ای بدتر از داعش» در منطقه هستند و به همین دلیل است که اقدامات و زمینه سازی‌های صورت گرفته، رنگ و بوی کاملاً متفاوتی دارد و بوی تند توطئه از آن به مشام می‌رسد.

انتهای پیام/