موزههایی برای درمان یک بحران در ایران
موزه میراث روستایی فضایی برای یادآوری حافظه کوتاه مدت پدید میآورد،یعنی کسانی که منشا روستایی دارند ولی در روستا متولد نشده و در شهر زندگی میکنند، از آنجا که تجربه زندگی در روستا و تماس با فرهنگ آن را ندارند ولی در بزنگاههایی چون تربیت خانوادگی ...
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، کتاب «موزههای روستایی، روش مطالعه و ساخت» به همت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و زیر نظر محمود طالقانی منتشر شد. این کتاب در چهار بخش موزه های روستایی، انجام مطالعات، ایجاد موزه و راه اندازی موزه توسط آناهیتا موسوی و مریم چهره آرا ضیا بری نوشته شده است.
در پیشگفتار کتاب «موزههای روستایی، روش مطالعه و ساخت»، به قلم سید محمد بهشتی - رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری آمده است؛ موزهها به طور کلی موظف به یادآوری هستند اما موزههای میراث روستایی در شرایط امروزین جامعه ما به طور اخص به ایفای نقش یادآوری گذشته نزدیک میپردازند.
در واقع در این روزگار موزه میراث روستایی راه حلی هوشمندانه برای درمان یکی از لایههای بحرانی است که جامعه ایرانی در آستانه سده جدید با آن دست و پنجه نرم می کند زیرا پدیده بحران مدنیت که نزدیک به شش دهه است گریبان جامعه را گرفته، شمار کثیری از روستاییان را نسبت به روستای خود غریبه و در شهرها نیز غریب کرد به همین دلیل این جمعیت کثیر هموطنان نسبت به گذشته نزدیک خود دچار نسیان شدند.
در این شرایط موزه میراث روستایی میتواند محیط و فضایی برای یادآوری حافظه کوتاه مدت آنها پدید بیاورد. یعنی کسانی که منشا روستایی دارند ولی در روستا متولد نشده و در شهر زندگی میکنند، از آنجا که تجربه زندگی در روستا و تماس با فرهنگ روستایی را ندارند ولی در بزنگاههایی چون تربیت خانوادگی، مناسبات اجتماعی، ازدواج، مرگ و ... ناگزیر از مواجهه و ارتباط برقرار کردن با آن میشوند، به واسطه یادآوری حافظه کوتاه مدت، درهایی را برایشان باز کنیم تا بتوانند قطعات آن فرهنگ را کنار هم چیده و در یک لحظه همه آن را لمس کرده و بچشند.
در مقدمه کتاب نیز، محمود طالقانی بنیانگذار و مدیر موزه روستایی گیلان به استقبال بی نظیر مردم اعم از بومی و غیر بومی از موزه میراث روستایی گیلان اشاره کرده و می نویسد: بازدید مکرر آنان، در تاریخ موزه و موزه داری کشور بی سابقه ایت که این امر به روشنی بیانگر این واقعیت است که تا چه اندازه مردم سرزمین ما می خواهند با گذشته نزدیک و میراث پدران و مادران خود آشتی کنند و از آن بیاموزند.
انتهای پیام/