ترامپ گاوهای شیرده خود را به چرا برده است
نوع موضعگیریهای اخیر ترامپ در قبال ریاض و کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس نشان می‌دهد که وی فعلاً گاوهای شیرده خود را به چرا برده است تا در موقعیت مناسبی منافع حداکثری خود را از آنها به دست آورد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، گاوهای شیرده ترامپ در حال حاضر به عنوان گاوهای پرواری ایفای نقش می‌کنند. ترامپ در رقابت‌های انتخاباتی از عربستان سعودی تحت عنوان گاو شیرده یاد کرده بود که به هنگام اتمام دوره شیردهی، سرش بریده خواهد شد.
تحولات جدید در مناسبات واشنگتن و ریاض نشان می‌دهد که مشاوران ترامپ نقش عربستان در پیشبرد سیاست‌های ایالات‌متحده آمریکا در منطقه را به وی گوشزد کرده‌اند تا ریاض همچنان در ردیف متحدان واشنگتن باقی بماند.
گرچه رویکرد ترامپ نسبت به کشورهای عربی خصوصاً عربستان در ظاهر تغییر نسبی داشته است؛ اما نباید فراموش کرد که عاقبت گاوهای شیرده و پرواری یکسان است. کار ویژه این دو نوع گاو متفاوت است؛ اما زمانی که منفعتی برای صاحب خود نداشته باشد، به ناچار باید سر آنها را برید.
به نظر می‌رسد مواضع ترامپ در قبال کشورهای عربی در زمان رقابت‌های انتخاباتی واقعیت رویکرد دولت آمریکا را نشان می‌داد. از آنجایی که دولت جدید آمریکا به باور برخی از تحلیلگران به نو محافظه‌کاران نزدیک است؛ لذا مواضع این دولت نیز متأثر از چنین رویکردی است. ترامپ حقایق آشکاری را درباره نگاه واشنگتن نسبت به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس اعلام کرد که این موضوع پیام‌هایی به دنبال دارد.
نخستین پیام چنین نگاهی اهمیت تاکتیکی کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس خصوصاً عربستان برای آمریکا است. برخلاف ادعای وزیر دفاع ترامپ مبنی بر «اهمیت استراتژیک» عربستان برای آمریکا، باید گفت که از قضا برعکس این موضوع در رابطه با جایگاه ریاض در سیاست خارجی ایالات‌متحده آمریکا به واقعیت نزدیک‌تر است.
اهمیت تاکتیکی ریاض برای واشنگتن باعث می‌شود که شیر این گاو تا زمانی مشخص دوشیده شود و در نهایت گوشت آن به عنوان بهره نهایی با سربریدن به دست می‌آید. آمریکا در این نگاه ناچار است که روزی عربستان و متحدان عربی دیگر در حوزه خلیج‌فارس را قربانی سیاست‌های خود کند.
پیام بعدی رویکرد مذکور استفاده حداکثری از منافع کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس است. واشنگتن در این نگاه با دست‌کاری ژنتیکی گاوهای شیرده، تلاش می‌کند که بیشترین شیر را از آنها بدوشد. بر این اساس ترامپ معتقد است که این کشورها باید هزینه امنیتی خود را بپردازند. به نظر می‌رسد که بیشترین هزینه حضور واشنگتن در منطقه در دولت جدید آمریکا از سوی کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس تأمین خواهد شد.
وابستگی این کشورها به ایالات‌متحده آمریکا باعث می‌شود که در مقابل درخواست هزینه‌های امنیتی در منطقه از سوی واشنگتن مقاومت چندانی نداشته باشند. در عین حال سیاست همیشگی فروش تسلیحات به کشورهای عربی منطقه در دوره جدید نیز تداوم می‌یابد.
لزوم تغییر در ساختارهای سیاسی کشورهای عربی منطقه پیام دیگر نوع نگاه ترامپ به این کشورها است. تزلزل پایه‌های مشروعیتی در کشورهای عربی خصوصاً عربستان باعث می‌شود که آنها خواه ناخواه به سمت تغییر ساختاری حرکت کنند. این موضوع سبب خواهد شد که همگرایی اعراب منطقه با آمریکا افزایش یابد تا آنها در ساختار جدید این کشورها جایگاهی داشته باشند.
البته در یک سناریوی غیرمحتمل نیز می‌توان گفت که نگرانی کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس از نوع نگاه ترامپ نسبت به این کشورها زمینه‌های واگرایی آنها از واشنگتن را فراهم می‌سازد. با این حال این سناریو چندان قابلیت اجرایی ندارد.
وابستگی اعراب منطقه به واشنگتن مهم‌ترین دلیل عدم توانایی آنها برای موضع‌گیری تند علیه سیاست‌های آمریکا است. حتی می‌توان بیان داشت که چنین واکنشی پروسه زوال کشورهای عربی را سرعت می‌بخشد و باعث نابودی زودهنگام آنها می‌شود.
موضع‌گیری تند ترامپ علیه کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس در ایام رقابت‌های انتخاباتی پیام دیگری نیز در بر دارد. این موضوع نشان می‌دهد که احتمال جایگزینی مهره‌های دیگر به جای کشورهای عربی منطقه بعید به نظر نمی‌رسد. حال اینکه چه کشورهایی قابلیت ایفای چنین نقشی دارند، در تداوم اعلام سیاست‌های منطقه‌ای آمریکا مشخص خواهد شد. با این حال تحولات جدید در مناسبات واشنگتن و ریاض به طور موقتی سیاست‌های واقعی آمریکا در قبال کشورهای عربی را تحت تأثیر قرار داده است.
نوع موضعگیریهای اخیر ترامپ در قبال ریاض و کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس نشان می‌دهد که وی فعلاً گاوهای شیرده خود را به چرا برده است تا در موقعیت مناسبی منافع حداکثری خود را از آنها به دست آورد. شاید این گاوها هنوز به مقدار تمایل ترامپ شیرده نیستند و زمان سربریدن آنها فرا نرسیده است.
یادداشت: رامین ولی‌زاده میدانی
انتهای پیام/
