حادثه مترو شهر ری پیامد تهاجم فرهنگی است
حادثه متروی شهر ری، یک حادثه منفک اجتماعی و پدیده‌ای اتفاقی نیست؛ بلکه مجموعه‌ای است به هم پیوسته از مسائل آموزشی و فرهنگی که تهاجم فرهنگی در جامعه ما پیاده و اجرا کرده است، مشکلی که باید ریشه‌یابی شود.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، در روایات آمده است، در جامعه آخرالزمان امر به منکر و نهی از معروف می‌شود، حتی امر به معروف‌کننده مورد سؤال و بازخواست است. پرسش اینجاست که آیا برای تمام امر به معروف‌ها چنین رفتار می‌شود؟
به طور خاص در حادثه متروی شهر ری، اگر این امر به معروف برای جلوگیری از تصادف آن شخص با مترو بود نیز همین رفتار انجام می‌شد؟ آیا اگر آن فرد از چراغ قرمز عبور می‌کرد و با زبان یا بوق به فرد خطاکار تذکر داده می‌شد نیز همین رفتار می‌شد؟ اعتراض‌های ما در ارزش‌هایی که برای مردم جا افتاده، مورد قبول است و مردم از آن نه تنها استقبال که حتی تشکر نیز می‌کنند، اما آن جاهایی که معروف منکر و منکر معروف شده است، برعکس است.
قانون‌شکنی نباید رویه شود
ارزش‌های اسلامی مانند حجاب و عفاف، منکر شده و به نام آزادی به ولنگاری فرهنگی تبدیل شده است. قانون‌شکنی رویه شده است، حتی از طرف دولت‌های فخیمه توصیه‌هایی در قالب اسناد بین‌المللی و به عنوان آموزش در کتاب‌های درسی کودکان سرزمین‌مان در برنامه‌های هزاره سوم و با عنوان آموزش برای همه زمینه‌های ولنگاری فرهنگی فراهم شده است. بیش از نیم قرن به عنوان جهانی‌سازی با کشور ما این طور رفتار شده و تلاش می‌کنند این روابط غلط و ناهنجار به نام آزادی در خانواده و جامعه نهادینه شود.
جالب اینجاست که جامعه نسبت به برخی معروف‌ها پذیرش دارد. حتی همان طور که اشاره شد، نسبت به آن امر و نهی صورت می‌گیرد، پلیس می‌ایستد و فرد خاطی را به خاطر ایستادن در قسمتی از خیابان یا عبور از سرعتی خاص حتی جریمه می‌کند، اما آنجا سخنی از آزادی به میان نمی‌آید، اما وقتی منکر معروف می‌شود، مانند تعرض به یک خانم قضیه متفاوت می‌شود. وقتی طلبه و شهروندی عادی تلاش می‌کنند از این تعدی جلوگیری کرده و امر به معروف کنند، به آن‌ها حمله می‌شود. حتی پس از ورود پلیس و توجه نکردن به اخطار، به پلیس هم حمله صورت می‌گیرد که نتیجه آن دست به سلاح بردن پلیس است. این مسئله بیانگر فاجعه‌ای جدی است، زیرا ماجراها و تعرض‌هایی از این دست را به نام حقوق بشر با تعالیم غربی به این نقطه کشانده‌ایم.
ولنگاری فرهنگی به نام آزادی
وقتی آتنای مظلوم هفت ساله مورد تعرض قرار می‌گیرد، وقتی ستایش پنج ساله توسط پسری 17 ساله که در کانال‌های تلگرامی فیلم‌هایی مبتذل دیده و تحریک شده، پس از تجاوز به وحشتناک‌ترین شکل ممکن به قتل می‌رسد؛ مشاهده می‌کنیم که فضای اجتماعی را با ولنگاری فرهنگی به نام آزادی مبتلا کرده‌ایم. بیماری بخشی از جامعه را فرا گرفته است و باید جلوی گسترش آن را بگیریم، اما طبق برنامه‌های غربی، تنها باید آموزش ارتباطات خلاف حیا وعفاف را داشته باشیم، اما برخلاف آن‌ها ارتباطات در جامعه بر اساس مبانی اسلام با ارزش‌ها، عفاف، حیا و مراسم و مراحل قانونی طی می‌شود. وقتی آموزه‌های غربی را در کشور نهادینه کرده‌ایم، فساد و فحشا را رایج و ازدواج را به تعویق و بعضاً به تعطیلی می‌کشانیم.
این مسائل همه بخشی از سیاست‌هایی است که غرب و آموزه‌های غربی وارد کشور ما کرده و بین سکولاریسم و اسلام در حال دست و پا زدن هستیم. باید ولنگاری فرهنگی را شکست.
23 ارگان فرهنگی وظایف خود را رها کرده‌اند
خداوند در سوره مبارکه الحج آیه 41 فرموده است: «الَّذینَ إِن مَکَّنّاهُم فِی الأَرضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَّکاةَ وَأَمَروا بِالمَعروفِ وَنَهَوا عَنِ المُنکَرِ وَلِلَّهِ عاقِبَةُ الأُمورِ» این آیه بدین معناست که خداوند به محض اینکه امکانات، قدرت و دولت داد؛ اول باید نماز را اقامه کرده و سپس امکانات اقتصادی مردم را به کفاف رساند و به امر به معروف و نهی از منکر پرداخت. یعنی برپا داشتن ارزش‌ها و بعد کمک‌های اقتصادی به جامعه برای پیشگیری از این مشکلات بسیار مهم است. در حالی که اکنون تمام مراحل را رها کرده‌ایم و امکانات و اقتصاد را جهت خلاف مصالح مردم هزینه می‌کنیم. با فیلم‌ها، کنسرت‌ها و ماهواره‌ها زمینه مفاسد فراهم‌تر است؛ در حالی که 23 ارگان مانند وزارت ارشاد، آموزش و پرورش، سازمان تبلیغات اسلامی، صدا و سیما، مراکز فرهنگی، مراکز آموزشی، گشت ارشاد و... وظیفه دارند در زمینه نهادینه کردن حجاب و عفاف در جامعه فعالیت کنند؛ اما اغلب وظایف خود را رها کرده‌اند و تنها نهادی که همزمان با انتخابات مورد هجمه قرار می‌گیرد همین نیروی انتظامی و گشت ارشاد است؛ زیرا این نهاد تنها بخشی از این سیستم است که به بخشی از وظیفه‌اش عمل می‌کند.
