دوی صحرانوردی قهرمانی کشور؛ نمره مردودی برای میزبان و اعتمادی که جواب نداد

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، مسابقه دوی صحرانوردی قهرمانی کشور روز پنجشنبه در ساحل دریای خزر واقع در منطقه آزاد انزلی برگزار شد که در پایان تیم‌های فارس، ایلام و تهران در بخش تیمی و حسین کیهانی، محمدجواد صیادی و حسن عابدی در بخش انفرادی عناوین اول تا سوم را به خود اختصاص دادند.

این رقابت در حالی برگزار شد که با توجه به میزبانی تورنمنت‌های قبلی از جمله مسابقه ماراتن در جنوب کشور، انتظارات از مسئولان بالا بود، اما آنچه مشاهده شد را می‌توان نامطلوب و بی سروسامان توصیف کرد.

فدراسیون دوومیدانی در راستای برگزاری مسابقات این رشته در شهرهای مختلف، گیلان را به عنوان میزبان دوی صحرانوردی برگزید و به هیئت دوومیدانی این استان اعتماد کرد، اما این انتخاب با یک پاسخ خوب مواجه نشد تا شاید آخرین میزبانی گیلانی‌ها نیز بوده باشد.

* اقدام قابل تحسین فدراسیون در پرداخت پاداش و جایزه
فارس در حالی برای پنجمین بار قهرمان شد که این بار و برخلاف دوره‌های گذشته، نفرات و تیم‌های برتر جایزه نیز گرفتند، به‌طوریکه که نفر اول 2 میلیون تومان پاداش گرفت و به نفرات دوم تا هشتم نیز هدایای نقدی اهدا شد. این در حالی بود که در دوره‌های قبلی فقط به اهدال کاپ، مدال و لوح بسنده می‌شد. چنین اقدامی بدون شک باعث ایجاد انگیزه در ورزشکاران می‌شود. این دوندگان تا دوره‌های قبلی فقط شانس حضور در مسابقه را داشتند، اما با این اهدای پاداش، انگیزه دو چندانی پیدا کرده‌اند.

* مسابقه‌ای بدون اطلاع‌رسانی
این رقابت به هیچ وجه با استقبال مردم انزلی مواجه نشد، چرا که هیچکسی خبر از برگزاری آن نداشت. در واقع هیئت استان گیلان به عنوان متولی اصلی برگزاری این رویداد در سطح شهر اطلاع‌رسانی نکرده بود. در نهایت نیز مسابقه بدون تماشاگر برگزار شد، در حالی که پیش از این در رقابت‌های دیگری همچون آنچه در شیراز، مراغه و هرمزگان برگزار شد، هزاران نفر از مردم در مسیر حضور داشتند و به تشویق دوندگان پرداختند. نکته مهم دیگر اینکه حتی در نزدیکی محل برگزاری مسابقه نیز خبری از نصب بنر و حتی کاغذ نبود که محل دقیق را نشان بدهد. این موضوع نیز سردرگمی برخی میهمانان و ورزشکاران را به دنبال داشتند، اما در نهایت همه به خط شروع رسیدند.

* پذیرایی، صفر
رقابت دوی صحرانوردی ساعت 10 صبح روز پنجشنبه برگزار شد، این بدان معناست که پذیرایی از ورزشکاران حداقل به اندازه سه وعده غذایی (شام شب قبل و صبح و ناهار روز مسابقه) بر عهده میزبان بوده است. با توجه به سنگینی رقابت انتظار می‌رفت تغذیه خوبی بری ورزشکاران در نظر گرفته شود، اما این شرایط محقق نشد؛ به‌طوری‌که شام و صبحانه در حداقل شرایط و وعده ناهار نیز با کیفیت پایین در اختیار آنها قرار گرفت. این وعده‌های غذایی و شیوه ارائه آنها در شأن ورزشکاران و مسئولان استانی نبود. در واقع این موضوع در نظر گرفته نشد که این افراد قرار است در یک رقابت کشوری وارد میدان شوند.

* خط‌کشی با پا
برخی از مسئولان فدراسیون خود را از تهران به انزلی رسانده بودند تا شرایط را رصد کنند. با توجه به رسیدن آنها به این منطقه در زمان تاریکی هوا، فرصت فراهم نشد تا از شرایط محل این رویداد دیدن کنند و البته این تصور را نیز داشتند که همه چیز مهیا شده است. این مسئولان ساعتی قبل از شروع به ساحل رسیدند و با «شرایط مسابقه» مواجه نشدند. حتی خط شروع این رقابت با پا بر روی ماسه کشیده شده و کلمه «START» نقش بسنده بود، در حالی شرایط باید برای یک رویداد کشوری فراهم می‌شد.

