چرا پیامبر اسلام خانواده حضرت زهرا(س) را برای مباهله با نجرانیان برد؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا،روز 24 ذی‎الحجه مصادف با روز مباهله (واگذاشتن به خدا با تضرع و زاری) است که رسول خدا(ص) قصد انجام آن را با نصاراى نجران داشتند، به این صورت که پیامبر اسلام(ص) همزمان با مکاتبه با سران حکومت‌های جهان و مراکز مذهبی، نامه‌ای به اسقف نجران نوشت و در آن نامه از ساکنان نجران خواست که اسلام را بپذیرند. مسیحیان تصمیم گرفتند گروهی را به نمایندگی از خود به مدینه بفرستند تا با پیامبر(ص) سخن بگویند و سخنان ایشان را بررسی کنند. پس از اصرار دو طرف بر حقانیت عقاید خود، تصمیم گرفته شد که مسأله از راه مباهله خاتمه یابد.

در این زمان بود که آیه مباهله به این صورت از جانب خداوند بر پیامبر گرامی اسلام(ص) نازل شد: «فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَکُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْکَاذِبِینَ؛ بنابراین، پس از فرارسیدن علم به تو، هر کس درباره او [حضرت عیسی(ع)]، با تو به چالش برخیزد، به او بگو: بیایید تا فرزندانمان و فرزندانتان، و زنانمان و زنانتان، و جان‌هایمان و جان‌هایتان را فراخوانیم، آنگاه (به درگاه خداوند) زاری [تضرّع] کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم.» (61 سوره آل عمران)

صرف نظر از این روایات به حق می‎توان شهادت داد که هیچ کسی به اندازه پنج تن آل عبا(ع) به رسول گرامی اسلامی(ص) قرابت معنوی ندارد و این به دلیل ملازمت معنوی ایشان با حضرت بود. حضرت زهرا(س) سوای از اینکه دختر نبوت بود، آن چیز که ایشان را مقرب درگاه خداوند کرده بود، تبعیت و اطاعت همه جانبه از رسول‎الله (ص) بود؛ چه بسا در تاریخ بشریت مواردی داریم که فرزند یا همسر یک پیامبر و حتی امام معصوم(ع) دچار انحرافات زیادی شدند که نمونه‎های آن را در آیات قرآن و زندگی اهل‎بیت(ع) داریم؛ بنابراین بر اساس ظاهر آیه که فرمود از زنانمان [نساءَنا] یک نفر را برای مباهله بیاوریم، ضمیر متصل «نا» اشاره به اتصال مقام معنوی بالای حضرت زهرا(س) به رسول گرامی اسلام(ص) دارد نه رابطه خویشاوندی، همچنان که خداوند به رسول‎الله(ص) می‎فرماید به نجرانیان بگو نفوس خودمان «أَنفُسَنَا» را بیاورید و حضرت نیز امیرمؤمنان علی(ع) را با خود همراه می‎کنند.

این موضوع مورد استناد خداوند در آیات دیگر قرآن است، آنجا که در بخشی از آیه 36 سوره ابراهیم(ع) از قول ایشان می‎فرماید: «رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ کَثیراً مِنَ النَّاسِ فَمَنْ تَبِعَنی‏ فَإِنَّهُ مِنِّی‏؛ پروردگارا، آنها بسیارى از مردم را گمراه کردند. پس هر که از من پیروى کند، بى گمان، او از من است‏»؛ نکته مهم این است که ابراهیم(ع) می‎فرماید «هرکس از من تبعیت کند، از من است» و این نشان می‎دهد که افراد به واسطه تبعیت به مقام «مِنیّت» نسبت به پیامبر و معصوم(ع) می‎رسند نه به سبب خویشاوندی. بنابراین در ماجرای مباهله چه کسانی بیشترین قرابت معنوی را پیامبر(ص) داشتند که حضرت به فرمان خداوند آنها را با خود همراه کند؟

انتهای‎پیام/