نتیجه قربانی شدن «آتنا» ها...
چرا مایل هستیم با قلقلک غرایز و نیازهای در حال بحران و انفجار نسل جوان که در این فضا و جامعه دایم تحریک هم می‌شود و تهییج پیدا می‌کند، مشکل ایجاد کنیم؟ در حالی که با سیاست‌های اشتباهی که در پیش گرفته‌ایم با انواع و اقسام مسائل اقتصادی، آموزشی، فرهنگی، اشتغال، مسکن و... سدی بزرگ بر سر راه ازدواج درست کرده‌ایم که نتیجه این رفتارهای اشتباه قربانی شدن «آتنا» ها و «ستایش» ها و نیز «خلیل ذوالفقاری» روحانی آمر به معروف و نهی از منکر مترو شهر ری یا شهید «علی خلیلی» شهید امر به معروف و نهی از منکر است.
مشکلاتی که هر چه پیش می‌رویم با آموزش‌هایی که در حال نهادینه شدن است بزرگ‌تر هم می‌شود. خوشبختانه رهبر معظم انقلاب با درایت و برخورد حکیمانه‌شان جلوی این تغییر برنامه و نوع آموزش و تسلیم شدن به الگوی سکولار غرب را گرفتند؛ اما اگر می‌خواهیم این الگو در جامعه پیاده نشود، به طور محسوس باید آثار آن از کتاب‌های درسی و مشاوره‌های بهداشتی برداریم و تلاش کنیم فضای حجاب و عفاف به جامعه برگردد. زیرا حجاب مجموعه‌ای از قوانین اسلام است. قوانینی که نیاز به تغییراتی بر اساس برنامه‌های اجتماعی، روان شناسی، جامعه شناسی و... دارد و مورد نیاز جامعه است و حجاب تنها برای زندگی فردی مهم نیست. حجاب زندگی فردی، خانوادگی، اجتماعی را سالم می‌کند و امر به معروف و نهی از منکر و بسیاری از موارد دیگر را در بردارد. دست کم مسئولان در این زمینه کشورهای غربی را سرلوحه خود قرار دهند. غرب با تمام جنایت‌هایی که در آن صورت می‌گیرد، اجازه نمی‌دهد تمامی کانال‌ها، برای تمامی سنین و بدون نظارت یا اجازه‌ای در دسترس باشد و فیلترینگ اعمال می‌کند.
در حالی که وقتی اسم فیلترینگ در کشور ما آورده می‌شود، برخی فریاد دفاع از آزادی می‌زنند و با نام آزادی، تلاش در فریب جوانان و جامعه دارند. آن طور که اسناد بین‌المللی نشان می‌دهد، حدود 50 سال است برای کشور ما برنامه‌ریزی شده و بخصوص از 15 سال گذشته این موارد وارد مراکز آموزشی شده و از دو سال پیش هم که اسناد محکم‌تری به نام 2030 برای اجرا ارائه شده است. هر چند مصوبه آن به دستور رهبر معظم انقلاب لغو شد، اما بقیه این سند که 17 بند است و با هدف برنامه‌ریزی و تغییر فرهنگ و قانون در سطح بین‌المللی امضا شده در حال اجراست و اگر مراقب نباشیم بزودی آثار آن را در جامعه خواهیم دید.
بنابراین، حادثه متروی شهر ری، یک حادثه منفک اجتماعی و پدیده‌ای اتفاقی نیست؛ بلکه مجموعه‌ای است به هم پیوسته از مسائل آموزشی و فرهنگی که تهاجم فرهنگی در جامعه ما پیاده و اجرا کرده است، مشکلی که باید ریشه‌یابی شود.
احیای قانون امر به معروف راه حل است
به همین منظور، در جلسه اخیر شورای زنان پلیس امنیت اخلاقی این مسئله مورد ریشه‌یابی و تحلیل قرار گرفت. بحثی که نشان از شدت اعتراض خانواده‌ها به این انحرافات را اعلام می‌کرد، ولی متأسفانه بیانگر این بود که جرئت متخلفان در قانون شکنی به جایی رسیده که پاسخ یک امر به معروف مجروح شدن چند نفر است.
سؤال اینجاست که وقت آن نرسیده است که دولت برای احیای قانون امر به معروف و تحقق آن به اندازه حقوق شهروندی مورد نظر غرب اقدام کند؟ من به تمام جوانان کشور عرض می‌کنم هنوز عرصه امر به معروف با زبان و بیان شیوا باز است و هنوز مسئولان دلسوز و مؤمن پای کار هستند. جوانان و مسئولان باید با بیدارگری مانع این ولنگاری فرهنگی، اجرا نشدن قانون و بی‌توجهی به قرآن بوده و در جهت ترویج امر به معروف و نهی از منکر بکوشند.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