دیدن این وضعیت گلایه و نارضایتی یکی از کسانی را به دنبال داشت که سابقه زیادی در دوومیدانی دارد، اما فرصتی برای انجام کارهای تازه نبود.

همچنین باید به نامطلوب بودن مسیر مسابقه نیز اشاره کرد. این مسیر پر از مواد زائد از جمله چوب، بطری و ... بود که ممکن بود خطراتی را برای دوندگان به‌خصوص آنها که کفش به پا نداشتند، ایجاد کند.

* اختتامیه، عجیب‌تر از مسابقه
مسابقه روز پنجشنبه به هر شکلی که بود، برگزار شد و همه خود را آماده شرکت در مراسم اهدای مدال کردند. در حالی که هوا سرد بود و ورزشکاران نیز باید به یک مکان گرم منتقل می‌شدند تا بیمار نشوند، اما برای دقایقی در محوطه باز منتظر ماندند تا محل اختتامیه را بشناسند. به هر صورت محل اختتامیه پیدا شد، اما این مکان با اعتراض‌هایی مواجه شد، چرا که فقط یک سقف در بالای آن وجود داشت و از دیوار برای فرار از سرمای هوا خبری نبود. این اعتراض شاید منجر به فرار ورزشکاران از نشستن در هوای سرد شد، اما مسئولان در کمال تعجب یک اتاق کوچک را به جای آن انتخاب کردند تا هیچ شباهتی به مکان برگزاری اختتامیه یک تورنمنت قهرمانی کشور نداشت. این مکان به‌قدری کوچک بود که تعدادی از ورزشکاران سر پا ماندند و مدال‌ها نیز در ادحام زیادی اهدا شد.

فضای در نظر گرفته شده هیچ شباهتی به جایی برای برگزاری اختتامیه نداشت. نه از یک سِن مناسب خبری بود، نه ابتدایی‌ترین ملزومات وجود داشت.

* غیبت عجیب مسئولان ورزش گیلان
هر استان در طول سال می‌تواند نهایتاً میزبان 4 یا 5 مسابقه قهرمانی کشور باشد. به همین منظور انتظار می‌رود که مسئولان اداره کل ورزش و جوانان در مراسم‌های افتتاحیه و اختتامیه حضور داشته باشند؛ مسئله‌ای که در اختتامیه دوی صحرانوردی دیده نشد. در این مراسم فقط رئیس فدراسیون، یکی از مسئولان منطقه آزاد انزلی و چند پیشکسوت به همراه برخی از روسای هیئت‌ها که با تیم استان خود آمده بودند، حضور داشتند. در خصوص غیبت مسئولان ورزش استان گیلان در مراسم اختتامیه دو حالت متصور است؛ اول عدم اطلاع‌رسانی از سوی هیئت دوومیدانی استان و دوم اهمیت ندادن آنها به این رویداد ورزشی. در هر صورت هر کدام از این دلایل که باشد، عدم حضور این مسئولان روی خوشی نداشت.

* حامی مالی ضعیف بود یا ....؟
برگزاری این مسابقه ورزشی در منطقه آزاد انزلی این انتظار را ایجاد کرده بود که امکانات بهتری فراهم شود، اما این اتفاق رخ نداد. مشخص نبود که این مسئله با کم‌کاری حامی بود یا چیز دیگر.

* فدراسیون دوباره به گیلان اعتماد می‌کند؟
آنچه در پایان این رویداد مشخص شد، این بود که هیئت دوومیدانی گیلان نمره قبولی بابت این میزبانی نگرفت و شاید این آخرین میزبانی حداقل در چند سال آینده باشد. طی یک سال اخیر استان‌های زیادی میزبان رویدادهای دوومیدانی قهرمانی کشور بودند که بیشتر آنها نیز سربلند بیرون آمدند، اما این موضوع برای گیلان محقق نشد.

* کیهانی از رئیس هیئت گزارش می‌گیرد؟
مجید کیهانی، رئیس فدراسیون در انزلی حضور داشت و از نزدیک نحوه برگزاری و میزبانی مسابقه دوی صحرانوردی را مشاهده کرد. به نظر می‌رسد او اولین کاری که باید پس از این رویداد انجام بدهد، گرفتن گزارش از رئیس هیئت استان گیلان و بررسی دلایل ضعف این مسابقه است؛ چرا که در صورت فراهم شدن شرایط این بررسی، رویدادهای بعدی با قدرت بیشتری برگزار خواهد شد.

انتهای پیام/