چهار نصیحت لقمان حکیم به پسرش در کلام امام صادق(ع)
ازحسد بپرهیز، که در شأن تو نیست، و از بد اخلاقى دورى کن، که از سرشت تو نیست؛ چرا که تو با آن دو، جز به خودت زیان نمی رسانى، و هر گاه خودت زیانرسانِ خود بودى، زحمت دشمنت را درباره کارت کم کرده اى.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم،امام جعفر صادق علیه السلام -در بیان سفارشهای لقمان به پسرش-:
ای پسرم ! از حسد بپرهیز، که در شأن تو نیست، و از بد اخلاقى دورى کن، که از سرشت تو نیست؛ چرا که تو با آن دو، جز به خودت زیان نمی رسانى، و هر گاه خودت زیانرسانِ خود بودى، زحمت دشمنت را درباره کارت کم کرده اى؛ زیرا دشمنىِ تو با خودت، زیانبارتر از دشمنىِ دیگرى است.
اى پسرم! کار خوبت را براى اهلش انجام بده و در آن، از خدا پاداش بخواه. [در خرج کردن ]میانه رو باش و از ترس فقر و فلاکت، [از خرج کردنْ ]خوددارى نکن؛ ولى ریخت و پاش هم نکن.
اى پسرم! سرور اخلاق حکیمانه، دین خداى متعال است. مَثَل دین، مانند درخت استوار است؛ ایمان به خدا آب آن است و نماز ریشه هاى آن، و زکات تنه آن، و برادرى در راه خدا شاخه هاى آن، و اخلاق نیکْ برگهاى آن، و بیرون آمدن از گناهان، میوه آن. و همانگونه که درخت، جز با میوه پاکیزه به کمال نمىرسد، دین نیز جز با بیرون آمدن از محرّمات، کامل نمىگردد.
اى پسرم ! هر چیزى نشانه اى دارد که بدان شناخته میشود. دین نیز سه نشانه دارد : پاکدامنى، دانش، و بردبارى.
متن حدیث:
یا بُنَیَّ ، اِحذَرِ الحَسَدَ فَلا یَکونَنَّ مِن شَأنِکَ ، وَاجتَنِب سوءَ الخُلُقِ فَلا یَکونَنَّ مِن طَبعِکَ ، فَإِنَّکَ لا تَضُرُّ بِهِما إلاّ نَفسَکَ ، وإذا کُنتَ أنتَ الضّارَّ لِنَفسِکَ کَفَیتَ عَدُوَّکَ أمرَکَ ، لِأَنَّ عَداوَتَکَ لِنَفسِکَ أضَرُّ عَلَیکَ مِن عَداوَةِ غَیرِکَ .
یا بُنَیَّ ، اِجعَل مَعروفَکَ فی أهلِهِ ، وکُن فیهِ طالِباً لِثَوابِ اللّهِ ، وکُن مُقتَصِداً ، ولا تُمسِکهُ تَقتیراً ، ولا تُعطِهِ تَبذیراً .
یا بُنَیَّ ، سَیِّدُ أخلاقِ الحِکمَةِ دینُ اللّهِ تَعالى ، ومَثَلُ الدّینِ کَمَثَلِ الشَّجَرَةِ الثّابِتَةِ ، فَالإِیمانُ بِاللّهِ ماؤُها ، وَالصَّلاةُ عُروقُها ، وَالزَّکاةُ جِذعُها ، وَالتَّآخی فِی اللّهِ شُعَبُها ، وَالأَخلاقُ الحَسَنَةُ وَرَقُها ، وَالخُروجُ عَن مَعاصِی اللّهِ ثَمَرُها ، ولا تَکمُلُ الشَّجَرَةُ إلاّ بِثَمَرَةٍ طَیِّبَةٍ ، کَذلِکَ الدّینُ لا یَکمُلُ إلاّ بِالخُروجِ عَنِ المَحارِمِ .
یا بُنَیَّ ، لِکُلِّ شَیءٍ عَلامَةٌ یُعرَفُ بِها ، وإنَّ لِلدّینِ ثَلاثَ عَلاماتٍ : العِفَّةَ ، وَالعِلمَ ، وَالحِلمَ.
"قصص الأنبیاء، ص 196 - بحار الأنوار، ج13 ص 420"
انتهای پیام/
